𝗔𝗥𝗠𝗫𝗦𝗬

در هیاهوی سرش زلزله ای برپا بود صد و صد ریشتر و صد به هزاران تابوت -Armanyo ✍🏻

@ARMXSY 🍷

و آنگاه بود که ساختمت تا در روز های سخت و طوفانی ام، پناهگاهی تخریب ناشدنی انتظارم را بکشد. حال بازهم هوا طوفانیست و من برای قرار امشب کت و شلواری ز جنس تو بر تن کردم. زودتر از هر زمان به محل قرار رسیده‌ام و طبق معمول گرامافون برایمان...یعنی برایم مینوازد؛ اما اینبار موسیقیِ نبودنت، فضای قلبم را مملو از احساس سنگینیِ انتظار برای دوباره رقصیدن با تو در کوچه پس کوچه های پاریس و بوسه های فرانسویِ بی پایانمان کرده است. اگر این نامه روزی به دستت رسید بدان که واقعا متأسفم محبوب من! گمان کنم تو نیز در کنار من ناخوش و مجبور بودی؛ اما کاش انتهایش جور دیگری بود... افسوس که الباقی نامه را اسلحه ام با آخرین قطرات خونم برایت خواهد نوشت. بدرود تمام ناتمام من! -Armanyo ✍🏻

ok

از یه 18 ساله ی به اصطلاح جوگیر، خطاب به قشر خاکستریِ عقل کل: تا وقتی یجا میشینید و سکوت میکنید توقع نداشته باشید چیزی عوض شه! سکوت در این شرایط، علامت رضایت شما از برده بودنه! با غرغر کردن و نالیدن به هیچ جا نخواهید رسید! منجی ای قرار نیست ظهور کنه؛ منجی جلوی آینه‌ست! حتی تو قرآنی که بعضیاتون قبولش دارید هم اومده: ﴿انَّ اللَّهَ لا يُغَيِّرُ ما بِقَوْمٍ حَتَّي يُغَيِّرُوا ما بِأَنْفُسِهِمْ﴾ - خداوند سرنوشت هیچ قوم(و ملّتی) را تغییر نمی دهد مگر آنکه آنان آنچه را در خودشان است تغییر دهند! «آیه ۱۱ سوره رعد» به خودتون بیاید تا ییشتر از این دیر نشده*

عذرخواهی میکنم رفقا کیفیت ویدیو زیاد اوکی نیست ولی خواستم به اصل موضوع اشاره کرده باشم؛ سپاس از توجهتون🕊🤍

و چه تولد هایی که در بَندِ آرزو پوسید و خاکستری ترکیبی از امید و مرگ بَرجای گذاشت.. رها میشَویم ما؛ چه بسا روزی که بَر بندِ تَن چیره شویم و جز فُسیلی گِل آلود زِ ما بِجای نَمانده باشد. "و این خاکِ حاصلخیز عجب پُر بار است زِ خون و اِسارتِ ما" بدین‌گونه که حاصلش نوری پهناور باشد و کِشتِ آگاهی ای عظیـم! 🌍 -Armanyo ✍🏻 https://t.me/Armxnyo