ஐღ⎠ 𝑀𝑜𝓎ç𝑒ç𝒶𝓀 ⎝ღஐ
💖Ishq haloldir. Ikki qalbning bir - birini deb urishi , yuraklarning sevgi ila jo'sh urib, ishq daryosida oqishi Allohning rahmatini jilvasidir. 💖 Reklama uchun👉👉 https://t.me/reklamani_arzonlari Talab taklif shikoyat uchun👉👉 @Neiba_bot
Ko'proq ko'rsatish13 476
Obunachilar
-8524 soatlar
-1747 kunlar
+88130 kunlar
- Kanalning o'sishi
- Post qamrovi
- ER - jalb qilish nisbati
Ma'lumot yuklanmoqda...
Obunachilar o'sish tezligi
Ma'lumot yuklanmoqda...
-Коллежда Моҳиноз билан муштлашганимиз учун яқинларимиз чақирилганди. Юсуф ака уни поччаси экан.
-Уйланибдими?
-Ҳа. Сиз Моҳинозни оиласини танийсиз шекилли.
-Ҳа. Оз-моз. ...
-Нега жим бўлиб қолдингиз?
-Мен ҳам уйланиб юборсамми деб ўйлаяпман. Қийналиб кетдим ахир.
-Яна шу гапми?
- Ҳа ўзинг битта ўптирсанг ҳам қовоғинг осилиб кетади-ку. Нима қилай?
-Ўша кунги ишингизни ҳали кечирмадим. Сиз эса яна жаҳлимни чиқардингиз,- Дилроз телефонни ўчирди. Зум ўтмай: "Ҳозир ишим кўп. Кечқурун гаплашамиз. Шакарим илтимос, ухлаб қолма" деган смс келди.
Дилроз бир йилдан бери Ёдгор билан учрашиб юрарди. Опасига бу иши маъқул келиш келмаслигини билмасди. Шу сабабли айтишни маъқул кўрмади
Қолаверса опаси синглисини ўқитмоқчи эди ҳали. Дилроз ўқишдан ташқари спортга ҳам қизиқарди. Буни билган Ёдгор икки ҳафта олдин қизни ўзини спортзалига таклиф қилди. Дилроз келганида ҳаммага жавоб бериб юборганди.
-Нега ҳеч ким йўқ?- сўради қиз.
-Сени ҳаммадан қизғонаман шунга,- Ёдгорни кўзлари ёниб турарди.
-Қани менга нимани ўргатмоқчи эдингиз. Ўзимни устозим ҳам жуда яхши.
-Мен ўргатган усулларни билмайди. Ёдгор шундай деб қизга бир иккита шарқ якка курашидаги усулларни кўрсатди. Дилроз ҳам яхши уришарди. Аммо Ёдгорни қўлида қўғирчоқдек ҳеч нарса қилолмади. Ёдгор охирги усулда қизни ерга ётқизиб ўпишга тушиб кетди. Дилроз уни қўлидан зўрға қутилиб чиқиб қочиб кетди. Ёдгор изидан қувмади. Қизни лабини тами қолгандек тамшаниб кулимсираб узоқ ётди. Шундан кейин Дилроз била ярашиш учун бир ҳафта уринди. Қиз совға-саломларга кўмилиб зўрға ён берди.
-Яна шунақа қилсангиз мендан яхшилик кутманг.
-Нима қилибди барибир меники бўласан-ку.
-Ўшангача сабр қилинг.
Дилроз шундан бери учрашмайман деб йигитни интизор қиларди. Баъзан опасига айтмай севишиб юрганига виждони ҳам қийналарди. Ҳеч ким айтмаса ҳам опаси уни ҳам ўйлаб ёши катта бўлса ҳам бой одамга эрга текканини биларди. Алия уни яcши ўқишда ўқишини, яхши инсонни учратиб бахтли бека бўлишини истарди. Дилроз қўшимча дарсларига ҳам жон-жаҳди билан киришган эди. Аммо қанча топшириқ олмасин, уларни бажаришга қанча куч сарфламасин, Ёдгор билан гаплашиш учун вақт албатта топар эди. Ёдгор ҳам баъзи кунлари қизни бўшашини ярим тунгача ухламай кутиб ўтирар эди. Дилроз бошини ёстиққа ташлаб кўзларини юмди. "Қани энди вақт ғизиллаб ўтса-ю ўқишга кирсам. Тезроқ Ёдгор акам билан унаштирилсак" деб ўйлади.
-Ҳалиям ётибсанми?- опасини овозидан чўчиб тушди,- вой қўрқитиб юбордимми?
-Ҳозир тураман,- Дилроз тик этиб ўрнидан турди.
-Мен кетяпман. Заргарлик тўқув цехида бўламан.
-Ҳўп опа.
Алия ҳаётини соатларга бўлиб олганди. Бир хил вақтда туради, овқатланади, ишга боради, ўғли билан сайр қилади, синглисини дарсларини назорат қилади. Ҳаммаси учун белгиланган вақт бор эди. Бир қарашда ишбилармон хоним, суюкли бека бўлган Алиянинг ҳаётига хавас қилгулик эди. Ўзи ҳам ўзини бахтли ҳисобларди. Айниқса ўғли Алпомишдан умиди катта эди. 4 яшар Алпомиш ҳозирдан онасини ҳақиқий посбони эди. Алия у билан сайрга чиққан пайтлари баъзан атрофидаги ёш жуфтликларни кўриб беихтиёр тикилиб қоларди. Барибир ҳар нарсанинг ўрни бор эканини ҳис этарди. Ўктам ака қанчалар яхши эр бўлмасин, Алия уни олдида барибир анча ёш экани билиниб турарди. Ораларидаги 30 ёш бу кўз юмиб бўлмас фарқ эканини иккиси ҳам ичларида ҳис этиб туришарди.
Алия баъзан кўнгли ғашланса Икромни кўргани борарди. Юсуфни кўриб қолгандан кейин ҳам икки кун ўтиб Икром ва Ёдгорга учрашув учун қўнғироқ қилди.
Ёдгорга бу учрашув кўп ҳам ёқмади. Лекин Алияга йўқ дегиси келмади. Ёдгорни ҳаёлида анча олдинги хотиралар жонланар экан, қўллари мушт бўлиб тугулди.
Ёдгорни етимхонадаги охирги йиллари Икромдан кўра Зубайр билан душманликда ўтди. Буни сабаби Лейла исмли қиз эди. Лейла ҳам болалар уйи тарбияланувчиси бўлиб, Ёдгорни синфдоши эди. Онаси татар бўлган бу қиз, мовий кўзли, сариқ соч, оқбадан қиз эди. Уни Ёдгор билан севишишини ҳамма биларди. Аммо Зубайрни бу қизиқтирмади. У қизга хира пашшадек ёпишиб қолди.
Davomi ertaga oqshomda
👍 23
САРИК АЖДАР КАСОФАТИ
8-КИСМ
-Бугундан ўзингни назорат қилишни ўрганишинг керак.
-Ҳўп.
Моҳиноз тезроқ поччаси ҳақидаги янгиликни опасига айтиб уни билиш билмаслигини суриштиргиси келди. Шу сабаб опасини доимий койишларини жим эшитиб у тугатгач деди:
-Опа поччам етимхонада ўсган экан.
-Қаердан олдинг бу гапни?- синглисини бу гапидан ҳайрон бўлди.
-Дилрозни опаси билан таниш экан. Гапларидан билдим. Дилрозни ҳам танир экан.
-Ким у Дилроз билан опаси.
-Дилроз етимхонада катта бўлган. Кейин опаси бадавлат қари одамга тегиб, улар бойвачча ҳонимларга айланган.
-Опаси чиройлими?- Настаринни негадир бу гапга ғаши келди.
-Ҳа. Нега сўраяпсиз? - опасини поччаси қолиб Алияни суриштирганига ҳайрон бўлди Моҳиноз.
-Бўпти. Сен ўзингни босиб ол. Эртадан ўқишинг билан жуддий шуғулланаман.
-Поччам ҳам сиз билан шу масалада гаплашмоқчи.
Настарин "яхши " деб ўрнидан турди. Кечги овқатдан кейин Юсуф одати бўйича китоб ўқигани кириб кетди. Настарин ҳам бир оз туриб уни изидан кирди.
-Бир нарса сўрамоқчи эдим? Вақтингиз борми?
-Сўранг.
-Бугун коллежда қандай танишингиз билан учрашиб қолдингиз. Моҳиноз болалар уйи ҳақида бир нарсалар деди. Сиз болалар уйида катта бўлганмисиз? Бу даражагача қандай эришгансиз?
-Мени ҳаётим кинолардагидек оғир етимлик ва машаққат орқасидан бойиб кетиш саҳналаридан узоқ. Болалар уйида кўп эмас 2 йил яшаганаман. Унгача отам билан бирга яхши яшар эдим. Икки йилдан кейин аммам билан Россияга кўчиб келганмиз. Поччамдан аммамга яхшигина бойлик қолганди. Аммам Москвада ўқиган, лекин бир кун ҳам ўз соҳаси бўйича ишламай, поччамни ишларига ёрдам берган. Биз Москвага келгач у ерда уларни танишлари ёрдамида ўз ишимизни бошладик. Аммам жуда зўр бизнесмен эди. Менга 6 йил ичида кўп нарсани ўргатиб кетди.
-Аммангиз вафот этдими?
-Ҳа. Ўтган йили.
Настарин бошқа савол бермади. Аммо ичида Юсуфга осон бўлмаганлиги ҳақида ўйлади. Ўзи оддийгина қилиб айтиб бергани билан, бунақа ҳаётда яшаш оғир.
🌺🌺🌺
Уйларига келгач Дилроз опасига деди:
-Моҳинозни башарасини кўрдингизми? Ўзини осмомдаги ойларга тенглаштириб юрарди. Поччаси эса биз билан битта етимхонада ўсган экан.
-Тағин Моҳиноз билан тортишиб юрма. Юсуф эшитса хафа бўлади.
-Ҳўп.
-Ўзиям роса ўзгариб кетибди.
-Ҳа.
-Болалар уйидалигимизда Икром ва Ёдгор уни гуруҳимизга қўшамиз деб роса урунишганди.
-Кейинчи?
-Юсуф икковига ҳам бўйин эгмаганди. Ўрталарида яккама-якка жанглар ҳам бўлганди.
-Ким билан.
-Ёдгор ва Икром биланда.
-Ким ютган,- Алия ҳозир синглисига қараса уни юзлари қизариб турганини кўрарди.
-Иккови ҳам ютқизган.
-Ҳиммм.
-Бориб дарс тайёрла энди.
-Ҳўп.
Опаси билан хайрлашиб хонасига чиққан Дилроз, қўл телефонини олди. Икки марта ҳам қўнғироқ кетиб рақам эгаси кўтармагач телефонни отиб юборди. Аммо 5 дақиқа ўтиб телефони куй чала бошлагач югуриб бориб олди.
-Алё. Ёдгор ака нега кўтармайсиз?- деди эркаланиб.
-Эшитмабман, шакарим. Нима гап?
-Ўзим шундай соғиндим. Сизни бўлса ҳаёлингизга ҳам келмайман.
-Нега ундай дейсан. Соғиниб ўлай деяпман. Ишим кўп лекин. Кечқурун эса сен чиқмасанг.
-Опамни биласиз-у.
-Ўзим гапалашайми Алия билан.
-Йўқ. Опамга ўқишга кирмагунимча йигитлар билан гаплашмайман деб сўз берганман. Хафа бўлиб қолади.
-Энди иккинчин курссан ҳали 2 йил кутаманми? Сен биринчин йилдан кирасанми йўқми ҳали?
-Нега бунақа совуқ ният қиласиз. Кираман қараб туринг.
-Бўпти бўпти кир.
-Бугун кимни кўрганимни айтайми?
-Айт.
-Юсуф акани.
-Қайси Юсуф.
-Етимхонада икки йил биз билан яшаган Юсуф акачи.
-Ҳа анави новчами?
-Ҳа. Ростдан сиз ундан урушганда енгилганмисиз?
-У пайтлар уришишни билмаганманда.
-Ҳозирчи?
-Спортзалга келган кунинг кўрсатдим-ку.
-Эй йўқолинг. Мени алдадингиз.
-Нима деб алдадим. Нима қилдим?
-Зўравон.
-Мени ундай деб айтма. Нима ўзинг ҳам ҳоҳламадингми? А ўзи сенга ёқаманми?
-Ўшанақа қилсангиз йўқ.
-Қанақа?
-Бўлди ўчирдим.
-Бўпти бошқа айтмайман. Хўш Юсуфни қаерда кўрдинг?
👍 18❤ 1
САРИК АЖДАР КАСОФАТИ
7-КИСМ
Нега Сафаралини огоҳлантирмай кетдинг?-деб сўради кечки овқатдан кейин уни хонасига кириб.
-Нима энди ҳар куни шунақа сўраб иш қиламизми?
-Бошқа иложимиз йўқ.
-Нега?
-Чунки отамни душманларидан бири бизга зарар бериши мумкин. Аниқ эмас, ҳар ҳолда шундай бўлиш эҳтимоли бор. Шунинг учун Юсуф....Юсуф акам бизга қўриқчи ёллади. Бу вақтинча албатта.
-Ўзи ҳамма нарса ғалати кетяпти. Билиб юрибман.
-Нимани?
-Дилора опам бирдан эр топиб тенгди-ю, хабарсиз ғойиб бўлди.
-Сиз ҳам Юсуф поччамни аввал танимасдингиз. Бирдан унга тенгдингиз. Мен газдан заҳарланиб шифохонада ётганимда ҳам, шифохонани қўриқчилар қўриқлаганди.
-Ҳа. Бу... ўша ... ўша душманни иши бўлиши мункин.
-Ким у одам,- Моҳиноз кўп ҳам қўрққанга ўхшамасди.
-Яқинда билиб оламиз.
-Милицияга айтайлик.
-Аниқ далилимиз йўқ. Уни қўлга туширсак хабар берамиз,- Настарин ёлғон гапиравериб қийналиб кетди. Шу сабаб ўрнидан турди,- сен ухла. Мен ҳам дам оламан.
Настарин ўз ётоғига кирганида Юсуф аллақачон ўз "ўрнини" эгаллаб бўлганди.
Настарин овоз чиқармасликка уриниб ўрнига ётди. Ичида қарама-қарши ҳислар бор эди. Бир тарафдан Юсуфни яхши инсон сифатида кўриб, унга ноҳақлик қилаётгандек туйиларди. Ахир ўрнида бошқа инсон хотинини шундай эркалатиб қўярмиди. Бошқа томондан эса уни нима мақсадга қизга уйлангани номаълум. Балки бирон режаси бордир. Асли қизни ҳоҳламас ва уни касали айни муддао бўлаётгандир. Настаринга бу ҳаёл алам қилиб кетарди. Нега тақдир қизни бунча ўйин қиляпти?
Яхши ҳам ўқиши бошланди ҳар қалай бир оз бўлса ҳам ҳаётидаги нохушликларни унитади. Настарин кўзгу олдида ўзига оро бериб ўтирганда Юсуф кириб келди. Қизни ойнадаги аксига бир назар ташлади, бир нимага оғиз жуфтлагандек бўлди, бироқ гапирмади.
-Мен кетяпман,- деди Настаринни ўзи сўмкасини қўлига олиб.
-Яхши боринг.
Настаринни ҳаёлидан негадир Юсуфни ўша ғалати қараши кетмади. Ўқишдалигида ҳам бот-бот ёдига тушаверди. Кетиш вақти бўлганда қизлар билан чувиллашиб кўчага чиқди. Аммо қўриқчисини машинаси туриши керак бўлган жойда йўқ эди. Сўмкасига ташлаб қўйган телефонини қўлига олди. Рақам териб улгурмаси Юсуфдан қўнғироқ келди.
-Настарин орқангизга қаранг.
Насатарин ортига ўгирилиб машинасига суяниб турган эрини кўрди.
-Ўзингиз келдингизми?
-Ҳа. Кел ёнимга.
-Ҳозир.
Настарин қизларга қаради:
-Бўпти мен кетдим. Юсуф акам келибди.
-Вой қани,- қизлар чувиллашиб Настарин кўрсатган томонга қарашди.
-Вой бўйингга мосини қаердан топдинг,- деди бир дугонаси қизни моделлардек чиройли қоматига ишора қилиб.
-Топдимда,- Настарин хайрлашиб Юсуф томон юрди.
-Ҳозир бир жойга борамиз,- деди Юсуф унга машина кўзгусидан қараб.
-Қаерга?
-Борсак кўрасиз?
Настарин қистаб ўтирмади. Юсуф ҳам манзулга етгунларича индамай кетди. Машина энг зўр бренддаги кийимлар сотиладиган кийим-кечак магазини ёнида тўхтади.
-Бу ерга нега келдик?- сўради Настарин.
-Тўғрисини айтаман. Менга кийинишингиз ёқмади. Энди турмушга чиқдингиз. Мени шаънимсиз. Кўчада бунақа кийимларда юришингизни истамайман. Биламан тўй оёғи осмондан бўлди. (Қариндошлар Настарин ҳам опасидек замонавий йигитга тегяпти деб билишар. Шу сабаб сарпо деган нарсалар қилинмаганди) Ҳозир қарзимни узаман. Сизга янги кийим-кечак оламиз. Фақат сипороқ либос танлайсиз.
-Ҳўп,- Настарин эътироз билдирмади-ю, қовоғини уйиб олди. Бу гап бошқача оҳангда айтилганда, у машинадан тушиб кетиб қолган бўларди. Бироқ Юсуф шундай оҳангда гапирардики, жаҳл қилишга андиша қиларди.
Настарин ва Юсуф шу куни деярли беш соат вақтларини шу дўконда ўтказишди. Ниҳоят ҳориб чарчаб овқатлангани боришди. Настаринни кайфияти кўтарилган эди. Иштаҳа билан овқатланди.
-Энди уйга тезроқ бориб бошқатдан ҳаммасини кийиб кўришим керак.
Юсуф кулди. Настарин уйга келиб синглисини хонасига олиб чиқди.
-Юр. Сенга ҳам бир нарсалар олганман.
-Кўйлак эмасми?- деди Моҳиноз. У ўғил болалардек ҳарактерга эга эди. Доим шим ва спорт кийимларини кийиб юрарди.
👍 19
-Поччанг танлади. Бир-икки киясан.
-Уфф,- Моҳиноз оз вақт ичида поччасини яхши кўриб қолганди. Моҳинозга опаси олган кўйлаклар ёқмади-ю, Настарин ва Юсуфни хафа қилмаслик учун бир -икки кийиб юрди. Умуман Моҳиноз янги муҳитга сира кўника олмасди. Сафарали билан ҳам тинмай уришавергач, Настаринни қўриқчиси билан ўрин ҳам алмашишди. Шерзод жуда ҳазилкаш ва гапдон йигитлиги учун Моҳинозни алдаб-сулдаб йўлга соларди. Аммо Моҳиноз барибир кўп ғалва чиқарар эди.
Бир куни Юсуфга иш вақтида Настариндан қўнғироқ келди.
-Тинчликми?
-Юсуф ака бир гап айтай ҳўп денг.
-Қаерга бормоқчисиз?
-Ҳеч қаерга? Мени бир жавоб ололмайдиган дарсим бор. Моҳиноз коллежда бир ишкал чиқарибди. Шунга сиз бороласизми?
-Майли-я нима дейман.
-Сиз директорга ўзимиз танобини тортиб қўйишимизни айтинг. Кечда ўзим таъзирини бераман.
-Бўпти ўзим ҳал қиламан. Сиз уни кўп койиманг.
-Кўрсатган ҳунари шунга арзиса мендан кўради.
Коллеж директори билан гаплашган Юсуф шуни билдики, бу Моҳинозни биринчи қилғилиғи эмас. Авваллари ҳам тенгдошлари билан тез-тез тортишиб баъзан ёқалашиб ҳам турган. Афтидан бадавлат ота туфайли қизни бу "кичик айбларига" аввал кўз юмилган. Энди Моҳиноз ҳулқи чидаб бўлмас даражада деб топиляпти. Бу гал курсдошисадр Дилроз билан спортзалда муштлашган. Гувоҳларни айтишича Моҳиноз Дилрозни етимхонада ўсганини юзига солиб, ҳақорат қилган. Юсуф директорга бундан буён қайнсинглисини ўзи назорат қилишини айтиб турганда эшик тақиллаб бир жувон кирди:
-Биз энди кетсак ҳам бўладими?
-Ҳа. Бўлади. Мана Моҳинозни уйидагилар билан ҳам гаплашиб қўйдим. Ўйлайманки, Дилроз ҳам Моҳиноз ҳам бундан кейин бунақа ўзларига ярашмаган ишларни қилишмайди.
- Моҳинозни сал ўпкасини босиб қўйинг,- деди жувон,- синглимни ҳам оппоқ демайман, лекин етимхонада ўсиш айб эмас. Майли яхши қолинг.
Юсуф ҳам директор билан хайрлашиб ташқарига чиқди. Залда ўтирган Моҳинозга юр деб, тез одимлаб кетди. Моҳиноз унга етиб олиб ўзини оқламоқчи эди, аммо етдим деганда Юсуф ўзларидан олдин кетаётган Дилрозни опасини тўхтатди.
-Алия.
-Биз танишмизми?- деди аёл ҳайрон бўлиб.
-Мен Юсуфман. Танимадингми?
-Вой ростдан ўзингизми?- Алия бош чайқади,- Рости ўзгариб кетибсиз. Бир қарашда кўзимга иссиқ кўриндингиз, аммо эслолмадим.
-Сен ўзгармабсан? Дилрозни қара бўйи чўзилиб қолибди. Мени эслолмасанг керак,- деди Дилрозга қараб.
-Эслайман,- Дилроз унга яқин келди,- қизлар отиб юбориб, дарахтга илиниб қилган ойим берган қўғирчоқни олиб бергандингиз.
-Қара-я кап-катта қиз бўлиб қолибсан.
-Сиз эса семирибсиз?
-Дилроз,- деди Алия.
-Ростда роса озғин эдингиз.
-Гапинг тўғри. Балки қизлар билан бирон жойда ўтирармиз.
-Фақат бугун эмас. Яхшиси Икром ва Ёдгор билан ўтирайлик.
-Икромни кўргандим.
-Ҳа. Ёдгор билан ҳам тез-тез кўришиб тураман. Зубайрни эслайсизми?
-Ҳа албатта. Туркияда деб эшитгандим.
-Ҳа. У билан ҳам эрим ҳамкорлик қиляпти. Менга номерингизни беринг ўзим учрашувни ташкиллаштираман.
-Бўпти.
Иккиси бир-бирлари билан яхши кайфиятда хайрлашиб ўз машиналарига ўтиришди.
Шу куни Моҳиноз йўл бўйи тилини тишлаб кетди. Поччасини болалар уйида катта бўлган деб сира ўйламаган экан. Тағин Дилроз билан битта етимхонада тарбияланишган экан. Уйга келишгач Юсуф қизни кутубхонага бошлади.
-Қани ўтирчи? Мени сенга танбеҳ бериш ниятим йўқ. Фақат келажакда ким бўлмоқчи эканингга қизиқяпман.
-Билмадим.
-Биронта орзуйинг йўқми?
-Бор. Ўқишни ҳоҳлайман.
-Қайси соҳада?
-Ўзимга қолса жисмоний тарбиядан дарс беришни ҳоҳлайман.
-Ким қарши?
-Опам. Шунча имконинг борида оддий ўқитувчи бўласанми деб қўймаяпти. Бирон жиддийроқ касб танлашимни ҳоҳлайди.
Юсуф хўрсинди. Бу қизлар унинг оламидан қанчалар йироқда.
-Опанг билан ўзим гаплашаман. Ўқишга кириш учун бунақа кўпкари қилишни тўхтатиб жиддий шуғулланишинг керак.
-Ҳўп.
-Бошқа одамларни келиб чиқиши билан мазахлама. Одамлар қандай оилада туғилишлари уларни айби бўлмайди.
-Уни ўзи мени қуйишқондан чиқарди. Аччиғимдан айтиб юбордим.
👆👆👆👆
Давоми бор....
👩💻Муаллиф:
Мафтуна Абдуллаева.
👍 13
00:22
Video unavailableShow in Telegram
Реакция белгилаб куямиз 😊
🔥 49👍 27😢 11❤ 9
00:13
Video unavailableShow in Telegram
@MSavedBot- Энг севимли мусиқангизни биз билан топинг!
👍 43❤ 9😢 7🤗 5
Photo unavailableShow in Telegram
Bolalar kuni yaqinlashyabdi haligacha farzandingizga sovg'a harid qilmadingiz to'g'rimi🤩
Menda sizga taklif bor 💁🏻♀ Qanday deysizmi ?
╔═💜═════════════════╗
Bizdagi Farzandingizni aqlini
charxlaydigan foydali
o'yinchoqlar hamda
qobiliyatlarni rivojlantiradi, tili
tez chiqadi va aniq ravon
gapira boshlaydi, tasavvurni
boyitadigan o'yinchoq va
kitoblarni sovg'a qilishni
maslahat beraman 💗
╚═════════════════💜═╝
Aziz opa singillarim Farzandingizga ilk bilimni o'zingiz bering va ilk ustozi siz bo'ling ❤️
https://t.me/+9OsiCr82C1NhMzg6
https://t.me/+9OsiCr82C1NhMzg6 🌷
Kanalimizda 1- iyun munosabati bilan katta chegirma Elon qilingan ulanib oling 💜
👍 5
Kanalga ulanish 💜
Chegirmaga ulgurish💜
- Ҳа, келиб турибди, лекин сиз шу ерда эканлигингизни билгач, дарров келиб-кетиб қоляпти, - деди.
Нодира хомуш бўлиб қолди. Опа-сингил бироз гаплашиб ўтиришгач, Шоҳида хайр
лашиб чиқиб кетди. Нодира яна ўз ўй-хаёллари билан ёлғиз қолди.
Унга эртага жавоб беришади. Кейин қаёққа бораркин? Онаси ҳаргиз уйга киритмайди. Бу ёқда эса эри уйланяпти. Эссиз, онасининг айтганини қилавермаган экан. Онасини норизо қилиб бўлса ҳам оиласини сақлаб қолмоқчи эди-я, эри нима қилди?! Фарзанд кўришмаётган бўлса, айб фақат ундами?
...Эртаси куни Жамшид келиб, ҳозирча ижарага уй гаплашганини, вақтинча ўша уйда яшаб туриш мумкинлигини айтиб, уйга олиб кетди. Қайнонаси келинни совуқ кутиб олган бўлса-да, эри уни ора йўлда ташлаб кетмаганидан бироз кўнгли хотиржам тортди.
Орадан ҳеч қанча вақт ўтмади. Нодира ҳовлида супур-сидир ишларини қилаётганди, бирдан боши гир айланиб кетди. Кўнгли беҳузур бўлиб, қайнонасини чақирди.
- Онажон, кўзларим тиниб кетяпти, менга ёрдам беринг!..
Қайнонаси югуриб келди-ю, унинг қўлидан супургини олиб, бир четга улоқтираркан:
- Қизим, бу яхшиликдан дарак бўлса керак?.. - деди қувониб.
Нодира букилмас иродаси билан оиласини сақлаб қолди, Яратган уларни фарзанддан қисмаган экан...
https://t.me/ibratli_nomalar
👍 56💔 3❤ 1
САБР....
Нодира не-не умидлар билан турмушга чиқди. У ҳам барча аёллар каби она бўлишни орзу қилар эди.
Бироқ Яратган унга фарзанд берарди-ю, яна туғилмасданоқ нобуд бўларди. Нодира табиатан оғир-босиқ, камгап, камсуқум бўлганлиги сабабли дардини ичига ютар, ҳаётга умид билан боқарди. У ўзининг фазилатлари билан раҳматли отасига тортган эди. Нодиранинг касби ўқитувчи бўлиб, шаҳардаги мактабларнинг бирида ишлар, жамоа орасида ўзига яраша обрўга эга эди. Нодира эри Жамшид билан жуда аҳил яшарди. Фақат фарзандсизлик туфайли уларнинг кўнгли ярим эди. У бир неча маротаба касалхонада ётиб даволанди, барибир фойдаси бўлмади. Охири Нодиранинг онаси Матлуба опа қизини мажбуран оиласидан ажратиб олиб кетди. Она қизини узоқ ушлаб ўтирмай, ўзига маъқул келган бир кишига унаштирди. Қудалар билан келишиб, ихчамгина тўй қилиб, Нодирани олиб бориб қўйишмоқчи бўлишди. Тақдирининг ўз хоҳишига қарши бундай ҳал бўлишидан ваҳимага тушган Нодира оиласига қайтиб эри билан турмушини давом эттиришга қарор қилди. Ахир, Жамшид ҳам хотинининг кетиб қолишини сира хоҳламаганди-да. Нодира онасига эрида кўнгли борлигини, оиласига қайтмоқчи эканлигини айтганида, она ғазабига йўлиқди.
- Мен не қилсам сени деб, сенинг бахтингни кўзлаб қилдим. Фарзандли бўлишингни хоҳлаб қилгандим бу ишни. Ҳаммадан ҳам уларни ишонтириб қўйдик. Бу ёғини ўйламадингми?
- Ўйладим, сиз айтган одамни мен танимайман-ку, онажон. Ахир, уни нима учун биринчи рўзғори билан ажралишганининг асл сабабини, яна унинг кўнглида нима борлигини билмайсиз-ку? Бунинг устига фарзандлари ҳам бор экан. Мен шуларни ўйлаб, фақат куёвингиз билан бахтли бўла олишимни тушундим. Иккинчи бор куйиб қолишни истамайман, онажон, тушунинг...
- Мен сенга ёмон одамни раво кўрмагандим. Майли, кетавер, ўзингга жабр қиласан. Менинг гапимни ҳали ҳеч ким икки қилган эмас. Аёл бўлганим билан бир сўзликман. Буни ўзинг жуда яхши биласан.
Нодира Матлуба опанинг қаҳр-ғазабли сўзларини тинглар экан, йиғиштирина бошлади, керакли нарсаларини сумкага жойлаб, кўчага отланди. Шунда баттар ғазабга минган она сўнгги сўзларини айтди.
- Шу қарорга келган экансиз, майли, кетавер! Фақат бу уйга қайтиб қадам босма.
Нодира кутилмаган зарбадан қалқиб тушди. Унинг қайсарлигидан аччиқланган Матлуба опанинг кўзига ҳеч нарса кўринмай, тилига эрк бериб юборди. Кейин жаҳл билан дарвозани ёпиб, ичкарига кириб кетди.
Нодиранинг бир кўнгли уйга қайтиб кириб бормоқчи ҳам бўлди-ю, аммо энди кеч бўлганди. У бир неча сония онаси ортидан қараб қолди. Сўнг бир тўхтамга келгач, дарвозадан узоқлашди.
Келинининг қайтиб келганини кўриб, воқеадан хабар топган қайнонаси:
- Ана уйингиз, кириб ўтираверинг. Бўлар иш бўлибди, кўп хафа бўлаверманг. Сизларга ҳам Худо умри-ю, ризқи билан фарзанд ато этар, - дея унинг кўнглини кўтарган бўлди.
Нодиранинг қайтиб келганини кўрган Жамшид ҳам ич-ичидан севинди. Улар яна тинч-тотув яшай бошладилар.
...Орадан икки йил ўтди. Бир куни Нодира бозорда юриб онасини учратиб қолди. Она меҳрига зор бўлиб, юрак-бағри эзилган қиз ҳаммасини унутиб, югуриб бориб ўзини онасининг бағрига отди. Кутилмаганда Матлуба опа бўйнига ташланган қизининг қўлларини силтаб, уни бағридан итариб ташлади. Сўнг ҳеч нарса бўлмагандек, бир ўқрайиб қараб қўйди-ю, лом-мим демай йўлида давом этди.
Нодира чидолмади. Аламини кўз ёшларидан олди. "Эй, Худо бу не кўргулик?"
Қани энди у ҳам фарзандли бўлса-ю, чақалоғини кўтариб, онасининг олдига борса?.. Балки онаси шунда уни кечирармиди?..
Кунлар шу зайл ўтаверди. Икки ўт орасида қолган Нодира охир-оқибат касалхонага тушиб қолди. Унинг орзу-умидлари чил-чил синган, ранглари докадай оппоқ... Бу сафар қайнонаси ўғлини бошқага уйламоқчи бўлди. Эри келганида шу ҳақда гаплашишди.
Нодира дунёга сиғмай кетди. Асабий ҳолда палата ичида у ёқдан-бу ёққа юрар экан, ногоҳ эшик очилиб, Шохида кириб келди. У опаси билан хол-аҳвол сўрашгач, нариги палатада даволаниб ётганини айтди. Нодира дарров онасини сўради.......
👍 40❤ 2🔥 1