فرهیختگان

🔻 به گزارش utv دکتر کیومرث اشتریان استاد دانشکده حقوق دانشگاه تهران با اشاره به حکم یک خواننده میگوید یک حکم بدوی اعدام که به خیال خود برای «بازدارندگی» صادر می‌کنند و معمولا در تجدیدنظر نقض می‌شود، چه بلایی بر سر چهره ایران در داخل و خارج می‌آورد؟ 🔹وی افزود: اینکه یک قاضی باید از کارشناس فنی استفاده کند تا حکمش روا باشد، از همین رو است؛ کارشناس فنی هم محدود به حوزه ساختمان یا امور امنیتی نیست. کارشناس هنری، سیاسی، اجتماعی و بین‌المللی هم از آن جمله است که کمتر به آن توجه می‌شود #فرهیختگان راهی به رهایی

هزینه‌های بی‌فائده مجید مرادی عبدالله گنجی، فعال رسانه‌ای اصولگرا در شبکه اجتماعی ایکس نوشت: «توماج صالحی حتما اعدام نمی‌شود اما ظاهرا جمهوری اسلامی باید هزینه اعدام را پرداخت کند. حکم اعدام هاشم آغاجری یادتان هست؟ او هنوز استاد دانشگاه تربیت مدرس است. اما خرداد ۱۳۸۲ بیش از صد مجروح در زد و خوردهای درون دانشگاهی داشتیم.». آقای عبدالله گنجی درست می‌گوید. جمهوری اسلامی استاد هزینه کردهای بی‌فائده است. تنها حکم اعدام توماج نیست که هزینه‌اش پرداخت می‌شود و حکم اجرا نمی‌شود. قبلا هم کم نبودند کسانی که حکم اعدامشان برای رعب افکنی صادر شده اما به راحتی نقض شده و رفته رفته خاصیت رعب افکنی اش هم از بین رفته است. به سه فقره دیگر که بسیار مهم است و ایشان به آنها اشاره نکردند اشاره می‌کنم: 1- جمهور اسلامی سلاح هسته ای هم قطعا نمی سازد اما چند دهه است هزینه‌اش را می‌دهد. 2- قصد نابودی اسرائیل را هم ندارد و بلکه خواهان برهم‌نخوردن آرامش در رابطه با این رژیم است ما هزینه شعار نابودی اسرائیل را می‌دهد. 3- قطعا توان مقابله و ستیز دائمی با استکبار جهانی را ندارد اما هزینه‌اش را می‌دهد. #فرهیختگان راهی به رهایی

فایل صوتی جلسه دوم درسگفتار " جامعه شناسی نقد ادبی- هنری".در این جلسه پس از پاسخ به پرسش در خصوص جایگاه ادبیات در حیات انسانی و شیوه درست برخورد با دنیای ادبیات و هنر، به شرح نظریه لوک بولتانسکی در خصوص پیوند مساله نقد با مساله " عدالت" پرداخته ام و نشان داده ام که چگونه اصولا پروژه نقد ادبی چیزی جز پروژه عدالتخواهی نیست و نمیتوان جز در پیوند با یک فلسفه عدالت به نقد ادبی پرداخت.در ادامه به شرح سه شکل سرمایه داری یعنی سرمایه داری خانگی، صنعتی و شبکه ای و پیوند آن ها با نظام های توجیه و مشروعیت بخش خاص خود از نگاه بولتانسکی پرداخته ام و نشان داده ام در هر کدام از این سه شکل از سرمایه داری، نقد ادبی چه صورتی به خود گرفته است.مبتنی بر همین مباحث به شرح مسائل سیاسی - اجتماعی امروز ایران نیز پرداخته ام. مصطفی مهرآیین #فرهیختگان راهی به رهایی

این صحبت های علی اکبر رفوگران موسسه خودکار بیک در ایران را بشنوید تا ببینید تجار سنتی ایران در چه فضایی تربیت شدند و چرا سالها مورد احترام و اعتماد مردم بودند؟ علی اکبر رفوگران زاده سال ۱۳۰۹ همین که دبستان را تمام کرد در بازار به حجره پدرش رفت و مشغول کار شد او شبانه درس میخواند و نخستین ابتکار عمل او وقتی بود که پدرش یک محموله مداد را از ژاپن وارد کرد و به قول او مدادهای ژاپنی در آن زمان کیفیت مطلوب و فروش چندانی نداشتند برای همین به فکرش رسید برای سرمدادها منگوله درست کند و به کمک همسرش برای تعداد زیادی از مدادها منگوله ساختند و با این نوآوری فروش مدادها بسیار بالا رفت. او سپس کارگاه تولیدی رفوگران را احداث کرد سپس بعد از مدتی کارگاه تولید خودنویس را نیز ساخت.در یک روز تابستانی آقایی به نام بهنام به کارگاه شان آمد و قلمی را به او داد وقتی علی اکبر با آن شروع به نوشتن کرد دید که وسیله ای بسیار جالب برای نوشتن است. وقتی که از او نحوه کار را پرسیدند که این وسیله چگونه کار میکند و چگونه جوهر میخورد پاسخ داد: جوهر نمیخورد و " خودکار " است! نشریه کارخانه‌دار #فرهیختگان راهی به رهایی

به لحاظ فکری و بینشی دکتر وسمقی فقیه(به معنای دقیق کلمه)، حقوقدان و وکیل است، اما به لحاظ منشی و شخصیتی او بیش از هر چیزی یک شاعر و سرشار از نوعی لطافت و حساسیت روحی شاعرانه است. این شاید مهم‌ترین ویژگی شخصی او باشد که البته کارکردی دوگانه دارد... قبل‌تر آقای عمادالدین باقی روشنگری کرد که چگونه مقامات بالای قضایی از فشارهای جسمی به عنوان اهرمی برای مجازات زندانی استفاده می‌کنند. زنده‌یاد هدی صابر با اهمال عمدی در اعزام به بیمارستان اعدام نامرئی شد. در همین روزها شاهد برگرداندن بهاره هدایت و یا عزیز قاسم‌زاده هنرمند و معلم عزیز گیلانی ما به زندان و نیمه کاره گذاشتن درمان پزشکی‌شان بودیم. قبلا هم در باره علیرضا رجائی، بهنام محجوبی و بسیاری دیگر شاهد بکارگیری همین ابزار بوده‌ایم. نگاه «روندی» به زندان‌ها که سیاه‌ترین نقطه ج.ا است می‌تواند از تلخی خبرهای این روزها بکاهد؛ در مقایسه زندان‌های دهه شصت با حالا، جامعه مدنی ایران و مقاومت زندانیان، ج.ا را بسیار عقب رانده است. مثلا در سالن یک آموزشگاه اوین اتاق شماره ۳۸ وجود داشت که...

گفتگوی رضا علیجانی با ایران اینترنشنال

خانم وسمقی از قبل مشکل بیماری چشم داشتند ولی متاسفانه میدان دیدشان را به طور کامل از دست داده‌اند.هم‌چنین ایشان قبلا مشکل قلبی نداشته که در زندان دچار آن هم شده‌اند. لطافت وشاعرانگی وسمقی همان‌طور که به او انگیزه و شجاعت می‌دهد، البته باعث آزار و آسیب پذیری جسمی او در حین خشم و برافروختگی‌اش در برابر این همه ناملایماتی می‌شود که نظام ولایی بر مردم این سرزمین و به خصوص زنان آن تحمیل می‌کند. همان شب انتشارِ خبرِ قتل مهسا او می‌خواسته بدون حجاب به خیابان بیاید و فریاد بکشد که خانواده مانعش می‌شوند. اتفاقی که در قتل آرمیتا گراوند هم می‌افتد اما او دیگر طاقت نمی‌آورد و کسی هم نمی‌تواند جلودار عصیانش شود. از روزی که مجبور شدند دکتر وسمقی را بدون روسری به بیمارستان فارابی اعزام کنند، پرونده پزشکی او در اختیار زندان و بهداری اوین است تا به پزشکی قانونی بفرستند. پزشکی قانونی می‌تواند برای او حکم عدم امکان تحمل حبس صادر کند. اما بازجوسالاری تا کنون مانع ارسال پرونده به پزشکی قانونی شده است. اگر ساواک، مخالفان حکومت شاه را مخل امنیت و خرابکار می‌دانست و نسبت به آنان خشمگین بود، نیروهای امنیتی ج.ا علاوه بر این مخالفان را دشمنان خدا و پیغمبر و ائمه می‌دانند و نسبت به آنان متنفرند. این نفرت یکی از ریشه های بکارگیری ابزارهای ضدانسانی علیه سلامت شخصی و جسمی زندانیان است. اگر در دهه شصت حتی خبرهای حاد و مهم زندانیان به عرصه افکار عمومی نمی‌آمد و ج.ا هر کار می‌خواست می‌کرد؛ امروزه اما هم به خاطر مقاومت مثال زدنی افرادی همچون نرگس محمدی، صدیقه وسمقی و ... و هم به خاطر فعالیت خانواده‌ها، وکلا، افکار عمومی ایرانیان، فشار نهادهای بین‌المللی و به خصوص اطلاع رسانی مستمر در شبکه‌های اجتماعی، همگان به طور مستمر از خبرهای زندانیان آگاه می‌شوند و در چالشِ پر تنش و پر هزینه اکثریت مردم و حکومت، از جمله در رابطه با زندان‌ها، جامعه مدنی ایران دارد مرتب حکومت را به عقب می‌راند. در این روزها دو بیانیه بسیار مهم از درون زندان علیه موج جدید سرکوب زنان و علیه حکم اعدام توماج با ترکیبی بسیار متنوع و قابل تأمل بیرون آمد... #فرهیختگان راهی به رهایی

بخش سوم گفت‌وگوی فراز با بیژن عبدالکریمی، استاد دانشگاه: روشنفکرها فقط به چند چهره برجسته و سلبریتی‌های فرهنگی محدود نیستند؛ روشنفکر، بخش عظیمی از طبقه متوسط تحصیل‌کرده و نیمه‌تحصیل‌کرده است / جامعه مدنی را نه قدرت سیاسی بلکه ساختِ اجتماعی شکل می‌دهد / جریان روشنفکری ما در مبتذل‌ترین وضعیت تاریخی خودش است / در هیچ دوره‌ای از تاریخ روشنفکری ایران، چنین سطحی از ابتذال را ندیده بودم که برای مثال برای اسراییل هورا بکشند! / روشنفکران ما دائما در حال تحریک جامعه‌اند اما مساله این است که چگونه جامعه را به تحرک بیندازیم؟ / همه مسایل ما، مسایل سیاسی نیست اما روشنفکر ما آنقدر سیاست‌زده است که مقوله‌های فرهنگ و اخلاق را به کلی فراموش کرده است / همه مسایل را به ریش سیاست بستن، خطا است./ روزنامه اینترنتی فراز #فرهیختگان راهی به رهایی

بخش چهارم گفت‌وگوی فراز با بیژن عبدالکریمی، استاد دانشگاه: اگر رشوه، دروغ و روابط قبیله‌ای در کشور وجود دارد، به دلیل ذات ایرانی نیست؛ به دلیل ساختارهای اجتماعی ما است /  دولت و حکومت، مفلوک و بدبختی است که خود، حاصل زیرساخت‌های اجتماعی است /  ما نیازمند توسعه هستیم / ما باید روش تحلیل مسایل را تغییر بدهیم / روشنفکر ایرانی ضد توسعه است اما توهم این را دارد که لیدر توسعه کشور است / روشنفکران ما مثل خاله‌زنک‌ها دائما در کوچه‌ و پس‌کوچه‌ها گم‌اند / خودآگاهی ملی در جامعه ما وجود ندارد./ روزنامه اینترنتی فراز #فرهیختگان راهی به رهایی

بخش پنجم گفت‌وگوی فراز با بیژن عبدالکریمی، استاد دانشگاه: دو جناح تندرو در پوزیسیون و اپوزیسیون یکدیگر را بازتولید می‌کنند / کتاب‌های مبتذل از [وزارت] ارشاد مجوز می‌گیرند اما کتاب‌هایی که خواهان دفاع از ارزش‌های دینی و معنوی است، با مشکل مواجه می‌شوند./ روزنامه اینترنتی فراز #فرهیختگان راهی به رهایی

بخش دوم گفت‌وگوی فراز با بیژن عبدالکریمی، استاد دانشگاه: نیروهای شیعی و مسلمان کشور، نیروهای پای کار در دفاع نظامی هستند؛ نه نیروی حضور در بازارهای جهانی! / ما برای به حرکت درآوردن ماشین به گل نشسته‌ی توسعه، به طبقه متوسط نیاز داریم./ روزنامه اینترنتی فراز #فرهیختگان راهی به رهایی

بخش اول گفت‌وگوی فراز با بیژن عبدالکریمی، استاد دانشگاه: جامعه ایران یکدست نیست / بخشی از جامعه، پس از حمله ایران به اسراییل فکر می‌کرد به بخشی از آرزوهایش دست پیدا کرده است؛‌ بخش دیگر آن را جدی نگرفت / باید به عنوان یک واقعیت بپذیریم که ما یک جامعه دوقطبی هستیم / کسانی که در مدت اخیر هم‌صدا با امپراتوری‌های دروغ بودند و می‌گفتند سپاه یک جریان تروریستی است، نیروهای اصیل تاریخی کشور نیستند /  قدرت سیاسی ما بخشی از جامعه ما را نادیده گرفته است / افسار طبقه متوسط ما به دست رسانه‌های خارجی افتاده است / گفتمان انقلاب، فاقد گفتمانی است که بتواند با طبقه متوسط ارتباط برقرار کند / نیروهای نفوذی و وابسته به نظام سلطه می‌خواهند جامعه در تنش باشد و نمی‌خواهند جامعه ایران روی آرامش را ببیند. /روزنامه اینترنتی فراز #فرهیختگان راهی به رهایی