نه با تو نه بی تو

هامون: یعنی همه اون زمزمه ها، زندگیا، عشقا... همه دروغ بود؟!

من که اصلا نمی‌فهمم خودمو زندانی کردم توو چهاردیواری بی در و پنجره یا دارم فرار میکنم از اون چیزی که بیرون این زندانه؟!

انقدر همه‌ی درارو زدم و نشده، فکر کنم اون دری که قراره به روم باز شه رو هزارساله گم کردم و خبر ندارم.

« زندگی ماها دیگه خرداد نِداره ... »

با دنیایی به اندازه‌ی این یک هفته‌ی سخت سلام. :)

خداروشکر امروز‌هم نبودید خانومِ شیرین:*

یه تار مو باقی مونده تا همه‌ی ابعاد زندگیم از هم فرو بپاشه، یعنی یکی بهم بگه تو از هم می‌پاشم.

پس نشانی تورا کِی در هراسِ گمشدن از دست‌داده‌ام ری‌را؟

این اولین بار نیست که آخرین بار ِ یه چیزی رو دارم تجربه میکنم، پس چرا این همه بی قرارم؟