مطالعات فمینیستی تفسیری پرگمتیستی بارویکرد فرودبه زمین

رادیو تفسیری سخنرانی موضوعی: نسبت پرگمتیسم شیکاگویی با محافظه‌کاری #محافظه_کاری #پرگمتیسم_شیکاگویی #جوامع_درون‌ساخت #جوامع_برون‌ساخت #فرا_نظریه #جامعه_شناسی_فریادی #جامعه_شناسی_ژورنالیستی منبع: سخنرانی ح.ا تنهایی رادیو تفسیری تابستان ۱۴۰۳

شب پیش از عاشورا اثر جاویدان لوریس چکناواریان #فمینیسم_تفسیری_پرگمتیستی

رابطه اصالت با فضیلت مدنی ✍کوروش برارپور 📆شنبه ۲۳ تیر ۱۴۰۳ ✅آزادگی، شرافت و آگاهی سه رکن اصلیِ تشکیل‌دهنده اصالت‌اند. ✅یک فرد با اصالت معتقد است: انسان، تنها آزادیست و شرافت و آگاهی و اینها چیزهایی نیست که بتوان فدا کرد، حتی در راه خدا! ✅اصالت و فضیلت مدنی دو روی یک سکه‌اند: هرچه فرد اصیل‌تر باشد به همان نسبت فضیلت‌مندتر است. ✅اصالت، یک ویژگی معطوف به درون و مولد پتانسیل کنشگری (در فرد) است. در حالیکه فضیلت مدنی، یک ویژگی متمایل به بیرون و مولد و محرک جنبش مدنی (در جامعه) است. ✅هر فرد با اصالتی که پتانسیل کنشگری مدنی را در خود دارد الزاما یک کنشگر فعال نیست. آنچه که یک فرد اصالت‌مند را به کنشگری فعال یا بیش‌فعال تبدیل می‌کند فضیلت‌مندی او است. یک کنشگر مدنی اصالت‌مند هرچه بیش‌فعال‌تر باشد، بدان معناست که فضیلت‌مندتر از کنشگرانی با کنش‌های مدنی کمتر است. ✅فضیلت‌مندیِ فرد کنشگر بسته به میزان تاثیرگذاری کنش‌های مدنی‌اش بر جامعه، می‌تواند آفریننده یا هدایتگر یک جنبش مدنی نیز باشد. بدین سبب، این امر می‌تواند ویژگی تازه‌ای را در وی ایجاد کند که همان فضیلت مدنی او است. ✅مثالی عام: 🔸فرد با اصالتی که در رویارویی با سرکوب بانوی آزادیخواهی که توسط گشت ارشاد در زشت‌ترین و توهین‌آمیزترین شکل ممکن به داخل وَن پرتاب میشود برای نجات وی به کمکش می‌شتابد، در مقایسه با فرد اصیل دیگری که تنها نظاره‌گر ماجراست؛ افزون بر اصالت‌مندی، فضیلت‌مند نیز هست. 🔸با توجه به آنکه چنین فضیلتی، عاملی است که وی را وارد یک کنش مدنیِ بیش‌فعال (از نوع اجتماعی نه سیاسی) می‌کند، بنابراین صاحب فضیلت مدنی است. این فضیلت مدنی می‌تواند زمینه‌ساز ایجاد یا گسترش یک جنبش مدنی فراگیر در کل جامعه نیز بشود. ✅مثالی خاص (تک‌نگاری): 🔸پوریا علیپور که در جریان اعتراضات ۱۴۰۱، به پسر نازی‌آباد شناخته میشود در ارتباط با کنش‌های مدنی‌اش در گفتگو با بی‌بی‌سی گفته است: 🔸"من در دفتر کارم بودم دوستانم تماس گرفتند گفتند؛ کل مردم نازی‌آباد به خیابان‌ها آمده‌اند، تو نمی‌آیی؟ ... که من نیز بیدرنگ به صف معترضان پیوستم". 🔸با رسیدن نیروهای سرکوبگر، پوریا در دام آنها گرفتار میشود و به قصد کشت و در حد مرگ وی را کتک می‌زنند. سپس پس از شلیک تیری از فاصله چند سانتیمتری به صورتش، او را نیمه‌جان به حال خود رهایش میکنند. 🔸پوریا میگوید: "من با اینکه در حد مرگ احساس ناتوانی میکردم، در آن حال به فکر حسابُ کتاب‌های کاری‌ام با مردم بودم و اینکه باید حتما زنده بمانم تا حقی از کسی ضایع نکرده باشم"! 🔸وی در پاسخ به پرسش خبرنگاری که می‌پرسد؛ نگران جای پارگی عمیقی که در صورتت چاک انداخته نیستی، می‌گوید: "من اتفاقا این زخم را خیلی دوست دارم. این زخم هر روز و هر لحظه به من یادآور می‌شود: پسر! تو در سمت درست تاریخ ایستاده‌ای"! 🔸از لابلای اظهارات پوریا می‌توان نتیجه گرفت: او فردی است به‌شدت اصالت‌مند. این ویژگی از وی کنشگری فضیلت‌مند می‌سازد. این فضیلت‌مندی نیز او را به خیابان می‌کشاند طوریکه زخمی و ناتوان می‌شود. تعهد وی به طرف حساب‌هایش، ویژگی اصالت‌مندی را در وی بیش‌آفرینی می‌کند طوری که جانی دوباره به وی می‌بخشد. این پدیده در بهترین شکل ممکن سبب بازآفرینی چرخه فضیلت‌مندی نیز در او می‌شود. بنابراین آنچه که باعث زنده‌ماندن و برکشیدن دوباره‌اش می‌شود همین چرخه‌ی زاینده و پویا است: چرخه‌ی تبدیل اصالت‌مندی به فضیلت‌مندی و تقویت دوباره‌ی اصالت‌مندی از طریق فضیلت‌مندی! نتیجه‌گیری: ✅نویسنده در جریان اعتراضات ۱۴۰۱، از طریق صفحات اینستاگرامی، کانال‌های تلگرامی، سایت‌های خبری و مانند آن؛ ۳۷۹ کیس را که اعدام، زندانی، تعرض، نابینا، قطع عضو، نقص عضو، اهانت و مانند آن شده‌اند مورد مطالعه قرار داده است. یافته‌های این مطالعه هر ۳۷۹ کیس را در گروه انسان‌های اصالتمند و فضیلت‌مند دسته‌بندی می‌کند. یعنی این کنش‌های ناب ِ مبتنی بر ازخودگذشتگیِ در حد مرگ یا قطع و نقص عضو (و مانند آن)، افزون بر اصالتمندی کنشگران، با فضیلت‌مندی آنها نیز در رابطه‌ای معنادار قرار داشته است. ✅از میان کیس‌های مورد مطالعه؛ کیس سید محمد حسینی (جوان رزمی‌کاء کرجیِ اعدام شده)، پوریا علیپور (پسر نازی‌آباد)، کیان پیرفلک و نیکا شاه‌کرمی تاثیری عمیق بر نویسنده گذاشته‌اند. اما این تاثیر، حتی ذره‌ای استقلال وی را در انجام یک پژوهش اصیل، عمیق و بیطرفانه مورد خدشه قرار نداده است. #پسر_نازی_آباد

پسر نازی‌آباد کیست؟ #پوریا_علیپور #پوریای_ولی #جوانمردی #فمینیسم_تفسیری_پرگمتیستی

🖊بیش از ۶۴۰ کنشگر مدنی و سیاسی، با شهادت بر حق‌طلبی شرافتمندانه مصطفی تاج‌زاده تاکید کردند: آزادی همه زندانیان سیاسی را مطالبه‌گریم ✍🏻امتداد-گروه خبر: در دومین سالگرد بازداشت مصطفی تاج‌زاده، ۶۴۲ کنشگر مدنی و سیاسی، در نامه‌ای خطاب به او، ضمن شهادت بر سلامت نفس و صداقت و شرافت این زندانی سیاسی و شجاعتش در حق‌طلبی، بر تداوم مطالبه‌گری‌شان برای آزادی او و دیگر زندانیان سیاسی تاکید کردند. ✅به گزارش امتداد، متن نامه و اسامی امضاکنندگان در ادامه آمده است: به نام خدا سید مصطفی تاج زاده عزیز، ✅دو سال گذشت و دوست‌دارانت همچنان دل در بند تو دارند، ای آزادمرد در بند. ✅ما شهادت می‌دهیم، جز نقد دلسوزانه از تو چیزی نشنیدیم؛ ✅ما شهادت می‌دهیم، جز خیرخواهی برای مام میهن از تو ندیدیم؛ ✅ما شهادت می‌دهیم، جز مهر و شفقت بر مردم این سرزمین نورزیدی؛ ✅ما شهادت می‌دهیم که هیچ‌گاه مشق کینه‌توزی نکردی؛ ✅ما شهادت می‌دهیم، چه به هنگام سخن و چه به وقت سکوت، جز به مصالح ملی و آینده‌ی ایران نیندیشیدی؛ ✅ما شهادت می‌دهیم، در مسیر حق‌طلبی جز ایستادگیِ بر حق از تو ندیدیم؛ ✅ما شهادت می‌دهیم، جز برای آزادی‌خواهی و برابری‌طلبی فریاد نکشیدی؛ ✅ما شهادت می‌دهیم به صدق تو، به نیک‌نفسی تو، به شجاعت و از خودگذشتگی تو ... . ✅چه دشوار است مصطفی بودن در این زمانه. ✅و در این شب‌ها که متعلق به نام و یاد بزرگ آزادمرد تاریخ، اباعبدالله الحسین است: ما شبی دست برآریم و دعایی بکنیم غم هجران تو را چاره ز جایی بکنیم ✅ما چون همیشه یادآوری می‌کنیم که جای منتقد، زندان نیست و آزادی تو و همه زندانیان سیاسی را مطالبه‌گریم. ✅متن کامل به همراه اسامی @emtedadnet @MostafaTajzadeh

ساد به بدن از دریچه مرگ می‌نگرد و وضعیت گذرا از حالت جسمانی به معنوی(مرگ) را نوعی ارگاسم می‌داند. "بالاترین ارگاسم مرگ است" همین که یک بدن با گذار از وضعیت زندگی به آن‌چه نام بی‌مسمای مرگ را بر خود دارد تحرکش را از دست می‌دهد، درست از همان لحظه‌ی بخصوص، به انحلالش میل می‌ورزد؛ با‌این‌حال، خود انحلال وضعیت بسیار برجسته‌ای از تحرک است. از این‌رو بدن حیوان هیچ لحظه‌ای ساکن نیست؛ او هیچ‌گاه نمی‌میرد؛ اما بدین خاطر که دیگران برای ما وجود ندارد، تصور می‌کنیم دیگر از اساس وجود ندارد. بدن‌ها دچار دگردیسی می شوند، استحاله می‌یابند، اما هرگز ایستا نیستند. سکون مطلقا برای ماده ممکن نیست، خواه ارگانیک باشد یا نباشد. استعاره عدم وجود بدن (مرگ) در ساد این را خاطرنشان می‌کند که دیگر سوژه ادراک(بدن طبیعی) و انزجاری نیز از جانب طبیعت بر شخص وارد نخواهد شد، این بدن است که به انسان جهت و لذت را القا می‌کند و در نهایت شخص را وادار به سرکوب آن می‌نماید. نا-بدن نحوی از اعمال(قدرت)است، یک نوع گرایش است به فراسوی فساد در پیکار علیه بدن. نیک این است که ساد نا-بدن را در فروکاست خود به امر نمادین حیوانیت معنا می‌کند، جایی که حیوان به دلیل عدم آگاهی بر جسمانیت خود هر عملی را برای خود مجاز می‌داند و این آزادی‌ است در معنای تقبیحی آن، از آن‌رو که مرگ امکان زیست در جایگاه حیوانی را (عدم آگاهی از نا‌-بدن) به انسان نمی‌دهد. مرلوپونتی دقیقا نقطه مقابل ساد است و وی در پدیدارشناسی ادراک چنین بیان می‌دارد که: با برقراری رابطه مجدد با بدن (آگاهی از جسمانیت خود) و جهان، خود را از نو کشف خواهیم کرد؛ زیرا، از آن‌جا که از طریق بدنمان ادراک می‌کنیم، این بدن خودی طبیعی(natural self) و، به عبارتی، سوژه ادراک است. ادعای مرلوپنتی این است که جسمیت‌یافتگی ما (گرفتاری در بند) تجربه ادراکیمان را به نحوی ساختار می‌دهد که این تجربه خود را در آگاهی ما همچون تجربه‌ای از جهانی از اشیای مستقر در فضا و زمان که ماهیتشان مستقل از ماست نمایش می‌دهد. قصدیت بدنی ما است که با تضمین این امر که محتوای تجربه، یعنی اشیای نمایش داده‌شده در آن، با ارجاعاتی به گذشته و آینده، به دیگر مکان‌ها و دیگر اشیا، با مقدرات و موقعیت‌های انسانی محاط گشته‌اند، معناداری تجربه‌ی ما را ممکن می‌سازد. همین خواست بنابر تفسیر سادی به یک معنا شبیه بندگی(در بیان‌ سارتری) تمام‌عیار مملوک است، وفاداری سگی که حتی وقتی کسی دیگر او را نمی‌خواهد خود را در اختیار او قرار می‌دهد، و به معنایی دیگر، آنچه در پس این بندگی وجود دارد تصاحب پنهانی مالک است توسط مملوک. قصدیت بدن همراه با تجربه و آگاهی نیز در پس جسمانیت که جهان از رهیافت آن برای انسان شکل می‌گیرد خوابیده است؛ بدن مانع از برآورد مصونیت می‌شود و انسان را در میان خیر و شر رها می‌دارد، این بدن است که خاستگاه تمام امور نابودگر انسان و طبیعت است. درحالی که فرد به‌هر میزان که از بدن‌مندی خود پس‌زده شود به همان مقدار شایسته ارزشی به نام شقاوت است. اگر قرار بود آگاهی از بدن شخص را به آسایش برساند دیگر لذتی که از راه مقایسه‌ی ابژه‌ی شهوت(در جهت کسب لذت از رنج او) با دست‌درازی (گام بعدی ابژه شهوت) پدید می‌آمد وجود نمی‌داشت. تقبیح و شقاوت دو عنصر اصلی در رستگاری حیوان- انسان در لفظ نا-بدن خواهند بود، اخلاق در آگاهی و کنش بدنی همچون نماد یک امر نیک جلوه‌گر می‌شود، بدون بدن این شقاوت و تقبیح خواهند بود که زیبایی را بی‌هیچ قید عرضه می‌دارند. بدن قید و بند‌ها را به همراه خواهد داشت و اخلاق اطاعت‌ از این امور کلی را برگردن مملوک خواهد گذاشت؛ در حالی که نا-بدن به هیچ‌یک از این قید‌ها پایند نیست و به عبارتی آزاد است...رذیلت، فضیلت است و فضیلت، رذیلت... #بدن_زنانه

گروه تخصصی جامعه‌شناسی تفسیری حلقه‌ی شرح ونقد تفسیری برگزار می‌کند: مفهوم مکتبی تضاد در پارادایم تفسیری مدیر نشست: دکتر امیر عظیمی ⏰زمان: شنبه، ۲۳ تیرماه ۱۴۰۳      از ساعت ۲۱ تا ۲۲ 🔗لینک نشست در گوگل میت: https://meet.google.com/ytt-xdmx-vfq 📌حضور برای همه علاقه‌مندان آزاد و رایگان است. @iran_sociology #انجمن_جامعه_شناسی_ایران

کنکورهای عزیز خسته نباشید! #فمینیسم_تفسیری_پرگمتیستی

جعفر پناهی کارگردان شناخته شده ایرانی با حضور در فستیوال فیلم «زردآلوی طلایی» ارمنستان و در جریان نمایش فیلم «آفساید» اعلام کرد این فیلم را به «رهروان راه آزادی» و معترضان «زن، زندگی، آزادی» تقدیم می‌کند. او در سخنرانی‌ خود در مراسم نمایش فیلم آفساید با اشاره به تجربه‌های مشترک مردم ایران و ارمنستان از «حکومت‌های ایدئولوژیک» گفت: «من فیلم‌ساز اجتماعی هستم و آنچه در جامعه اتفاق می‌افتد را با زبان هنر بیان می‌کنم.» پناهی همچنین با اشاره به اینکه در یک سال گذشته دعوت‌های بسیاری از فستیوال‌هایی مانند «کن» و «ونیز» را را رد کرده است اظهار داشت: «گفته بودم باید فیلم جدیدی بسازم. شاید فیلم جدیدی ساخته‌ام که اکنون اینجا هستم.» جعفر پناهی، کارگردان شناخته شده ایران، تیر۱۴۰۱ در تهران برای اجرای حکم زندان خود بازداشت و زندانی شد. پیش‌از این پناهی براساس حکم دادگاه به‌اتهام «اجتماع و تبانی و تبلیغ علیه نظام جمهوری اسلامی» به ۶ سال حبس تعزیری و ۲۰ سال محرومیت از فیلم‌سازی، و ۲۰ سال محرومیت سفر به خارج از ایران محکوم شده بود. او ۱۴بهمن۱۴۰۱ با قرار وثیقه، موقتا آزاد شد. #فمینیسم_تفسیری_پرگمتیستی #جنبش_زنان #جعفر_پناهی