منِ‌پس‌از تو.

خب مای بیوتیز مثل اینکه عمر اینجا هم به پایان رسید به علت مسائل دیگه مجبورم safe place خودمو ترک کنم شاید یه روزی برگشتم^^ best of luck:) 🫧

قوبم

چطوریی

هنرتو میبوسم.

زیباتر از این نمیتونست باشه...

اشکهاش رو از روی کلاویه های پیانو کنار زد و برای بار هزارم اهنگی که هر دو عاشقش بودن رو نواخت. نیازی نبود به صفحه‌ی نت نگاه کنه تا بتونه این اهنگو بزنه. این اهنگ توی روحش دمیده شده بود. پیچکی که بهش توی اخرین باری که همدیگه رو دیده بودن بهش داده بود خشکیده از توی گلدون بهش نگاه میکرد. «اونجوری نگام نکن، من تلاشمو کردم»