این روزا

آدما عوض میشن و تو هیچ کاری جز پذیرش نداری که انجام بدی.

کل امروز حبس شدم توی اتاق،جوری که حتی نور نتونته لمس کنه تکه‌ای از تنم رو.غلط میزدم از این پهلو به پهلویی دیگر.درد و تیری که میکشید قلبم و جمع شدگی اعضای تنم در هم مثل جنینی در بطن یک مادر.

سپری شدن زمانو از تاریک و روشن شدن نور تو اتاق میفهمم..

علاقه‌ای که به دختر بچه‌ها دارم غیر قابل وصفه.

حالم حال و روز فروغه تو کتاب یادت نرود که.وقتی که میره و سر میزاره روی پای همراهش اشک میریزه برای عشق همیشگیش گریه میکنه برای هر اتفاقی که تا اون لحظه تموم جونش رو گرفته و حالا نایی برای ادامه نداره

اگر گم کرده‌ام خود را مرا در گریه پیدا کن

مغز عزیزم کاش همه سریال‌هارو فراموش کنی مثل باقی اتفاقای مهم زندگیت و دوباره از نو بشینی گیم‌اف ترونز رو ببینی.