مجلس اصلاحات

📱تلفن همراه علت وقوع ۴۶ درصد از تصادفات معاون اجتماعی و فرهنگ ترافیک پلیس راهور تهران: 🔹بیشتر تصادفات به خاطر عدم توجه به جلو است. 🔹هر چیزی مانند دخانیات، تلفن همراه، خوردن و آشامیدن باعث حواس پرتی راننده شده و توجه کافی را از راننده می گیرد بنابراین ممنوع است. 🔹 ۴۶ درصد تصادفات مربوط به تلفن همراه است و این موضوع حتی بدون استفاده از هندزفری نیز اتفاق می افتد./ ایسنا مجلس اصلاحات @majleseslahat

مدینه گفتی و کردی کبابم انتقاد جعفرزاده ایمن آبادی به وضعیت تورمی ایجاد شده در دولت رئیسی مجلس اصلاحات @majleseslahat

🔹رابطه دين، اخلاق و سياست از ديدگاه امام(ره) (۳) 🖌احمد مازنی 💢كدام دين و كدام سياست؟ هر چند تعريف دين، اخلاق و سياست در سيره نظري و عملي امام خميني روشن است، اما براي تبيين دقيق‌تر ديدگاه امام در مورد رابطه دين، اخلاق و سياست، از مقاله متتبعانه پروفسور تئو فانف، اسلام‌شناس بلغاري و مترجم قرآن به زبان بلغاري تحت عنوان «اخلاق و سياست از ديدگاه امام خميني» استفاده مي‌كنم كه در بخشي از اين مقاله مي‌گويد: «سياست دو روي دارد: يك رويش لبخند مي‌زند...در حالي كه روي ديگرش... بي‌عدالتي است. اگر به حكمت عربي روي آوريم «حكومت بي‌بار است»[الملك عقيم] و پدر و مادر ندارد. واقعيت‌هاي معاصر تا حد بالاتري اين حقيقت را تاييد مي‌كنند و دانشمندان غربي آن را واقعيتي بلاتكذيب مي‌دانند. به نظر آنها، حكومت ناسازگار با پاكي و بي‌گناهي است و هر كس كه در عرصه سياست ظاهر مي‌شود بايد اين حقيقت را قبول كند كه در زير ظاهر درخشنده، فساد، پستي، توهين به مقدسات و هرگونه عيوب نهان شده است.» و مي‌گويد: «صدها سال است كه روشنفكران روي پيوند چاله بين سياست و اخلاق مي‌انديشند. بعضي معتقدند سياست آميزه‌اي از نيرنگ و تجاوز است و به اين خاطر نمي‌تواند موجب اكراه نشود.» و به سخني از امام خميني در اين زمينه اشاره مي‌كند كه «فاصله بين سياست و اخلاق تا آن جايي رسيده است كه بيشتر روحانيون و مردم، سياست و دين را دو عرصه‌اي بدون نقطه ارتباط مي‌دانند.» اما در مقابل اين ديدگاه، ديدگاه ديگري را مطرح مي‌كند: «بعضي امكان اينكه اصول اخلاقي در سياست به كار رود را رد نمي‌كنند.» متن کامل یادداشت مجلس اصلاحات @majleseslahat

ساداتی نژاد، وزیر سابق دولت رئیسی به ۳ سال زندان محکوم شد ظاهرا وی در فساد چای دبش نقش داشته است. مجلس اصلاحات @majleseslahat

منبرداری و مملکت داری به گزارش مجلس اصلاحات، دکتر احمد همتی در یادداشتی در نگاه روز روزنامه بیان مردم نوشت: در جهان امروز و در کشورهایی که رهبران آنها به ویژه مسئولین اجرایی بر پایه خردورزی و عملگرایی حرکت می‌کنند نتایج به مراتب بهتری از کشورها و دولت‌هایی دارند که مبنای کار و برنامه‌شان سخنرانی, سخن پراکنی و شعارهای توخالی است که هیچ نفعی به حال ملت و کشور ندارد و حتی می‌تواند ضرر آن بیشتر باشد. سابقه تاریخی جهان هم نشان می‌دهد رهبران و کارگزاران کشورهایی که تمرکز خود را بر شعار و سخنرانی گذاشته بودند و برخی حتی ساعت‌ها سخنرانی می‌کردند نه تنها نتوانستند جامعه و ملت خود را به توسعه و پیشرفت برسانند بلکه اغلب آنها دچار مشکلات عدیده و فجایع غیر قابل جبران گردیدند و برعکس در کشورهای توسعه یافته با کمترین و کوتاه‌ترین سخنرانی‌ها و با عملگرایی مبتنی بر علم و دانش به نتایج شگرفی دست یافته اند. با این اوصاف پرسش این است که چرا سردمداران وکارگزاران نظام‌ اسلامی ما به این الگوها توجه نمی کنند وبه توصیه‌های موکد دینی در این رابطه عمل نمی شود و بیشتر سعی در شعار و سخنرانی دارند که در بسیاری از موارد با رفتار و عملکردشان متفاوت و حتی متضاد است و آثار منفی زیادی را در جامعه به بار می‌آورد. مروری بر سخنان کارگزاران و مدیران رده‌های مختلف کشورمان در دهه‌های اخیر و به ویژه در چند سال گذشته و مقایسه آنها با عملکردشان نشان می‌دهد فاصله زیادی بین حرف و عمل در ساختار نظام ما وجود دارد و طبعاً نتیجه آن افزایش روزافزون مشکلات کشور و تنگناهای شدید معیشتی و اقتصادی مردم و به تبع آن چالش‌های جدی فرهنگی و اجتماعی است. نمونه و مصداق کوچکی از این موضوع سخنان هفته گذشته رئیس جمهور در سفر به استان قم و در جمع روحانیون در حوزه علمیه قم بود که در این سخنرانی ضمن تخطئه گذشتگان عملکرد خود و دولتش را بدون توجه به شاخص‌های موجود و شرایط سیاسی، اقتصادی و اجتماعی کشورمان مثبت ارزیابی نمود و به نوعی آن را کم نظیر دانست. در صورتی که اگر به آمار و ارقام و گزارش هایی که از درون همین دولت به بیرون منتشر می‌شود توجه نماییم و با توجه به شاخص های موجود،اوضاع و احوال ملک و ملت چیز دیگری را نشان میدهد از جمله عدم استقبال سرمایه‌گذاران خارجی از بازار اقتصادی کشورمان نشان از شرایطی دارد که آینده روشنی را برای ما ترسیم نمی‌کند و راه حل آن قطعاً خطابه و شعار نیست و نیاز به حرکتی علمی، و عقلانی دارد. نگاهی به آمار سرمایه‌گذاری خارجی در کشورهای توسعه یافته که کلیدی‌ترین شاخص رشد اقتصادی می‌باشد و مقایسه آن با میزان سرمایه‌گذاری خارجی در کشورمان نشان می‌دهد که نمی‌توانیم ادعای بهبود وضعیت اقتصادی را لااقل در آینده نزدیک داشته باشیم و برای اثبات این ادعا کافی است در نقشه جغرافیایی به دنبال کشوری بگردیم که بدون سرمایه‌گذار خارجی و بدون ارتباط وسیع با جهان توانسته باشد به توسعه و رشد با ثبات اقتصادی برسد که قطعاً چنین کشوری را نخواهیم یافت بنابراین نباید مردم را با سخنان و ادعا های بدون پشتوانه علمی و منطقی گمراه کرد و وعده‌های پوچ به آنها داد. مطالعه متن کامل یادداشت از اینجا مجلس اصلاحات @majleseslahat

مرحوم شهید مدرس در مجلس یک نفر بود اما توانست تاثیرگذار باشد. این تاثیر علاوه بر مجلس در جامعه آن زمان هم دیده شد و این تاثیر تا امروز هم محسوس است. 💠 احمد مازنی در گفتگو با هم میهن: برخی منتخبین مجلس دوازدهم که گرایش اصلاح‌طلبی دارند، با حفظ همه ملاحظات باید هویت اصلاح‌طلبی خود را حفظ کنند / یک جریان سیاسی باید از هر فرصتی برای فعالیت سیاسی استفاده کند. از جمله این فرصت‌ها، فرصت حضور در مجلس است 💢 یک جریان سیاسی باید از هر فرصتی برای فعالیت سیاسی استفاده کند. از جمله این فرصت‌ها، فرصت حضور در مجلس است. ما الان اطلاع داریم که اکثریت منتخبین از یک گرایش سیاسی هستند (که البته بین خود آنها هم اختلاف است و در خیلی مسائل وحدت‌نظر ندارند.) اما یک اقلیتی هم از اصلاح‌طلبان و نیروهای معتدل و میانه‌رو در حوزه‌های انتخابیه شهرستان‌ها انتخاب شده‌اند. دوستانی که بحث فراکسیون میانه‌روها را مطرح کرده‌اند، اگر واقعاً بتوانند این افراد را منسجم کنند و از نظر مدیریت و سازماندهی با قدرت عمل کنند، قطعاً چنین فراکسیونی می‌تواند در تصمیم‌گیری‌ها تاثیرگذار باشد. 💢 می‌خواهم نقدی به نوع تعامل برخی از احزاب با فراکسیون امید در مجلس دهم داشته باشم. با اینکه ما یک جمع کثیری در فراکسیون امید بودیم، اما برخی از احزاب ارتباط کاری و ارتباطی که بتواند در سازماندهی و هم‌افزایی بین نماینده‌ها مؤثر باشد و در مجلس حضورشان تاثیرگذار باشد را با نماینده‌های فراکسیون نداشتند و حتی گاهی موضع انتقادی غیرسازنده هم می‌گرفتند. برخی از خود نماینده‌های مجلس هم به جای هم‌افزایی، گرایش همکاری با اصول‌گرایان را داشتند اما در برخی از دوره‌ها تعداد کمتری از نماینده‌ها وجود داشتند که در اقلیت بودند اما یک اقلیت منجسم محسوب می‌شدند، یعنی هم درون مجلس متحد بودند و هم بیرون از مجلس تاثیر داشتند اما ما در مجلس دهم با اینکه تعدادمان تاثیرگذار بود، به دلیل ضعف‌هایی که از جهت سازماندهی داشتیم، نتوانستیم کاری انجام دهیم. 💢 آقایان و خانم‌هایی که در مجلس دوازدهم رای آورده‌اند و گرایش سیاسی اصلاح‌طلبی دارند، با حفظ همه ملاحظات باید هویت اصلاح‌طلبی خود را حفظ کنند و در جریان‌های موجود در مجلس هضم نشوند و همچنین مرعوب این جریان‌های اصول‌گرایی که در مجلس تشکیل شده، نشوند. مردم با شناخت از مواضع فکری به این‌ها رای دادند و این نماینده‌ها باید مبانی فکری را حفظ کنند. احزاب هم آن سیاست همه یا هیچ را دنبال نکنند، بلکه استفاده از حداقل فرصت‌ها برای حداکثر میل به هدف‌های مردمی و ملی را مدنظر قرار دهند. 💢 مرحوم شهید مدرس در مجلس یک نفر بود اما توانست تاثیرگذار باشد. این تاثیر علاوه بر مجلس در جامعه آن زمان هم دیده شد و این تاثیر تا امروز هم محسوس است. بنابراین من فکر می‌کنم این موضوع مشروط به توانمندی‌ نماینده‌های میانه‌رو و همچنین نوع تعامل اینها با احزاب و سازمان‌های خارج از مجلس است. اینها اگر بتوانند همراه باشند، مطمئناً می‌توانند در ایجاد انسجام تاثیرگذار باشند. متن کامل گفتگو را از اینجا بخوانید مجلس اصلاحات @majleseslahat

تقویت روابط موردی/موقتی (Transactional) ضرورتی اجتناب‌ناپذیر در سیاست خارجی پس از وعده صادق سید روح الله موسوی، روزنامه مردم‌سالاری، چهارشنبه ۱۹ اردیبهشت ۱۴۰۳ پس از عملیات وعده صادق توسط جمهوری اسلامی ایران، یکی از اظهارنظرها و مواضع مهم مقامات آمریکایی، اسرائیلی و اروپایی پاسخ دیپلماتیک به جمهوری اسلامی ایران بود، پاسخی که باهدف انزوای بیشتر و کاهش بنیه اقتصادی ایران پیشنهاد شد. در چنین شرایطی که ایران تصمیم به ترسیم خطوط قرمز جدید گرفته است و از طرفی پاسخ متناسبی از طرف مقابل دریافت نشده، احتمالاً تلاش‌ها در راستای همان پاسخ دیپلماتیک به کار گرفته خواهد شد. در سال‌های گذشته دانشمندان عرصه روابط بین‌الملل از پایان نقش پررنگ روابط دائمی و استراتژیک بین کشورها سخن می‌گویند و توصیه آن‌ها به افزایش روابط موردی/موقتی است چیزی که در علم روابط بین‌الملل به آن Transactional می‌گویند. در روابط موردی/مقطعی کشورها بر روی یک موضوع برای یک دوره زمانی معمولاً کوتاه‌مدت توافق می‌کنند نظیر توافقاتی که سه قدرت جهانی، یعنی آمریکا، روسیه و چین باهم دارند. علی‌رغم رقابت بین چین و آمریکا که حالا می‌شود گفت به یک تقابل هم تبدیل شده است اما روابط موردی/موقتی همچنان پابرجا هستند. برای نمونه از این نوع توافق بین چین و آمریکا، می‌توان به تفاهمات شکل گرفته در چهار ساعت گفتگوی سران این کشورها در اجلاس G20 در آبان 1401 در اندونزی اشاره کرد که طرفین تصمیم گرفتند درباره‌ی تجارت و مسائل ژئوپلیتیک مذاکرات جدی داشته باشند و آمریکایی‌ها سیاست چین یکپارچه را بپذیرند. در این میان حتی کشورهای اروپایی و عمده کشورهای دیگر در موضوع تقابل میان آمریکا و چین بدون سوگیری مشخص و واضح به صورت موردی/موقتی عمل می‌کنند و سعی دارند از فرصت‌های هر دو طرف برای رشد و توسعه ملی بهره‌برداری کنند. در ایران هم از این دست توافقات داشته‌ایم، به طور نمونه و تأیید شده از طرف دکتر محمدجواد ظریف، جمهوری اسلامی ایران در ورود آمریکا به افغانستان همکاری‌هایی داشته است، چیزی که محمدجواد ظریف در مصاحبه با خبرنگار شبکه طلوع افغانستان درباره آن به این شکل توضیح می‌دهد: " نه، ما کمک به حضور امریکا نکردیم، کمک به استقلال و ایجاد یک حکومت دموکراتیک در افغانستان کردیم". به هر حال و تحت هر عنوانی یک نفع مشترک و یک تصمیم مشترک بین دو کشور باعث یک توافق موردی/موقتی شد، برخی معتقدند برجام هم یک نوع توافق موردی/مقطعی بوده که البته تحت تأثیر کلیت روابط قرار گرفت و دوامی نداشت، شاید بتوانیم در مورد توافقات ایران و آمریکا بگوییم اگر قرار است توافقی از جنس موردی/موقتی شکل بگیرد حتماً باید با نگاه به وزن سنگین کلیات روابط باشد وگرنه ممکن است دوام چندانی نداشته باشد اما در رابطه با سایر کشورها که روابط بهتر و بازتری با ایران دارند می‌توان اساس را بر روابط موردی/موقتی قرار داد. در شرایط کنونی و تلاش‌های رژیم صهیونیستی و هم پیمانان برای فشار بیشتر پس از عملیات وعده صادق، باید گفت تقویت کمی و کیفی روابط موردی/موقتی یک ضرورت اجتناب ناپذیر برای جمهوری اسلامی ایران است و باید دستگاه دیپلماسی هر چه بیشتر به این ضرورت توجه داشته باشد. از طرفی باید تأکید کرد روابط موردی/موقتی بین ایران و سایر کشورها باید در موضوعات اقتصادی و توسعه بسیار با سرعت بیشتری افزایش یابد. در این میان باید بسیار مراقب افراد تندرو بود، چرا که با دید آنها از دوست و دشمن نمی‌توان به‌راحتی به روابط موردی/موقتی دست پیدا کرد، باید این را پذیرفت که اگر دشمنی هم در کار هست، می‌توان در مواردی با آنها به توافق رسید و منافع ملی را تقویت کرد. طبیعتاً بر اساس منافع ملی، کشورها مایل نیستند منافع خود از روابط با آمریکا را با دوستی با ایران عوض کنند، اما می‌توانند در مواردی و به‌صورت موقتی همکاری‌هایی با ایران داشته باشند تا منافع هر دو طرف را تضمین کند، در این بین برای ایران بسیار حیاتی است که این نوع روابط را با سرعت زیادی افزایش دهد. سید روح الله موسوی @sruhollah1