Sanat Tarihi

Manisa’da Aigai Antik Kenti'nde yıldız şöleni. 💫

KUAFÖR [1890-1891 arasında] "Mary Cassatt" 1891'de Cassatt, Paris'teki Galerie Durand-Ruel'de on renkli baskıdan oluşan bir set sergiledi. Hepsi, günlük aktivitelerle uğraşan kadınları tasvir ediyor, dördü resimsel alanı genişletmek ve karmaşıklaştırmak için ayna kullanıyor. Bu samimi sahne, Kitagawa Utamaro'nun sanatçının sahip olduğu ve hayran olduğu, cariyeleri makyaj odalarında gösteren gravürlerini yansıtıyor. Burada yarı çıplak bir kadın bir aynanın önünde oturuyor ve kucağına doğru bakarken saçlarını düzeltiyor. Cassatt, Paris'teki École des Beaux-Arts'ta (Güzel Sanatlar Okulu) gerçekleşen 1890 ukiyo-e görüntü sergisinden ilham aldı. Ukiyo-e (çağrıştırıcı bir biçimde "yüzen dünyanın resimleri", olarak anıldılar) çoğunlukla kentsel burjuva zevk sahnelerinden (geyşalar, güzel kadınlar, sumo güreşçileri ve kabuki oyuncuları) ve Edo (şimdiki Tokyo)  çevresindeki doğal güzelliğin resimlerinden, Fuji Dağı'nın sislerinden, kiraz çiçeklerinden, şiddetli yağmurlardan ve Kanagawa limanı boyunca kabaran dalgalarından oluşuyordu.

HABER [1905] "Mikalojus Konstantinas Ćiurlionis" Bu özlü ama anlamlı resim, karanlık bir dağın üzerinden yükselen güneşe karşı uçan bir kuşu gösteriyor. Güneş ışınları resmin her yanına yayılıyor ve onu aydınlatıyor. İsminden yola çıkarak kuşun karanlık dağın üzerinden uçarken iyi haberler taşıdığını tahmin edebilirsiniz. Nasıl bir haber olduğu sadece tahmin edilebilir. Mikalojus Konstantinas Čiurlionis'ın yazılarından bazılarına güvenirsek bu haber, yaklaşan baharın ve onun ana kutlaması olan Paskalya'nın haberi olabilir. Mikalojus Konstantinas Čiurlionis bir keresinde Paskalya'nın bir kuş gibi uçtuğunu ve yeniden doğuş haberlerini doğaya getirdiğini yazmıştı. Sembolist ressamın soyut kavramları fantezi resimlere dönüştürmeyi sevdiğini bildiğimize göre, bu fikir bu resim için ilham kaynağı olmuş olabilir.  Bu resimde sadece birkaç unsur olmasına rağmen resim oldukça dinamiktir: Kuş uzaklara doğru uçarken neredeyse kanat çırpışını görebilirsiniz. Resim hareketsiz bir çerçeve ve iyi haberlerin ne kadar hızlı yayıldığını söylemenin vücut bulmuş hali gibidir.

PORTAKAL, MUZ, LİMON VE DOMATESLERLE NATÜRMORT [1906] "Paula Modersohn-Becker" Alman ressam Paula Modersohn-Becker erken Dışavurumculuk'un en önemli temsilcileri arasında yer alır. 1876'da Dresden'de doğdu, çizim ve sanat dersleri alıp öğretmenlik sınavına girdiği yıllardan sonra 1898'de Worpswede'ye taşındı. Burada Fritz Mackensen ile 1899'a dek ders aldı ve Rainer Maria'nın ileriki yıllardaki eşi Clara Westhoff ile arkadaş oldu. 1900'de özel akademi Colarossi'nin nü dersini almak için Paris'e gitti. Sık sık Louvre'u ziyaret etti. Haziran'da ertesi yıl evleneceği Otto Modersohn'la nişanlandığı Worpswede'ye geri döndü. 1903'te Berlin'de kaldıktan sonra eğitimine Paris'teki Colarossi akademide devam etti. 1905 ve 1906/1907'de tekrar Paris'te kaldı, burada diğerlerinin yanı sıra École des Beaux-Arts'da anatomi ve nü kursları aldı. Paula Modersohn-Becker 20 Kasım 1907'de kızı Mathilde'nin doğumundan sonra damar tıkanıklığından hayatını kaybetti. Bugün Karlsruhe Sanat Galerisi sayesinde sunduğumuz Portakal, Muz, Limon ve Domateslerle Natürmort, Mayıs ve Haziran 1906 tarihleri arasında Paris'te boyandı. Martha Vogeler'e 21 Mayıs 1906 tarihli bir mektupta yer alan bir bölüm bu grup çalışmaların doğuşuna işaret ediyor olabilir: "[...] Kendime ve Tanrı'ya güvenerek gerçek boyutlu nü ve natürmortlar çiziyorum [...]." Aranjmanın iradeli sadeliği ve nesnelerin dokunsal mevcudiyeti-şişkin hacimleri ve gölgelerin sağladığı uzamsallık-ressamın geleneklerden uzaklaşarak nesneleri kendi özgün görme biçimini ortaya koyarken, ışıltılı renklilik ve yumuşak ve güzel boya uygulaması ve masa örtüsünün tüm resmi doldurduğu üstten görünüm perspektifi van Gogh, Cézanne ve Émile Bernard gibi Parisli örneklere çok şey borçludur. Ertesi yıl şöyle yazacaktı: "[...] İzlenimciliği unutmaya çalışarak yenmek istedim. Bunu yaparken yenildim. İzlenimcilik'le çalışmak zorundayız, onunla bir kere anlaştıktan sonra onu sindirdik.''

MAVİ KÖK [15.yy] Bugünün mavi kökü, 15. yüzyıldan kalma harika bir bitkinin (bitkilerin isimlerini ve tanımlarını içeren bir kitap) parçası, kuzey İtalya'dan (büyük olasılıkla Veneto'dan) geliyor. Farklı türlerdeki illüstrasyon stili, birkaç nesil boyunca el yazmasında yapılmış bir dizi revisyonun olduğunu kanıtlar. 15. yüzyılın başlarında, desenleri, insan yüzleri ve diğer fantastik unsurları geniş ölçüde ortaçağ geleneklerini takip eden, son derece stilize edilmiş yaklaşık 70 bitki resminden oluşan bir set olarak hayata başladı. Aynı yüzyılda bir süre sonra, 100 yapraktan oluşan ciltlenmiş el yazması, aslında, müdehaleye uğradı: Arka sayfaların çoğuna ve daha önce boş bırakılan sayfaların her iki tarafına da daha da fazla bitki suluboyayla resmedilmiş. Aynı zamanda İtalyanca notlar ve bitkilerle ilgili bazı metinler eklenmiş. İkinci olarak bahsedilen grup, belki de doğrudan gerçek örneklerden veya en azından çok ayrıntılı çizimlerden resmedilmiş, belirgin şekilde daha doğal görüntülerin bir alt grubudur.

CHARLOTTE CORDAY [1860] "Paul Baudry" Paul Baudry'nin bu tablosu, Fransız Devrimi'nden tarihi bir olayı anlatıyor: Charlotte Corday, 13 Temmuz 1793 akşamı Jean-Paul Marat'a suikast düzenledi. Sanatçı, cinayetten hemen sonraki anı resmetmeyi seçti. Kapalı bir odada olduğu için Baudry, seyirciyi sahnenin kalbine çekmek için kompozisyonun çerçevesini azaltmış. Charlotte Corday, gerçek boyutta, pencerenin yanında donmuş, boşluğa bakıyor. Marat, diğer tarafta, başı küvette yatıyor, bıçak hâlâ göğsüne saplanmış durumda. Kuşbakışı görünüm ve kısaltma, dramatik tarafı vurgular. İki karakter arasındaki nesneler, sahnenin vahşetine tanıklık ediyor: devrilmiş sandalye, gevşek kağıtlar ve yerde şapka. Baudry, bu sahneyi yeniden canlandırmak için basında ve tarihçi Jules Michelet'in metinlerinde aktarılan olayı dikkatle inceledi: “Bıçağı başörtüsünün altından çıkardı ve Marat'ın göğsüne kabzasına kadar soktu. "Bana, sevgili arkadaşım." Bu çığlığı duyduyuğumuzda hemen koştuk ve Charlotte'un taşlaşmış gibi pencerenin yanında durduğunu gördük." Raftaki kitaplar, küvetteki doğrama bloğu gibi gazetelerde adı geçen eşyaları da sanatçı temsil etmiştir. Ayrıca beklenmedik bir öğeyi, basım yerini ve tarihini gösteren eski bir Fransa haritası ekledi: 1792. Ancak önerilen bölüm bu tarihe tekabül etmiyor. Baudry iki resimden esinlenmiştir: Jacques-Louis David tarafından 1793'te resmedilmiş, Belçika Kraliyet Güzel Sanatlar Müzeleri'ne sunulan Marat Suikaste Uğradı ("Assassinated Marat") ve 1793'te Jean-Jacques Hauer tarafından resmedilmiş, Versay'da muhafaza edilen Charlotte Corday'in Portresi ("Portrait of Charlotte Corday").

OİARES'DE SONBAHAR [1933] "Hasui Kawase" İtiraf etmeliyiz ki, Hasui Kawase'nin eserleri bu yılki en iyi keşiflerimizden biri. 20. yüzyılın önemli Japon peyzaj sanatçılarından biri olarak kabul edilen Kawase'nin baskıları, ruh halinin dinginliği ve kusursuz kompozisyonu ile karakterize edilir. Hasui Japonya'da çok seyahat etti ve eserlerinin konuları genellikle manzara temalıydı. Baskılar, doğadan alınan küçük, hızlı çizilmiş eskizlere ve suluboyalara dayanıyor. Ne yazık ki, 1923 depremi sırasında, tüm ahşap kalıpları ve 200'den fazla eskizi tarumar oldu. Dolayısıyla olaydan önceki çalışmalardan sayıca az kalmıştır ve bugün büyük talep görmektedir. Her şeye rağmen Hasui, azimli bir şekilde manzara baskılarını üretmeye devam etti. 1956'da Japon hükümeti'nin Soyut Kültürel Mirasın Korunması Komitesi, Hasui'nin Karla Kaplı Zojo Tapınağı'nı ve üretim sürecini gösteren belgelerini savaş sonrası Japonya'daki en büyük sanatsal onur olan Soyut Kültürel Hazineler'e ekleyerek ödüllendirdi. Japonya'nın kuzeyindeki Oirase Nehri sonbahar yürüyüşü için popüler bir mekandır. Bu baskı, nehir vadisinin berrak sonbahar renklerini yakalar.

AZİZ GEORGE SİVİL MUHAFIZ SUBAYLARININ ZİYAFETİ [1616] "Frans Hals" Frans Hals'ın ortaçağ ve erken modern Hollanda'daki gönüllü şehir muhafızları veya vatandaş milislerini ifade eden ilk schuttersstuk resminde, kasabayı veya şehri saldırıdan korumak ve isyan veya yangın durumunda harekete geçmek için oluşturulmuştu. Bu resimde St. George muhafız subaylarını veda ziyafetinde görmekteyiz. Resme konu olan milisler 1612'den 1615'e kadar görev yapmışlardı. Oturma düzeni hiyerarşik bir yapıdadır.  Solda, masanın başında, albay, inzibat subayı ve diğer üst düzey subaylar oturmaktadır. Üç yüzbaşı ortada, üç teğmen ise sıranın sonundadır. Etraflarında üç yedek subay ve şirketin hizmetçisi bulunmakta. Yedek subayların hizmet süresi üç yıl sonra sona ermedi; evlenmedikleri sürece görevlerini sürdürüyorlardı. Hals'in resmi büyük bir başarıydı, çünkü resimlerini yaptıkları kişilerden ve akrabalarından birkaç ek portre; aynı zamanda 1627 ve 1639'da bu milislerin bir grup portresini yeniden çizme siparişi aldı.

LA GOULUE MOULİN ROUGE'DA [1891-92] "Henri de Toulouse-Lautrec" Henri de Toulouse-Lautrec kabareleri, dansçıları ve fahişeleri tasvir etmeyi severdi. La Goulue (obur, açgözlü) lakaplı Louise Weber, sağında kız kardeşi ve solunda sevgilisi tarafından kuşatılmış şekilde, Parisli demimonde (zengin erkekler tarafından lüks hayat yaşatılan kadınlar)'nin uğrak yeri olan Montmartre kabaresi Moulin Rouge'da tasvir edilmiştir. Toulouse-Lautrec, şehvetli olmasıyla tanınan bir yıldız sanatçı olan Weber'in birçok resmini yaptı. Çalışmaları boyunca alışılmamış bireyleri hem açık hem de sempatik bir şekilde cüretkar bir şekilde resmetti. Sığ alan, kalın kırpılmış düz şekilli ana hatlar, Japon ahşap blok baskılarının resimsel aygıtlarını ve Toulouse–Lautrec'in büyük hayranlık duyduğu Edgar Degas'ın çalışmalarını hatırlattıyor. Sanatçı bu eseri dans salonu resimlerinin en iyisi olarak gördü ve tamamlandığı yıl dört kez sergiledi.

LES SAİNTES-MARİES-DE-LA-MER'E BAKIŞ [1-3 Haziran 1888] "Vincent Van Gogh" Mayıs 1888'in sonlarında, Arles'da kaldığı zamanlarda Vincent van Gogh, Akdeniz'deki Les Saintes-Maries-de-la-Mer'i ziyaret etti. Sevinçle, denizin rengini, kardeşi Theo'ya şöyle anlatmıştı "Uskumru gibi, başka bir deyişle, sürekli değişiyor - her zaman yeşil mi yoksa mor mu olduğunu anlayamıyorsun - her zaman mavi olup olmadığını bilmiyorsun - çünkü bir saniye sonra değişen yansıması pembe veya gri bir renk alıyor." Van Gogh, bu balıkçı köyünde birkaç gün kaldı ve bu kısa sürede dokuz çizim, plaj sahneleri ve balıkçı tekneleriyle deniz manzaraları olan iki resim ve Les Saintes-Maries-de-la-Mer'in kendisinin resmini yaptı. Van Gogh, farklı renklerdeki yüzeyleriyle birbirine yakın inşa edilmiş evleri tasvir etti. Ekili bitki sıraları (muhtemelen asma veya keten), merkezinde kilise bulunan köye doğru uzanmakta. Evlerin güneşe bakan tarafları sıcak ve açık renk tonlarında, gölge tarafları mavi renkte boyanmıştır. Ekili bitki sıralarının yanı sıra, sanatçının Provence'in ışığını tasvir ettiği mektuplarından birinde anlattığı gibi, resme "akkor hale gelmiş gökyüzünün yeşil-mavisi" hakimdir.