📚 Ibratli Hikoyalar 📚
Хаётий ва Ибратли ҳикоялар... Хикматлар хазинаси... Инсон такдирини аччик синовлари... Hamkorlik va reklama uchun 👇👇 https://t.me/ibratli_reklama . . . . . . . . .
إظهار المزيد35 116
المشتركون
-12824 ساعات
-1 0707 أيام
-60130 أيام
- المشتركون
- التغطية البريدية
- ER - نسبة المشاركة
جاري تحميل البيانات...
معدل نمو المشترك
جاري تحميل البيانات...
📵Канада шахрида 33 ёшли аёл ўзида ҳомиладорлик аломатлари борлигини сезиб докторни олдига боради, ва мен 2 ойлик ҳомиладорман деб шикоят қилади, доктор аёлни ултратовуш текширувидан ўтказди ва хеч қандай бола йўқлигини айтади, орадан вақт ўтиб қорни катталашган аёл бошқа кучли докторни олдига боради текширувлардан сўнг даҳшатли ҳолат аниқланди...
Давомини ўқиш👇
👍 1
👉🏻 Давомини билиш 😳
❗️Батафсил 🎥
#Ҳикоялар
ИШОНЧНИНГ КУЧИ.
Кичик бир болакай денгиз бўйида кўзларини бир нуқтага тикиб ўтирарди. Бир соатдан бери ўтирган бу боланинг ҳоли яқин жойда ўтирган бир қариянинг диққатини ўзига тортди. Қария боланинг ëнига бориб:
- Ҳа, ўғлим, хорманг. Бугун денгиз жуда ҳам чиройлими-а? - деди.
Болакай қарияга қарамасдан:
- Лекин бугун шамол бор. Коптогим денгизга тушиб кетиб, шамол билан анча узоққа кетиб қолди.
- Агар ëш бўлганимда, сузиб бориб коптогингни олиб берардим - деди боланинг ëнига ўтирган қария.
Бола жавоб бермади. Кўз олдидан узоқлашиб кетаëтган коптогига қараб ўтиришда давом этди. Қария сокин овоз билан:
- Умидингни хеч қачон йўқотма. Менимча, дуо қилсанг, яхши бўлади.- деди. Бола қувонч билан:
- Дуо қилсам, коптогим қайтиб келадими? - дея сўради.
- Агар Аллоҳ истаса, қайтиб келади. Агар қайтиб келмаса ҳам дуоларингнинг савоби сенга етади.
Болакай қариянинг гаплари хақида озгина ўйланиб, орқасидан бувасидан ўрганган дуоларни ўқий бошлади. Кейин коптоги қайтиб келиши учун Аллоҳдан ëрдам сўради. Лекин бу унинг дардига дармон бўлмади. У коптокни олиш учун узоқ вақт харакат қилган, хатто байрамда олган пулларини хам копток учун асраб қўйган эди. Ҳозир копток қайтиб келишига биргина имконият шамолнинг ўз йўналишини ўзгартириши эди. Лекин денгиз катта, копток эса кичик.
Кечга яқин хаво ўзгарди. Қуëш ботиши арафасида балиқчилар денгиздан қайта бошлади. Уйига коптоксиз кетишни истамаган болакай қария билан бирга ўтириб балиқчиларни кутарди. Қария балиқни хар доим Карим балиқчидан харид қиларди. Кўзи билан Каримни излаб топган отахон:
- Овингиз бароридан келган бўлса керак иншоАллоҳ - деди. Карим балиқчи ëнидаги қутига ишора қилиб:
- Бу сафар балиқ оз - деди.
- Дуо қилмадингизми? - дея гапга аралашди болакай. -Умидингизни асло йўқотманг.
Карим балиқчи болакайнинг бошидан силаб:
- Дуо... Дуо қилсам балиқ тутаманми?
- Тута олмасангиз хам дуоларингизнинг савоби сизга етади. Мен ҳозиргина ўргандим буни.
Карим балиқчи бу гапни биринчи маротаба эшитаëтган эди.
- Мен ҳам энди ўргандим. Буни менга кичкина ўқитувчи ўргатди - деди балиқчи.
Бу гапларни эшитиб болакай жуда қувонди. Копток унинг эсидан ҳам чиқиб кетган эди. Балиқчи кемасига қайтиб чиқди ва қўлига бир копток олди. Уни болакайга узатиб:
- Ўқитувчилар хақини адо этиш қийин. Бу коптокни денгиздан топиб олдим - деди.
Болакай худди туш кўраëтгандек эди. Кутилмаган нарсалар бўлаëтган туш. Атрофга қаради. Хаммаси хақиқий. Балиқчи ҳам, кема ҳам, қария ҳам... Копток қўлида. Уни қаттиқ қучоқлаб:
- Мендан рухсатсиз узоққа кетиш йўқ - деди. Дуо қилмаганимда нима бўларди?
СОРА САИДОВА.
@ibratli_sozlar
👍 20❤ 1
— Ҳа, ая. Мия мураккаб бўлса. Тумандагилардан кўра шаҳарда даволашгани яхши-да.
— Энди орқага сурмай, даволангани бор, болам...
— Бораман, бораман, — деди Ўлмас Ёдгорни ердан кўтараркан. Аммо ўғлини кўп олиб юролмади. Унинг чайқалиб кетганини кўриб, Малак дарҳол болани қўлидан олди.
@ibratli_sozlar
👍 37🔥 4
— Текширувдан ўтиб келдингиз? Миянгиздаги ўзгариш сабаб сал олдинги воқеани ҳам унутиб қўйяпсиз. Бу биринчиси эмас, тўғрими? Ўлмас, бирор нарсани унутган-унутмаганингизни билиш учун энди эътиборли бўлишингизга тўғри келади. Бирор гап ёдингизга тушиб, айтмоқчи бўлсангиз, аввал атрофга, вазиятга эътибор қилинг. Мана, масалан, ҳозирги гапингизни икки соатча аввал айтганингизнинг исботи бўлиб рентген қоғози турибди. Демак, сизга хасталик панд беряпти. Бундан кейин бу тез-тез такрорланиши мумкин. Шунинг учун эътиборли бўлсангиз, яхши бўлади. Албатта бу қийин. Лекин уддалаш мумкин. Тушундингизми?
— Мен бу гапни айтганмидим? Қоғоз сўраб бўлганмидим? — тушунмагандек шифокор ва хотинига аланглади Ўлмас.
— Мана, компьютер томографиясига тушиб ҳам келдик-ку! Дўхтир шунга диққат қилинг деяпти.
— Менинг хаёлимда ҳозир эшикдан кириб келиб, ўтиргандекмиз... — ерга қараб хижолат бўлди Ўлмас. Сўнг умид билан шифокорга қаради. — Даволансам, шулар ҳам кетадими? Дўхтир, кейин... кўнглим ҳам айнийди. Ошқозонимда ҳам бир гап борми, деб...
— Сиздаги оғриқлар ва безовтагарчиликларнинг ҳаммаси бошингиздан. Шуни унутманг, мия танамиздаги барча аъзоларни бошқаради. Мияда бирор ўзгариш бўлдими, бошқа аъзолар ҳам оқсайди. Мен айтган шифохонага борсангиз, ҳаммаси яхши бўлади.
Малак шифокор манзил ёзиб берган қоғозчани сумкасига жойлаб ўрнидан қўзғалди. Ўлмаснинг қўлидан тутиб, эшик сари етакларкан, шифокорга деди:
— Раҳмат дўхтир, катта...
— Яхши боринглар, — шифокорнинг сўзларида ҳам, кўзларида ҳам ачиниш, раҳм мужассам эди. Буни англаган Ўлмаснинг юраги ортга тортгандек бўлди.
— Яхши бўлармиканман? — гапириниб қўйди ўзича.
— Нега яхши бўлмайсиз? Албатта, яхши бўласиз. Эртагаёқ борамиз шаҳарга.
Эр-хотин ўз хаёллари билан банд бўлиб, уйга етиб келганларини ҳам сезмай қолишди. Уларга кўзи тушиши билан болалар пешвоз югуришди.
— Менга нима олиб келдингиз? — Дилбек етиб келмасдан бақирди.
— Менгаям, — тили энди чиққан Ёдгор ҳам улар томон чопқилларди.
— Бирор нарса олганмидик болаларга? — Малакка қаради Ўлмас.
— Эътиборли бўлинг! Дўхтир тайинлади-ку!
— Бунинг нимасига эътибор қиламан? — аразлагандек деди Ўлмас.
Малак эса унинг кайфиятини кўтариш учун кулди:
— Вазиятни ўрганинг. Сумкага қаранг. Дўмпайиб турибдими ё пуччайиб?
— Пуаро бўламанми дейман бу ёғига? — Ўлмас ҳам жилмайди ва сумкага жўрттага жиддий боқиб қўшимча қилди: — Сумкага қарайдиган бўлсак, кўп нарса олган кўринасиз. Албатта кийим-кечак эмас. Чунки оғиргина. Менимча, шакар, конфет яна нималардир бор. Камида беш кило нарса...
— Топдингиз, изқувар. Икки кило шакар, икки кило конфет, бир кило туз бор! — қиқирлади Малак.
— Ў-ў-ў, Пуаро ҳам йўлда қолибди-ку унда. Болаларим, сизларга конфет олиб келдилар Пуаро отангиз! — сумкани очиб, болаларига конфет улаша бошлади Ўлмас. — Бундан кейин мени Пуаро ота денглар!
Уларнинг шовқинидан Барчин ҳам уйдан чиқиб келди. Онаизорни фақат боласининг соғлиғи қизиқтирарди:
— Яхши дедими, болам? Кўп қолиб кетдинглар... Хавотирдан ўлдим...
Малак қайнонасига салом берди-да, “Ўзингиз жавоб берасизми?” дегандек эрига боқди.
— Отдек эканман, ая. Бундан буён изқуварлик билан шуғулланишим шарт экан. Шифокорнинг ўзи айтди. Бир нарсалар эсимдан чиқса, изқуварлик қилиб, атрофни ўрганиб, хулоса чиқариб, шунга қараб гапиришим керак экан. Хуллас, шифохонага бориб Эркул Пуаро бўлиб келдим.
— Яхши дейишдими, ишқилиб? Нимадан бўларкан? — ўғлининг ҳазили ҳам юрагига сиғмади Барчиннинг.
— Мияда сал ўзгариш бўлиши мумкин, деб шаҳарга буюрди. “Ётқизиши ҳам мумкин”, деди, — тушунтирди Малак.
— Шаҳарга буюрдими? — Барчиннинг юзида ташвишланиш аксланди. — Бекорга буюрмайди у ерларга?
— Хавотирга тушманг, ойи, — Малак юпатишга тушди. — Мия билан шаҳарда шуғулланишади. Ўғлингизнинг миясида ўзгариш бўлиши мумкин экан. Менимча, тумандагилар мияни яхши тушунмайди. Шунинг учун шаҳарга буюрди.
👍 39❤ 1🔥 1👏 1👌 1
Муаллиф: Наргиза Усанбоева
68-қисм
Давоми
— Сенга нима қилди? Бирор жойинг оғрияптими? — хотинига ҳайрон бўлиб қаради Ўлмас.
Малак “Сизни бу ҳолда ёлғиз жўнатиб бўлмайди”, дея олмади. Қайнонасининг баттар ваҳимага тушиб қолишидан чўчиди. Тилига келган гапдан ўзи ҳам ҳайратга тушди:
— Ўзингизга қўйса, пулни кўзингиз қиймай, ўтган сафаргидек қайтиб келасиз. Ёнингизда бирга бориб, мажбурлаб текширувлардан ўтказмасам бўлмайди.
— Тўғри, — бироз жонланиб деди Барчин. — Малак сен билан бирга боради. Олдинги гал қуруқ қайтиб келиб, мана тағин уч ойча вақтни ўтказдинг. Сен ўзингни ўйламайсан, мажбурламасак...
Барчин ўзи айтганидек, Абдусалимга илтимос қилиб молни соттирди. Орадан икки кун ўтиб эса эр-хотин туман марказига йўл олишди.
— Мен уч ойча олдин олдингизга келгандим. Бир қоғозча ёзиб бериб, қиммат текширувга юборгандингиз. Ўшанда пулим етмаганди. Ўша қоғозчадан яна ёзиб берсангиз, бугун ўша аппаратингизга тушаман, — деди Ўлмас ўша аввал учрашган шифокорининг ёнига кириб.
Табиийки, шифокор уни аллақачон унутиб юборганди. Шунинг учун Ўлмасдан шикоятларини сўради:
— Ўзи сизни нима безовта қиляпти?
— Бошим кучли оғрийди, кўнглим ҳам айнийди. Кейин кўзим хиралашиб боряпти. Э-э, аввалги келганимда ғалати қилиқлар қилдириб текширгандингиз. Эсингиздами, кўзимни юмиб тургандим, сиз бармоқларимни ҳар хил ҳолатга солгандингиз...
— Ҳа-а, эсладим, — шифокор ростдан ҳам Ўлмасни эслаганди. — Шундан буён қайтиб келмадингизми? Уч ойча вақт ўтди дедингизми? Мен дарров компьютер томографиясига бошингизни туширинг, дегандим-ку!
— Пулим етмаганди-да!
— Касаллик билан ўйнашиб бўларканми? Ўтказиб юборган бўлсангиз нима бўлади? — бош чайқаркан, қоғоз қоралашга тушди шифокор. — Тушинг-да, менга олиб келинг.
— Майли... — ўрнидан тураётиб яна маст одамдек чайқалиб кетдиЎлмас.
Шифокор яна бошини сарак-сарак қилди:
— Айтган вақтда қулоқ солсангиз нима бўларди? Шу пайтгача анча даволанган бўлардингиз. Текширтиринг-у, келинг!
Ўлмас ва Малак шифокор тушунтирган хона томон кетди. Анча навбат кутиб ўтиришди. Кейин бу текширувнинг жавоби чиқиши учун ҳам пича вақт керак экан. Хуллас, кун тушдан оққанида икковлашиб, шифокорнинг ҳузурига кириб келишди. Майда-майда бош суяги акс этган қора рентген қоғозига узоқ тикилган шифокор ниҳоят эр-хотиннинг ёнига ўтирди:
— Ука, бу гал келин билан келиб яхши қилибсиз. Ўзингиз келганингизда ким билсин яна неча ойдан кейин даволанишга қарор қилардингиз. Келин, гап бундай. Мен ҳозир бир шифохонанинг манзилини ёзиб бераман. Ўша ерга бориб бугуноқ эрингизни ётқизасиз. Ука, бошингизда жиддий ўзгариш бор. Бепарво бўлманг, агар даволанмасангиз кўзларингиз буткул кўрмай қолиши ҳам мумкин. Буни истамасангиз керак, а?
Ўлмас кўзлари умуман кўрмаслигини тасаввур қилиб, қўрқиб кетди. Айрим чоғларда кўзи хиралашса сиқилиб кетади-ку, агар кўрмай қолса борми? Зулмат ичида қолиш...
— Худо сақласин, дўхтир, даволанадилар, — эридан олдин жавоб берди Малак. — Ўзим кўз-қулоқ бўламан. Қаерда экан ўша шифохона?
— Шаҳарга борасизлар. Мана манзилини ёзиб қўйдим. Айтиб қўяй, улар эрингизни олиб қолиши ҳам мумкин. Бирдан ётқизишга тайёр бўлиб борган маъқул.
— Барибир бугун бора олмаймиз, кеч бўлиб кетди.. Уйга бориб, ҳамма керакли нарсалар билан эртага эрталаб йўлга чиқамиз-да.
— Фақат яна ортга суришлар бўлмасин. Кўриб турибсиз, эрингизнинг аҳволи яхши эмас. Уч ой олдин борганида шу пайтгача тетиклашиб қоларди. Вақт — ғанимат. Ҳар бир дақиқадан фойдаланиш керак. Ўзбек шу-да, қизиқчимиз айтганидек, касали ўтиб, йиқиладиган ҳолга келганидан кейин шифокорнинг ёнига боради.
— Ака, ёнингизга бир келгандим. Қоғозча ёзиб бергандингиз. Ўша қоғозча қаерда қолган, тополмадим. Яна битта ёзиб бера оласизми? Текширувдан ўтмоқчиман... — кутилмаганда Ўлмаснинг яна касали хуруж қилиб, текширувдан ўтиб келганини унутганди.
Малак эрига ачиниш билан қаради. Шифокор эса аҳволни дарҳол тушунди:
👍 28❤ 1🔥 1
😰ШОК ШОК ‼️
НАХОДКИ РОСТ БӮЛСА❓
СУД БӮЛИБ ӮТДИ СУДГА ДНК ТЕСТ ЖАВОБЛАРИ ОЛИБ КЕЛИНДИ😨
ОТАЛИК ТЕСТИНИ ЖАВОБНИ ЭТИШИТГАН СУД ЗАЛИДАГИЛАР ШОККА ТУШИШДИ.
😳БОТИР ҚОДИРОВНИНГ ОТАСИ ШЕРАЛИ ЖУРАЕВ БӮЛИБ ЧИҚМАДИМИ❓
✅ТӮЛИҚ МАЛУМОТЛАРНИ ВИДЕОЛАРНИ КАНАЛГА ЖОЙЛАДИК ТЕЗ КИРИБ КӮРИНГ ӮЧИРИЛИШИ МУМКУН 👇
https://telegram.me/joinchat/keYpIcy09CRmMGVi
👍 4
✅ТӮЛИҚ МАЪЛУМОТНИ БИЛИШ👈
🎥ВИДЕОНИ КӮРИШ
Муаллиф: Наргиза Усанбоева
67-қисм
Давоми
“Аммо суриштириб қўйсам яхши бўларди, — яна ичида қандайдир илинж пайдо бўлди Аниснинг. — Шифокор айтган бирор тавсияга балки Шаҳло бепарво қараётгандир? Эҳтимол, бирорта хасталиги бўлса, менга айтолмай қийналиб юргандир? Сал нарса сабаб бўлиб фарзанд кўриб кетишим мумкин-ку!”
— Анис, эртага шошилинч, аммо жидий тадбир бор. Ўзинг чиқмасанг бўлмайди. Ҳозиргина хат олдик. Эсингдан чиқмасин, — унга кўзи тушиши билан бошлиғи топшириқ бериб хонасига кириб кетди.
— Унда тиббий кўрикни бугун тамомлаб қўйишим лозим экан. Бобур? — ўртоғига қаради у.
— Бошқа юргим ҳам, ўша эшиклар олдида кутиб ўтиришга тоқатим ҳам йўқ. Эртага бораман.
— Юр, бугун қутилиб қўяйлик. Юраётганинг йўқ-ку, машинада олиб бориб келаётган бўлсам...
— Қўй ўртоқ, энди келдик, яна қайтиб борамизми?
Анис унга қовоқ осиб қаради.
— Ола қарама! — дарров эътироз билдирди Бобур. — Ўзинг бориб келавер эринмасанг. Мен эртага бораман...
Ноилож Анис яна ортига, поликлиникага қайтди. Барча мутахассислар кўригидан ўтиб бўлгач, тағин аёллар шифокори эшиги ёнидан ўтаётиб қадамини секинлатди. Эшик ёнида ҳеч ким йўқ. Чамаси доим уйи томон ошиқадиган аёл зотининг аср вақтидан кейинга қолгани сабри етмаган. Қия эшикдан мўъралаган шарпани сездими, ичкаридан шифокор аёлнинг “киринг” дегани эшитилди.
Анис бошини суқиб салом берди. Шифокорнинг кўзойнак устидан тикилган, ажабланиш ва савол акс этган нигоҳидан қизарди ҳам.
— Эшикдаги ёзувни ўқидингизми, Анис Мажидов? — кинояли жилмайиб деди шифокор.
Шифокорнинг таниганидан ва ўзининг ҳолатидан Анис баттар қизарди. Лекин энди ортга йўл йўқ. Шунинг учун дарров ўзини қўлга олиб, деди:
— Савол? — яна қошларини керди шифокор аёл.
— Турмуш ўртоғимдан хавотир олдим. Сиздан олдин ҳам бошқа шифокорга борганди. Ўйчан бўлиб қолди. Сўрасам айтмади. Соғлиги яхшими, деб...
— Аёлингиз ким?
Анис хотинининг исм-шарифини айтди. Аёл қўлидаги дафтарни варақларкан, сўради:
— Менинг қабулимга келдими, ўзи? Икки кундан буён қанча аёл билан суҳбатлашдим, эслаб қолиш қийин.
— Кеча келган...
Шифокор энди дафтарга бармоғини юргизиб, исм-шарифларни ўқий бошлади ва Анисга юзланди:
— Нега хавотирдасиз, десам хотинингиз операция бўлган экан-да! Битта фарзандларингиз бор экан-а? Ҳа-а-а, аёл зоти учун бачадондан ажралиш оғир зарба. Аммо хавотир олманг, жиддий ўзгаришлар йўқ. Ўйчанлиги табиий ҳол. Чунки яна бола кўришни истайди, бунинг имкони йўқлигини билиб сиқилади.
— Нима? — қулоқларига ишонмади Анис.
Унинг ҳолати шифокорни таажжубга солди. Буни сезган Анис ўзини қўлга олишга тиришди, аммо беихтиёр оғзидан савол учганини ўзи ҳам билмай қолди:
— Ўзи айтдими, шунақа деб...
— Нима деб?
— Ҳалиги... — Анис очиқ айтишга ийманди. Ерга қараганча деди: — Бола кўра олмаслигини...
— Ҳа, биларкан-ку! Яшириб юрганмидингизлар? УЗИ қилдим, ундан олдин ўзи биринчи боласи туғилгандан сўнг шундай бўлганини айтди. Кўрдим, операция муваффақиятли бўлган. Менимча, мендан олдин кўрган шифокор айтган. Барибир биларди. Ҳар бир одам ўз танасидаги ўзгаришларни сезади-ку! — шифокор айб иш қилиб қўйгандек изоҳлашдан тўхтамасди. Аниснинг қулоқлари эса том битгандек. На эшитарди, на кўрарди. Турган жойида қотиб қолган, бутун борлиқдан узилиб қолгандек эди гўё.
Шифокор яна нималардир деди. Унинг ёнига келиб, елкасини силаб, ўтиришга таклиф қилдими-ей. Анча гапирди шекилли. Лекин Анис унинг ёнидан қандай чиқди, хайрлашдими, йўқми, буни билмайди. Хаёли жойига келганида машинасида ўтирарди. Ҳайкал каби рулга тикилганча, жим, сокин ўтирарди. Бироқ кутилмаганда миясининг қайсидир бурчагида чақмоқ чаққандек, унинг тиғи юрагини тилгандек қалқиб кетди. Шу баробарда бақириб юборди:
Бутун вужуди тилка-тилка бўлиб, бўлакларга бўлинди гўё. Ғазаб ва алам тану жонини келисопда туяётгандек, унинг зарбидан умаланиб кетаётгандек қалт-қалт титрарди.
“Билардинг-ку! Нега ҳаммасини била туриб мени алдадинг? Нима учун? Нега айнан оғриқли томонимдан зарба бердинг?”
👍 32😢 3🔥 2
— Бўлмаса мени эрта тонгда уйғотинг. Молни бозорга олиб чиқай, — онасига тайинлади Ўлмас.
Малак эрига хавотир билан, қайнонасига эса маъноли қараб қўйди. Буни дарҳол тушунган Барчин Ўлмасга деди:
— Менга қара, ўзи мазанг йўқ. Сен ётиб дамингни ол. Мен ҳозир зипиллаб бориб, Абдусалимга учрашаман. Ўша молни сотиб бера қолади. Сен шу аҳволингда бозорда юрма...
— Акамни овора қиласизми? — норози бўлди Ўлмас.
Шу пайт боши айлангандек бўлди-ю, кўзини бир юмиб-очди. Атроф айқаш-ушқаш хира кўринди. Ҳаммага бир-бир тикилиб қараркан, яна бир бор кўзларини юмди. Очганида яхшироқ кўраётгандек туюлди. Бундан бироз тетиклашгандек бўлиб онасига қаради:
— Ая, менинг мазам йўқ. Даволанишим керакми? Шу-у, битта молни сотиб, кўриниб келсамми? Битта бошимни эмас, кўзимни, ошқозонимни ҳам кўрсатаман...
Барчин ўғлига бақрайиб қолди. Болалари ҳам унга анграйиб қараб турарди. Охирги пайтда тез-тез такрорланаётган бу ҳолат кишининг юрагига ваҳм соларди. Биргина Малак барчани чалғитадиган, таскин бўладиган гап айтди:
— Ўйлаб-ўйламай ҳазил қилаверасиз-а? Ойим хавотирга тушади ҳам демайсиз. Сиз ётиб дамингизни олинг, ойим акамникига боради ҳозир. Молни акам сотиб беради. Кейин дўхтирга бораверасиз. Менам ёнингизда бирга бораман.
@ibratli_sozlar
👍 26🔥 1
У уйга келгунча шу каби саволлар исканжасидан чиқа олмади. Эшикни очган Шаҳлога еб қўйгудек тикилди.
— Сабинани олиб келмадингизми, боғчадан? — сўради эрининг важоҳатидан довдираб Шаҳло.
— Қачонгача лақиллатмоқчи эдинг? — ғазаб билан сўради Анис.
Шаҳлонинг аввалига ранги оқарди, сўнг кўзларини олиб қочди.
— Ниятинг нима эди? Гапи-и-р! — Анис ортиқ ўзини тутиб туролмай, бақириб юборди.
— Нимани айтяпсиз? — юраги товонига тушган аёл эридан узоқлашишга ҳаракат қилиб, ортига бурилганча ичкарилади.
— Операция бўлганингни!
Шаҳло тош қотди. Қўрқув ва шармандаликдан кўзлари қинидан чиққудек катталашди. Кейин шарт бурилди-ю, Аниснинг ёнида чўк тушди:
— Анис ака кечиринг... Айтмоқчи эдим... Аммо...
— Йўқол! Чиқ уйдан! — тишлари орасидан деди Анис. — Била туриб, аҳволимни билиб, лақиллатиб юрдингми? Қандай виждонинг чидади? Кўзларимга қараб алдашга қаердан куч топдинг?
Охирги сўзларни айтаётиб Аниснинг овози титраб кетди.
— Кечиринг, илтимос, ҳайдаманг! — йиғлаганча эрининг пойига ўтириб олди Шаҳло.
— Кет, кўргани кўзим йўқ сени... — уни айланиб ўтаркан, негадир хотиржам гапирди эр.
— Кечиринг, қизим учун кечиринг. Уни ўйлаб шундай қилдим. У отасини бир марта ҳам кўрмаган. Сизни отасидек кўргани учун айта олмадим. Боламнинг бахтини ўйлаганимдан кўзимга ҳеч нарса кўринмади...
— Бас! Йўқол, дедим сенга!
— Анис ака, Сабинани ўйланг, сизсиз қандай яшайди?
— Нега мен ўйлашим керак? Нима учун буни илгарироқ ўйламадинг? Бир куни шундай бўлишини билардинг-ку! Била туриб нега мени ҳам, қизингни ҳам алдадинг? — жаҳлдан бор овози билан бақирди Анис.
— Кечиринг, алдамоқчи эмасдим...
— Қонимни қайнатма! Сен билан яшаётганимга олти ойдан ошди. Шунча вақтдан буён кўзларимга қараб, умид билан яшаётганимни била туриб миқ этмадинг-ку! Виждон, юрак борми сенда?
— Қўрқдим, ажрашиб кетишингиздан қўрқдим!
— Бошида айтишинг керак эди буни. Б-о-о-ошида! — ғазабдан ёрилиб кетишдан қўрққандек секин гапирди Анис. — Энди бўғиб қўймасимдан йўқол!
— Сабинага нима дейман, Анис ака? — ҳўнграб юборди Шаҳло.
— Ёлғончилигингни, алдаганингни айтасан! Сенга алдаш қийин эмас-ку!
— Анис ака, илтимо-о-ос...
— Шаҳло, сен билан бошқа гаплашадиган гапим қолмади. Яхшиликча кет!
— Кечирмайман! — ортиқ тоқати қолмади Аниснинг. — Ёлғонни кечирмайман! Турмуш қурмасимиздан олдин мендан ҳақиқатни яширдинг, кейин кўзларимга қараб алдадинг! Сендан яна нималарни кутиш мумкин? Даҳшат! Ҳазм қила олмаяпман! Шунчалар ҳам ишонувчан, шунчалар ҳам кўнгилчан бўламанми? Бўлди Шаҳло, ортиқ бошимни оғритма. Илтимос сендан, чиқ-у, кет!
29
Ўлмас ўзидаги ўзгаришларни охирги пайтлар яққол сеза бошлади. Бошидаги оғриққа ортиқ бардоши қолмаган. Тез-тез кўнгли айниб, беҳузур бўлишини-ку айтмаса ҳам бўлади. Кўзининг жуда тез хиралашиб бораётганидан ажабланади баъзан. Бундан бошқа яна ўзи билмайдиган, сезмайдиган ғалати қилиқларидан онаси ҳам, Малак ҳам хавотирга тушиб бормоқда. Ўлмас учун эса улар ёлғончидек. Ахир баъзан Малак ишониб бўлмайдиган гапларни айтади-да: “Ҳозиргина еган овқатингизни тан олмайсиз”, “Молларга ўзингиз ем берасиз-да, беш дақиқа ўтмай, “Ким берди?” дейсиз”, “Одам боласини ҳам олиб борган жойида унутиб қолдирадими?”
Бу гаплар унга лофдек туюлади. Ахир шундай бўлиши мумкинми? Наҳот одам беш дақиқа олдин ўзи қилган юмушни унутса?
— Ўзингни ўйламасанг ҳам бизни ўйлаб бир дўхтирхонада ётиб даволаниб чиқ! — дейди жавраб онаси.
Ўзининг ҳам жонидан ўтгани учун Ўлмас охири хотини ва онасига ён босди:
— Битта текширувининг ўзи фалон сўм эди. Даволашига ҳам анча кетса керак. Мен фақат бошимни эмас, кўзимни, ошқозонимни ҳам текширтиришим керак. Ҳар куни қусгим келишига қараганда ошқозонимда ҳам бир гап бор. Шунга йўқ демасангиз, битта молни сотиб келай...
— Биз нега йўқ деймиз, — куйинди Барчин. — Шуни аллақачон қилишинг керак эди. Молни кўзинг қиймайди-ю, жонинг қўлдан кетаётганини билмай қоласан. Одамзот шу-да! Мол жонингдан азизмиди?
👍 32😢 2❤ 1🔥 1
Oshqozon operatsiyasiz ham ozish imkoni borligini bilasizmi? Yoki haligacha faqat boylar oza oladi degan tushunchangiz bormi?
O’zbekistondagi N1 dietologiya kanalga taklif qilaman. Sababi siz u yerda nafaqat ozasiz, balki Sog’lom yashashni barcha qonun qoidalarini o’rganasiz. Ishoning hali hech Qaysi dietolog aytmagan barcha haqiqatlar aynan shu kanalda
⤵️⤵️⤵️⤵️⤵️⤵️⤵️⤵️⤵️⤵️⤵️⤵️
https://t.me/+r2R5BD0tM4k5N2Ey
👍 5
👉БАТАФСИЛ МАЪЛУМОТ👈