پرهام آذرنوا

بعد از مدت ها یک مینی سریال خوب تولید شد. داستانی با ریتمی تقریبا یکنواخت من باب عشق میام دو اسیرِ جنگی، که بر حسب اتفاقی روزمره همدیگر را می‌بینند. در تمام ۶ قسمت، روایت تمام نقطه محوریت خود را حول رابطه میان این دو می‌گذارد و جدا از شخصیت پردازی جداگانه هرکدام، شخصیت و هویتی به رابطه ذهنی و رفتاری میان این دو می‌‌بخشد و همین ارزش بخشیدن به اتفاق به جای شخصیت، بسیار جذاب است.

راه پله خونم واقعا ترسناک شده

مرسی

وای ببخشید-

👎🏿

👎🏿

👎🏿

👎🏿

👎🏿