چکیده احساسات

03:03

شاید خیلی بهتر از من باشه، خیلی زیباتر از من، خیلی مهربون‌تر از من، ولی هیچ جای دنیا هیچ کسی اندازه‌ی من وقتی غم داری بغض نمی‌کنه، هیچ کس با فکر نبودن تو اشکاش سرازیر نمیشه، هیچ کس مثل من نگرانِ دیر شدن تایم غذات نمیشه، هیچ کس غصه نمی‌خوره که چرا کم می‌خوابی، هیچ کس وقتی دورش شلوغه شماره‌ی تورو نمی‌گیره. هیچکس توی "بداخلاق اخمو" رو مثل من دوست نداره؛

میگفت ‏با هر رفتنی، یاد تو میفتم هربار که کسی میره انگار دوباره از اول تورو از دست میدم.

‏چقدر عجیبه که یک غریبه می‌تونه بیاد و کم‌کم بشه «آشنات» و چقدر روابط انسانی عجیبن که کسی که قبلاً نمی‌دونستی حتّی وجود داره الآن برات مهمه.و بعداها دوباره جوری تبدیل به غریبه میشه که نمی تونی بهش سلامم کنی..

اونی که به شما حس ناکافی بودن میده خودش سرشار از کمبوده ..

I mean, we walked so much that you are a stranger again?

How can I forgive you? You will never understand how much you embarrassed me in front of the people I told you about.