ДАУЛЕТМУРАТ ТАЖИМУРАТОВ

Х Х Х Қосығым көп мениң еле жазбаған, Жазыў ушын жалғыз өмир аз маған. Мен – есиги жаңа ғана ашылып, Ҳасылыма қол тиймеген қазнаман. Өтседағы жасым елиў асырым, Баладайман, үлеп жүрген асығын. Мен – қазнаман, тағы елиў жылда да Орталанбас жыйнап қойған ҳасылым.https://t.me/tajimuratovdawletmurat

Х Х Х Мени оқысын ғаррылар да, жаслар да, Дақылларым енди – енди баслаўда. Тамырлары нық ҳәм өткир болсын деп, Тухымларын шашқан едим тасларға. Көз тиймесин, питик болды егисим, Қысы – жазы мол болады жемисим. Таўға питкен дәнниң ыссы нанынан Дәмин татқан тас жүреклер ерисин!

Х Х Х Шақаларым көп шайқалған шынарман, Ўақтым жетер я биймезгил сынарман. Сол қаралы күн келгенде, изимде Еңиресип қала берер мың әрман. Зилдей турмыс табанында унтайды, Бир күн әжел төсегимди қымтайды. Мен кеткен соң, ул – қызымның жүрегин Шырмап алар мерез шөптей мың қайғы.https://t.me/tajimuratovdawletmurat

Х Х Х Адам деген келеди де кетеди, Бул дүнья – бир мийманхана бес күнлик. Дәўран сүрер, жасқа толар етеги, Бирге жасар тынышлық ҳәм кескинлик. Шынында бул сөзлер бурыннан қалған, Бул дүньяға тутқа болмас ҳеш ким де. Сениң бул дүньяға келгениң жалған, Бәрин, бәрин питкермесең бес күнде…

Х Х Х Ағып турған салмадан Атлаған соң армаған, «Жеттим ғой, - деп ойлама, - Мәнзилиме таңлаған». Дәрьялар бар таўланған, Өтерсең көп даўлардан. Мәнзилиңе атларсаң Талай – талай таўлардан…

Х Х Х Басымда ғалма – ғал ғаўлайды, Ишкен ас бойыма сиңбейди. Алдымнан көп көзлер жаўлайды, Артымнан көп сөзлер күнлейди. Жүректи машақат қорыйды, Бул өмир жатырқап сүйдирер. Астымнан ызғар жер сорыйды, Үстимнен от қуяш күйдирер.

Жагабай Анетеов