localhost

راستی ،از این به بعد چون درگیر کلاس مجازی سازی VMwere و ESXi هم شدم مطالب مرتبط با اون رو هم باهاتون به اشتراک خواهم گذاشت. در واقع این رو با هم پله پله پیش میریم.

تصویر قابل درک تر از نحوه عملکرد MPLS

امیدوارم اطلاعات خوبی رو به اشتراک گذاشته باشم❤️

البته خب همه میدونیم که همه چیز 100% خوب نیست و عملا معایبی هم داره. حالا یکسری معایب اصلی MPLS رو با هم مرور کنیم: هزینه: با توجه به زیرساخت‌های مورد نیاز، MPLS گرانتر از سرویس‌های اینترنت عادی است. زمان راه‌اندازی طولانی: برقراری مسیرهای پیچیده اختصاصی در یک شبکه امری زمانبر نیز هست. LSP ها میبایست توسط ارائه دهنده خدمت یا خود شرکت به صورت تک تک تنظیم شوند. عدم کدگذاری: همانطور که گفته شد، پروتکل MPLS کدگذاری نشده است و هر فرد که بتونه دسترسی بگیره و به پکت‌های اطلاعات دسترسی پیدا کند قابلیت خواندن آن‌ها را خواهد داشت. کدگذاری را می‌توان به صورت جداگانه انجام داد. عدم تطبیق مناسب با ساختار ابری: سازمان هایی که از خدمات ابری استفاده می‌کنند، به طور معمول در استفاده از این پروتکل به مشکل برمی‌خورند. دلیل این امر عدم دسترسی فیزیکی آن‌ها به سرورهای میزبان خدمات آن‌ها می‌باشد. @localhost_ir

در این تصویر اینترنت به ساختمان اصلی و مرکزی سازمان متصل هست و MPLS از ساختمان مرکزی که به اینترنت متصل هست به دیگر ساختمان ها و یا همان زیرمجموعه ها متصل شده. در نتیجه میشه گفت کنترل اطلاعات و شخصی سازی ها بر اساس سیاست های سازمان صورت میگیره. و ارتباط با اینترنت به صورت مستقیم نیست که خب این عملکرد باعث رعایت شدن امنیت و عدم نفوذ هکر ها میشه. @localhost_ir

نکته ای که هستش اینه که چرا فقط مخابرات ارائه میده؟ البته من خودم ندیدم تابحال غیر از سازمان های اداری و حکومتی کسی از MPLS استفاده بکنه(شاید فقط من ندیدم و بقیه جاها هم استفاده کنند) حالا با توجه به این مسائل از آنجایی که در MPLS یک مسیر مشخص تنها توسط یک شرکت استفاده می‌شود(برای مثال مخابرات و بانک مرکزی ) می‌توان ادعا نمود این پروتکل Private است. (اطلاعات مالی محرمانه حکومتی که فقط باید بین سران رد و بدل بشه) نکته لازم به ذکر این هستش که این پروتکل ترافیک را کد گذاری نمی‌کند و پکت‌ها در صورت دسترسی قابل خوانده شدن خواهند بود. از راه‌های کدگذاری و خصوصی سازی کامل اتصال می‌توان به استفاده از VPN اشاره نمود. (با توجه به توضیحات خط آخر بیشتر میشه این مطلب رو درک کرد که چرا شرکت های خصوصی از این پروتکل استفاده نمیکنند) @localhost_ir

نکته ای که هستش اینه که چرا فقط مخابرات ارائه میده؟ البته من خودم ندیدم تابحال غیر از سازمان های اداری و حکومتی کسی از MPLS استفاده بکنه(شاید فقط من ندیدم و بقیه جاها هم استفاده کنند) حالا با توجه به این مسائل از آنجایی که در MPLS یک مسیر مشخص تنها توسط یک شرکت استفاده می‌شود(برای مثال مخابرات و بانک مرکزی ) می‌توان ادعا نمود این پروتکل Private است. (اطلاعات مالی محرمانه حکومتی که فقط باید بین سران رد و بدل بشه) نکته لازم به ذکر اینست که این پروتکل ترافیک را کد گذاری نمی‌کند و پکت‌ها در صورت دسترسی قابل خوانده شدن خواهند بود. از راه‌های کدگذاری و خصوصی سازی کامل اتصال می‌توان به استفاده از VPN اشاره نمود.

نحوه کار پروتکل MPLS ؟ در سیستم اینترنت معمولی، هر روتر بر اساس جدول مسیریابی خود و به صورت مستقل اقدام به تصمیم گیری و ارسال بسته‌های دیتا می‌کند. حتی اگر دو پکت از یک مبدا ارسال به مقصد یکسان روانه شوند، ممکن است هر کدام مسیر متفاوتی را برای این منظور طی کنند. این اتفاق هنگامی می‌افتد که روتر پس از ارسال پکت دیتا اول، مسیریابی خود را به روزرسانی نماید و سپس اقدام به فرستادن پکت دوم کند. در مقابل ، MPLS بسته‌های دیتا هربار مسیر مشخص و ثابتی را بر می‌گزینند. در شبکه‌ای که از پروتکل MPLS استفاده می‌کند، به هر پکت دیتا یک کلاس (forwarding equivalence class)FEC داده می‌شود. همچنین مسیرهایی که یک بسته می‌تواند در شبکه طی کند LSP(Label-switch path) نام دارند. یک کلاس پکت (FEC) مشخص می‌کند یک بسته به چه مسیری (LSP)تعلق خواهد داشت. در واقع پکت‌هایی که FEC یکسان دارند، LSP یکسانی را انتخاب میکنند. هر پکت یک یا چند برچسب الحاقی دارد و تمامی برچسب‌ها در بخش هدر MPLS که خود در بالاترین قسمت هدر پکت قرار می‌گیرد، درج گردیده‌اند. FEC هر پکت یک یا چند برچسب الحاقی دارد و تمامی برچسب‌ها در بخش هدر MPLS که خود در بالاترین قسمت هدر پکت قرار می‌گیرد، درج گردیده‌اند. FEC ها در برچسب‌های پکت‌ها لیست شده‌اند. روترها برچسب‌های پکت‌ها را بررسی می‌کنند و بسته را به LSP صحیح راهنمایی می‌نمایند. به دلیل اینکه روترهای پشتیبانی کننده MPLS تنها نیاز به دیدن پرچسب‌های این پروتکل که متصل به پکت دریافتی هستند، دارند، MPLS می‌تواند با تمامی پروتکل‌ها کار کند. در واقع مادامیکه روتر بتواند برچسب MPLS را در جلو پکت مشاهده کند، اهمیتی ندارد باقی بسته چه فرمتی را دارا باشد. @localhost_ir

پروتکل MPLS(Multiprotocol label switching) یه حرکت پیشرفته تو شبکه‌های کامپیوتریه که بهت کمک می‌کنه بسته‌های دیتا رو سریع‌تر و با دقت بیشتری از یه روتر به روتر دیگه منتقل کنن. تو اینترنت معمولاً بسته‌ها به شکل پکت از یه روتر به روتر دیگه رفته می‌شن، اما تو MPLS، هر بسته به طریقی معین و پیش‌تعیین شده از یه مسیر خاص عبور می‌کنه. این باعث میشه که روترها کمتر نگران مسیر‌دهی بشن و به طور کلی بهتر و سریع‌تر بسته‌ها رو حرکت بدن.