توتفرنگی

یکی شبارو با گریه صبح میکنه، یکی با آهنگ، یکی با سیگار، یکی کتاب، یکی با حرف زدن. ولی من... من هیچوقت نتونستم با شبا بسازم. هیچ‌جوره نتونستم باهاش کنار بیام. هربار بیشتر از قبل مچاله شدم. هربار بیشتر از قبل ضعیف‌تر شدم. اما جدیدا اینجوری شده که حس می‌کنم میشه با غم کنار اومد. شاید همونجا که میفهمی برای پر کردن کدوم خلاء درونیت سراغت اومده و چطوری می‌خواد کاملت کنه.

اگه تو مکان و زمان و برای شخص اشتباه بخوای خودتو ثابت کنی، اعتماد بنفست رو از دست میدی!

امشب باز فاز نصیحت برداشتم، تحمل کنید دوستان😔😂

ما آدمها همیشه برمی‌گردیم به چیزهایی که باهاشون آشنایی داریم. ترجیح میدیم به آدمای گذشته برگردیم تا اینکه با آدم جدید آشنا بشیم‌. پس اصلا تعجبی نداره که بخواید به اکساتون برگردید. فقط باید یکم صبر کنید و از تکرار اشتباهتون هراس داشته باشید، فقط اینجوری میتونید به آینده امیدوار بمونید!

خودتو وابسته شرایط و آدما نکن.‌ سعی کن انعطاف پذیر باشی‌؛ اینجوری که همیشه پلن بی داشته باشی. اگه یه اتفاقی نیوفتاد حتما جایگزینی براش باشه‌. هیچوقت متوقف نشو. همیشه در حال حرکت باش، هرچقدرم که سرعتت کم میخواد باشه ولی یهو به خودت نیای ببینی چند سالی هست که داری درجا میزنی.

✨

"تو برای کسی که دوسِت نداره، هیچوقت کافی نیستی."