11:11

خدا از اینجا رفته! خبر هم نداریم کِی برمی‌گرده.

میو

.

-

اون گره ای رو که می‌شد با یه بغل باز کرد، با یه بی تفاوتی کور کرد.

رفت روی تخت و خوابید. غمش هم جای دیگری نداشت برود، کنارش دراز کشید!

می‌روم به خیابان و آدم نمی‌بینم، دسته دسته |حسرت| می‌بینم. حسرت‌هایی که راه ‌می‌روند حرف می‌زنند و نفس می‌کشند! اینجا اجتماع حسرت‌هاست.

..

حکایت نود و هفتم: صبرت که تموم شد نرو... معرفت تازه از اینجا شروع میشه.