در هوای حق و آزادی (عدالت)

فرسودگی نهادی سرمقاله هم‌میهن ۱۰ خرداد ۱۴۰۳ 🔹وضعیت اداری و تقنینی کشور به‌گونه‌ای شده است که لفظ بهتری جز فرسودگی برای توصیف آن نمی‌توان انتخاب کرد. فرسودگی وضعیتی است که یک خودرو، یا ساختمان، یا حتی روابط فردی و اجتماعی به‌صورت پیوسته مستهلک و مورد استفاده قرار گیرد ولی به نیازهای ضروری آن برای ترمیم و به‌روز شدن توجهی نمی‌شود. 🔹هنگامی که یک ساختمان با کوچکترین اشکال و خرابی که مواجه می‌شود تعمیر نشود طولی نخواهد کشید که مستهلک و غیرقابل سکونت خواهد شد. اگر یک خودرو روزانه با مسافران زیادی در جاده‌های ناهموار و ساعت‌های متمادی حرکت کند و قطعات آن تعمیر یا به روز نشود، به‌سرعت دچار فرسودگی شده و دیر یا زود یا تصادف می‌کند یا از حرکت باز می‌ایستد و ممکن است به‌جایی برسد که قابل تعمیر و بازسازی هم نباشد. 🔹واقعیت این است که نظام اداری و تقنینی ما کمابیش به این وضعیت دچار شده‌اند. مسئله سقوط بالگرد آقای رئیسی به‌عنوان یکی از مصادیق نرم‌افزاری و هم سخت‌افزاری این فرسودگی، چون اهمیت خبری بالایی داشت بازتاب زیادی پیدا کرد، و الا روزانه با انواع و اقسام شواهدی از این فرسودگی مواجه هستیم. 🔹یکی از موارد مهم آن را در فساد اداری می‌بینیم. فساد در نظام اداری فرسوده بیشتر از نظام اداری سالم رخ می‌دهد. همچنان که در درزها و حفره‌های ساختمان‌های فرسوده نیز انواع حیوانات موذی لانه می‌کنند. یکی دیگر از نمونه‌های مهم این فرسودگی را در نظام آموزش و پرورش کشور می‌بینیم. در حالی وزیر آن مدعی الگو شدن ایران برای جهانیان است که همین اظهارنظر نیز بیانگر نهایت فرسودگی فکری و ذهنی است ولی همزمان نیز قادر نبودند کارت ورود به جلسه امتحانات نهایی را صادر کرده و به دانش‌آموزان بدهند، لذا امتحانات را عقب انداختند و نشان دادند به لحاظ سخت‌افزاری نیز دچار فرسودگی شده‌اند. البته این قطعه از ابتدا هم فرسوده نبود، بلکه بدلی بود و تناسبی با کارکرد لازم نداشت. 🔹گمان می‌کردیم که ماجرای امتحانات حل شده است که متاسفانه گزارش ویژه امروز هم‌میهن درباره بی‌نظمی شدید در حوزه‌های امتحان نهایی است که به دلیل ناتوانی و تاخیر در صدور کارت‌های ورود اتفاق افتاد و خیلی از دانش‌آموزان از امتحان جا ماندند؛ و در این زمینه با دانش‌آموزان، خانواده‌ها و... گفت‌وگو شده است. 🔹واقعیت این است که مرحوم آقای رئیسی نیستند که عملکرد این وزارتخانه فرسوده را بررسی کنند و بعید است که دیگران هم فرصت کنند درباره موضوعی که به سرنوشت میلیون‌ها دانش‌آموز و خانواده‌های آنها مربوط می‌شود پاسخی هرچند کوتاه بدهند. ولی جالب‌ترین مظهر فرسودگی را باید در مجلس استصوابی با حضور نمایندگانی دید که فقط رای ۳ درصد واجدین حق رای تهرانی‌ها را داشتند. 🔹ماجرا از این قرار است که حدود ۲۸۰ برگه رای برای انتخاب اعضای هیئت رئیسه مجلس را نتوانستند بشمارند و خطای شمارش آنان تا حدود ۳۰ درصد کل آرا بود، و معلوم نیست این تغییری آگاهانه بود، یا ناشی از فقدان کارآیی و درایت؟ 🔹حالا باید پرسید مجلسی که در اولین گام خود قادر به شمارش این تعداد رای اندک نیست چگونه می‌تواند برای مردم و موضوعات پیچیده قانونگذاری کند؟ 🔹این نشان‌دهنده فرسودگی کامل یک نهاد رسمی است. اتفاقاً فرسودگی وقتی عمیق‌تر است که می‌دانیم خواهند گفت چیز مهمی نیست و یک اشتباه بوده است. جالب اینکه بر اثر بازشماری یکی از منتخبین نیز حذف و دیگری به‌جایش آمد! بی‌توجهی به این فرسودگی‌ها آن را در سراشیبی فرسایش قرار داده است. 🔹پرسش این است که علت چیست؟ علت اصلی تبعیض در انتخاب نیروی انسانی فاقد صلاحیت یا از طریق گزینش افراد بی‌کیفیت یا از طریق ردصلاحیت‌های استصوابی است. گمان می‌کنید چنین مجلسی چگونه می‌تواند نیرویی کارآمدتر از خودش را وزیر کند؟ https://hammihanonline.ir/fa/tiny/news-16813 @hammihanonline https://t.me/aliakbargorji2

‌📰 آنچه دکتر قاضی را به چهره ‏ای کم‌بدیلی تبدیل می ‏کند فقط تبحر در تدریس و اشراف بر قوانین اساسی کشورهای مختلف نیست بلکه شخصیت برجسته اوست که توامان در سیرت و صورت تبلور می ‏یابد. قامتی بلند، چشمانی درشت و پرهیبت و بینی عقابی همراه با نگاهی نافذ اجازه نمی‏ داد کسی از برابر او بی ‏تفاوت بگذرد. او از آن دسته شخصیت‏ هایی بود که مناصب و مشاغل به حضور او ابهت می‏ یافتند و نه آنکه وی به سبب مناصب تشخص یابد. برای مدتی معاونت آموزشی دانشکده را برعهده گرفت و آن زمانی بود که ریاست این دانشکده در ردیف وزارت اگر بیشتر نبود کمتر هم نبود. درعین حال ریاست و معاونت هم نوعی تقسیم کار بین اساتید برجسته آن زمان تلقی می‏ شد و نه محملی برای منصب ‏خواهی. دکتر قاضی مدت کوتاهی هم به معاونت وزارت کشور منصوب شد تا نشان دهد که هم مرد علم است و هم مرد عمل. سابقه طرفداری از نهضت ملی نفت در پرونده او اجازه فراتر رفتن از حد معاونت وزیر را به او نمی ‏داد🗞 🔖 2000 کلمه ⏰زمان مطالعه: 10 دقیقه 📮 سیاست‌نامه 21 را از طریق این لینک تهیه کنید: گروه مطبوعاتی هم‌میهن @goftemaann🦉

‏انتخابات یکی از مهم‌ترین عرصه‌های تعیین سرنوشت است و تحریم یا تجویز مطلق آن بخردانه نیست. اگر شرایط انتخاب آزاد و برابر مهیا باشد و شهروندی آن را تحریم کند، عمل او قابل دفاع نیست. در انتخابات تیرماه هم مشارکت مشروط قابل فهم‌تر است: مشروط به حضور داوطلبان اختصاصی هر جریان سیاسی https://t.me/aliakbargorji2

مردم یا زینت‌المجالس؟ ‌ ‌هنوز ملت ایران از شوک حادثه‌ی سقوط بالگرد مرحوم رئیسی و همراهان بیرون نیامده است که ‌قدرت‌پرستان شروع به فضاسازی انتخاباتی کرده و مردم‌مردم می‌کنند. نگاه اقتدارگرایان به مردم کاملا تزئینی، ابزاری، شعاری، مناسکی و احساسی است، یعنی مردم تا زمانی قابل احترامند که پشت سر آنها شعار بدهند و در زمین آنها بازی کنند. وای به آن روزی که همین مردم مطالبه متفاوتی داشته باشند و این مطالبه را از طریق صندوق‌های رای یا از طرق دیگر ابراز دارند. در این صورت، همین مردم از نظر جماعت اقتدارگرا به مشتی غرب‌زده، لیبرال، جاسوس، نفوذی، وطن‌فروش، بی‌دین و....تبدیل خواهند شد. راستی‌آزمایی ادعای مردم‌دوستی اقتدارگرایان کار دشواری نیست. بدین‌منظور، کافی است از آنها بپرسید آیا اجازه حضور مسالمت‌آمیز همین‌مردم در خیابان‌ها را برای دفاع از دیدگاه‌هایشان خواهید داد؟ ‌ ‌ به این جماعت باید گفت، اگر صادقانه و شرافتمندانه، همه‌ی نود میلیون مردم ایران را قبول دارید، فضای انتخابات را بازکنید و اجازه حضور نامزدهای متفاوت و منتقد را بدهید تا مردم هم وارد صحنه شوند. تردید نکتید که اگر انتخابات تیرماه ۱۴۰۳ هم به یک رقابت درون‌خانوادگی مانند انتخابات اسفند پارسال تبدیل شود، مردم انگیزه‌ای برای شرکت در آن نخواهند داشت. امیدوارم، شورای نگهبان و مسوولین نظام، از دو انتخابات قبلی درس‌های لازم را گرفته باشند و فضای انتخاب‌گری را چنان باز کنند که هر ایرانی احساس کند نماینده‌ای جدی برای رای‌دادن دارد. ‌روشن است که مردم وقتی هیچ‌کدام از داوطلبان را مدافع افکار و برنامه‌های خود نبینند، یا در انتخابات شرکت نمی‌کنند یا با آرای باطله صندوق‌ها را پرخواهند کرد. طبیعتا، جریان‌های سیاسی آزادی‌گرا(مانند اصلاح‌طلبان، تحول‌گرایان، بازنگری‌خواهان) هم از منطق مشابه پیروی خواهند کرد. ‌ بدین‌معنا، بعید می‌دانم، جریان‌های رقیب اقتدارگراها چشم‌بسته انتخابات را تحریم کنند یا بدون هیچ قید و شرطی در انتخابات شرکت کنند. تحریم و تجویز مطلق با عقل و مصلحت ناسازگار است. به احتمال، بسیار، این جریان‌ها مشارکت در انتخابات را مشروط به تایید صلاحیت نامزد اختصاصی(نه نامزد اجاره‌ای) خواهند کرد. جریان تندرو برخلاف ادعاهای خود، در طول تاریخ بیشترین آسیب را به ایران، نظام، دین و اخلاق زده است. حاصل عملکرد این جریان شاخ‌به شاخ شدن مردم با نظام است. رخدادهای تلخ سال ۱۴۰۱ را فراموش نکنید. این رخدادها که بزرگترین شکاف تاریخی را بین مردم و نظام ایجاد کرد، محصول نادانی، لجاجت، خودرایی و توهم‌زدگی تندروها بود. https://t.me/aliakbargorji2

‌ سکوت نجیبانه، کینه‌توزی حقیرانه ‌صدا و سیما و برخی از دولتی‌ها در حال نفرت‌پراکنی و ایجاد شکاف بین مردم هستند. مراسم تشییع مرحوم رییسی را بهانه قرار داده‌اند برای کسب مشروعیت دموکراتیک و برون‌ریختن بیشتر کینه‌هایشان از شخصیت‌های منتقد و مستقل. این جماعت بی‌هنر هیچ درکی از مفهوم همبستگی ملی ندارند. می‌گویند چرا این شخصیت‌ها سکوت کرده‌اند. پاسخ من آن است که این سکوت نشانه‌ی نجابت و حیای این بزرگواران است، والا همه‌ی انتقادات وارده بر دولت مرحوم رئیسی در همه‌ی حوزه‌ها به جای خود باقی است. چیزی تغییر نکرده است. احترام به متوفی و خانواده‌ی او جزو آداب دینی، اخلاقی و ملی ما ایرانی‌هاست. حتی اگر هزاران اختلاف هم با متوفی داشته باشیم، آنها را فراموش می‌کنیم و برای تسلای خاطر بازماندگان می‌کوشیم. چرا قدرت‌پرستان این سکوت نجیبانه و تعزیت‌گویانه را نمی‌فهمند؟ پاسخ روشن است چون این جماعت از هر چیزی و هر بهانه‌ای برای کوبیدن حریف و توسعه قدرت خود استفاده می‌کنند. اینها به هیچ قاعده‌ای پایبند نیستند. تشبیه مراسم تشییع به رفراندوم هم سخن دقیقی نیست، زیرا در رفراندوم همه‌ی صاحبان رای(موافق و مخالف) آزادی ابراز نظر دارند، در حالی که در یک مراسم آیینی چنین امکانی وجود ندارد و مخالفین معمولا حفظ حرمت می‌کنند و حتی در مراسم رقیب خود شرکت می‌کنند و تلاش می‌کنند غمی بر غم‌های بازماندگان نیفزایند. سحنگوی جوان مرحوم رئیسی هم از این نکته غافل شد و در روز تشییع او به روسای جمهور قبلی تاخت و برای تبرئه محبوب خود، اتهاماتی به آنها نسبت داد. نمی‌دانم این حجم کینه و نفرت نسبت به مخالف و منتقد چگونه در این جماعت شکل گرفته است؟ ظاهرا، خود مرحوم رئیسی چنین نبوده است اما نمی‌دانم چرا هیچ مهر و شفقتی در برخی از پیروان جوان او دیده نمی‌شود؟ چه کسانی تخم کینه را در دل اینها کاشته است؟ https://t.me/aliakbargorji2

‏بچه‌ها یک‌جا وارد میشید سلام کنید! اگه بزرگ‌تره اون باید دست بده اگه خواست، کسی رو که باهاش دوست نیستید نباید 'تو' خطاب کنید، مودب باشید و جای مناسب شوخی و خنده رو بشناسید، اگه کسی براتون کاری میکنه و وقت میذاره، حتما حتما تشکر کنید، طلبکار نباشید، آدمها رو لمس نکنید حین حرف زدن.اضافه کنم؛ رعایت کردن یک سری چیزای بدیهی ربطی نداره شما دیشب کم‌خوابیدید، بی‌حوصله‌اید، پریودید، adhd دارید، یا هر دلیل دیگه‌ای! همیشه با خودتون تکرار کنید که آدما نوکر پدرتون نیستن.کمی قدر شناس و محترم بودن رو تمرین کنید مثلا. ‏اینکه اصول ابتدایی معاشرت رو بلد نباشی، خیلی زشته. @DeIban

🔴معرفی اجمالی ۱۲ نظام سیاسی و شیوه‌ی تحلیل آن‌ها ۱- لیبرالیسم کلاسیک: بنیانگذاری سرمایه‌داری دموکراتیک ۲- محافظه‌کاری سنتی: دفاع از نظم اجتماعی کهن ۳- آنارشیسم [=بی‌سروری]: طغیان علیه هرگونه اقتداری ۴- مارکسیسم: به دنبال یک جامعه‌‌ی بی‌طبقه ۵- کمونیسم: مبارزه با امپریالیسم در جوامع در حال توسعه ۶- فاشیسم و نازیسم: کنترل تمامیت‌طلبانه به منظور تقویت امور جمعی ۷- لیبرالیسم معاصر: اصلاح سرمایه‌داری و دموکراسی ۸- محافظه‌کاری معاصر: مخالفت با برنامه‌های لیبرالی و سوسیالیستی ۹- چپ بنیادین: در جستجوی جوامع برابری‌طلب‌تر و اشتراکی‌تر ۱۰- راست بنیادین: در جستجوی آزادی اقتصادی بیشتر و اجماع اخلاقی بیشتر ۱۱- راست افراطی: بازگشت به جوامع‌ همگن‌تر ۱۲- چپ افراطی: ساختارشکنی لیبرالیسم جدید جهانی 🗣جواد حیدری #نظام_سیاسی 🔴کانال علم سیاست: 🆔 @PoliticalScience_ir

تناقض‌های بسیار کمرشکن در قانون اساسی و رویه‌های حکمرانی ما وجود دارد/ در جمهوری اسلامی ایران قانون اساسی، هنجار برتر نیست/ فضای تخریب نمی‌گذارد مشکلات مملکت حل شود/ گزارش نشست «قانون اساسی و حاکمیت» برگزار شده توسط دفتر سیاسی انجمن اسلامی مدرسین دانشگاه‌ها: علی اکبر گرجی، دانشیار حقوق عمومی دانشگاه شهید بهشتی، در این نشست گفت: به نظر من دغدغه تعمیق مباحث حقوق اساسی، دغدغه مبارکی است. زیرا اگر مباحث حقوق اساسی در کشور ما فهمیده شود و معارف مربوط به حقوق اساسی در عمل جدی گرفته شود، من معتقدم که بسیاری از مشکلات و معضلات کنونی را پشت سر خواهیم نهاد. وی افزود: اولا ما این نکته را باید در نظر داشته باشیم که یک حکمرانی، یک نظام حکمرانی، تلفیقی از سازش یا همنشینی سه عنصر است. یعنی ما اگر بخواهیم یک حکمرانی به سامان و اعمال حاکمیت مطلوبی داشته باشیم، باید به سه مفهوم فکر کنیم و تکلیف خودمان را درباره این سه مفهوم روشن کنیم. یکی از این سه مفهوم «قدرت»، دومی «هنجار» و سومی هم «آزادی» است. گرجی تأکید کرد: چه در جمهوری اسلامی ایران و چه در هر نظام دیگری ما اگر بخواهیم که نظام سیاسی و نظام حکمرانی به اهداف قانون اساسی و ارزش‌های لحظه تأسیس وفادار بماند و در رسیدن به این اهداف کامیاب شود، باید تعامل روشنی بین این سه مؤلفه داشته باشیم و نظام حکمرانی یک تصویر و تصدیق خیلی روشنی از ارتباطات و مناسبات این سه عنصر داشته باشد. یعنی خود نظام سیاسی و نظام حکمرانی باید بداند و بفهمد که چطور می‌خواهد اینها را همنشین کند و تا زمانی که تکلیف خودش را با این سه موضوع روشن نکند، به نظر من اصلا نمی‌تواند یک حکمرانی کارآمد و پیش‌رونده‌ای داشته باشد. وی اظهار داشت: بنده معتقدم روشن کردن تکلیف مثلث طلایی «قدرت – قانون – آزادی»، نیاز به یک کوشش خردمندانه، هنرمندانه، صادقانه، عمل‌گرایانه و واقع‌بینانه، آینده‌نگرانه، انسان‌مدارانه و اخلاق‌گرایانه دارد. بنابراین، ما اگر بخواهیم در جمهوری اسلامی ایران به اهداف تمدنی خودمان برسیم، باید یک بار برای همیشه بنشینیم، با شفافیت و آزادی کامل مناسبات این سه مؤلفه را یک بار دیگر با هم روی میز بگذاریم و درباره آنها گفت‌وگوی نقادانه کنیم؛ با نگاهی به گذشته و تجارب ۴۵ سال گذشته و حتی تجارت دوران پسامشروطیت و نگاهی به آینده. عضو هیأت علمی دانشگاه شهید بهشتی، ادامه داد: به این دلیل تاکنون در رسیدن به اهداف‌مان شکست خورده‌‎ایم که هنوز در حقیقت تکلیف این مثلث طلایی در جمهوری اسلامی مشخص نیست. یک بار دیگر در یک فضای آزاد، گفت‌وگویی و اعتمادی باید مباحث مربوط به این مثلث طلایی در جمهوری اسلامی را مطرح و نقاط تاریک آن را روشن کنیم. در واقع تکلیف مناسبات این سه را با همدیگر بازبینی، بازاندیشی و بازنگری کنیم و بپرسیم که بن‌بست‌ها و ناکامیابی‌های موجود چه نسبتی با این معادله دارد. بر این باورم که در حال حاضر مناسبات این سه آن‌قدر پیچیده شده که اساسا خودمان هم سردرگم هستیم و زمامداران ما هم در این زمینه با مشکلات، معضلات و بحران‌ها روبرو هستند(مثال: روابط مجلس، شورای نگهبان، مجمع تشخیص، هیات عالی نظارت، دیگر شوراهای عالی). ادامه در: https://modaresinpress.ir/political/4480/ https://t.me/anjomanemodaresin https://t.me/aliakbargorji2