شعبه

شعر "مرگ بر گوش ون‌گوگ" آلن گینزبرگ برگردان و خوانش: پگاه احمدی @BeboolooZ

ادامه‌ش شعبه‌های اخیر

با همون کپشنِ شهیار قبلش!

بعد چرخید. ایستادنش انقدر قطعی به نظر می‌رسید که می‌تونم تاکید کنم باز چرخید و بعد باز چرخیدنش انقدر قطعی به نظر می‌رسید که نمی‌توانم دیگر که زخم‌ها کاری‌ست .. بیا نشین دِ پسر . دستی نیستم که لی‌لی‌حوضک تو را پس بزنم یا غرق کنم. نیا بلند شو دیوار بکش برای شکایت بده برای هدایت تیاتر تازه‌بسازا دو سطر وزن تحمل! بعد آقای خودنگاه خودش شاهد بود که این آیتم از سطح جهانی هم بالاتره بعد آقای فردوسی‌پور شاهد بود بعد از منچستر دومه بعد داریوش کاردان شاهد بود که ما به عربستان و ترکیه از دریای خزر متصیلم‌و در نهایت و به جواد عزتی و هادی کاظمی قهوه تلخ قانع!! ما همه شاهد زوال کلمه‌ای‌ هستیم که روزی چابک‌تر بود و من دندانه‌ی صحیح سینی که خواستی بنویسی نیستم و راحت‌تر می‌توانستیم برایت نام بنویسیم. به این امید که روزی نامه و جا بگیریم در برنامه‌های تو. خدا به همراه همه‌ی دوچرخه‌سواران تهران -که اتفاقا یک کیف کمری مشکوک شبیه نامه‌بر‌های فیلم دارند- مرکز شهر را با خیال هوای نامتراکم، و زیبایی کُند مناطق معروف، ترک می‌کند و از آنجا که هوای تهران را داریم تا آن سر هوا که معلوم نیست کی کجا نگهش داشته/خسته/ پاره/ چپیده /پیچیده^ آش لاش یه پر کالباس فقط استادیوم. جاش؟ همونجاس، اگه نیس بدون پنج شنبه‌س، شیش نشده، یا این کیسه‌کشا بازی دارن که یعنی کنسله نمیاد. این آقاش آبی بوده با اینکه بازیکنارو نمیشناسه همه بازیای تهران‌و می‌ره استادیوم. خوبه حالا اینش که با بهونه نیست. من دنبال اینم بهونه دست خوبای این طفلکیا بدم، نیان نباشن معمولی نشن. وقتی زیاد هستی کار دست خودت می‌دی برا نبودن. فک می‌کنی کیا سیارو فروختن؟ تو کی‌ای؟ کی اومدی؟ روزنامه داشتی می‌خوندی توو کافه یا زاغ‌سیای باران و چوب می‌زدی؟ تو باران و از کجا می‌شناسی؟ پس از باران بابا. دایی غلام! رحیم نوروزی! خانم بزرگ، خانم کوچیک! راستی یه چیزی آفرین امروز یه پسره اصرار داشت به مامانش بذاره یه لحظه بیاد توو بالکن. من اینور بودم، اونا توو، بعد مامانش گف خب برو اگه نمی‌ری بریم حساب. اومد یکی دوبار تنشو مثه ژیمناستا قبل پشتک خم به سمت بیرون کرد و خودش و کشید و رفت با مامانش و خواهر بزرگترِ هنوز کوچولوش حساب کنن که برن. حساب کنن که برن

نه بابا؟ بهترین جاهاش اکثرا آخر مصرع دومه؟ نه اول اول نه آخر آخر جنگ جهانی دوم اول‌تر بود؟ یا منوچهر نوذری از مهران مدیری جوون‌تر؟ ما بچه بودیم همه‌ی این سالا سریالا ، همه نبودن. می‌رفتن نمازخونه. من می‌شستم یه گوشه هربار مغزِ یه نرفته‌ای رو می‌خوردم. چالش؟ اختیار؛ سلطنتت محال است! باز دست‌شو زود بوسیدی محمدرضا. اون بچه‌ست و این چیزارو نمی‌فهمه. همین می‌خواستم بگم خیلی دست ما نیست. خب بگو. نه فقط می‌خواستم از دستت بگیرمش. منم سبک‌تر کرد‌ خب ادامه بده فقط می‌خواستم ادامه ندم

نه بابا تا بهش تایم می‌دم نظرم عوض‌تر میشه. اینجوری میشه که از کرکتری درمیاد. میشه خودش. خود معمولی‌تر. - انقد بی عارتی اینا مترو فرودگاه ترمینال اسنپ تازه من رو گوشیم اونجوری که حالا کار نداریم! تهران نگذاشت تهرانی را ببینم. تهرانی تهران را بهانه کرد ، من تهران را. تهرانی خلوتی‌های به من بیا می‌رفت شمالی‌ترِ تصویر، من خلوت که می‌شدم تازه می‌فهمیدم رفقا، بخشی از بیرونند به هرحال، و یه لحظه اجازه بده! بش گفتم مطمئن باش گفت توام گفتم اینجوری بهتره که موافقیم مشکوکیم گفت حالا می‌خوای اول اون‌و بگو . گفتم تو دیرت نمیشه؟ گفت دیر چرا؟ من زودامم نمیشه. تو اگه اونوری می‌ری، اینوری نیا! وگرنه خونه‌ی ما ماست دبل دامداران یخچاله. منم خوابم نمیاد. خوابم می‌بره. توام نیستی بگی کدوم بهتره جفتش‌و ننویسم. میگم... : بخدا اگه بگی، خا شلوغ نکن الان با این عمو گَلِ دربست رو بگیریم. آقا واضح حرف بزن. واضح! بیا! ناراحت نشو حالا! داداش از بیا واضح‌تر داریم؟ داداش داداش نکنا! خا،داشتی چی نمی‌گفتی؟ -اون‌و نگا کن یه دقه....نه کناریش. نه؟ باشه بگو. ول کن دیگه گفتی نه خودت وگرنه من که از همون اول فهمیده بودم. الان از وقتی گفتی کناریش نه ، من افتادم توو خودش. سه نکن از دوتا آینه معلومه حدودن. یه بارم در حد برسون‌بازی توو ماشین بود. صاف بود. این خودش عجیبه. افتادی؛ ها؟ باز خوبه که میگی؟ میشه یه کار دیگه هم برام بکنی؟ چی؟ گو‌شی‌تو بیارم؟ :)) نه داغان. برو یکم بالاتر ببین من ادامه‌ی کدومم. فریکی شدی باز؟