زندیقولوژی

از نظر من اپوزیسیون ایرانی خارج از کشور دارد به اپوزیسیون کوبا شبیه می‌شود. یک عده پیر و پاتال که در آمریکا بهترین زندگی را دارند و هفتاد سال است از آمریکا بودجه‌های تپل می‌گیرند و به اپوزیسیون بودن خودشان ادامه می‌دهند. الان هم یک عده «فعال» تهرونی در خارج از کشور با جذب فاند و کلی بودجه و جایزه دارند با همدیگر مسابقه می‌دهند که مواضع کدام یک تندتر است. کار به جایی رسیده که بچهٔ کرج حتی از راستگراترین سناتورهای آمریکایی ایراد می‌گیرد که به حد کافی با رژیم ایران دشمن نیست. خلاصه بساطی برپاست و عشق و حال و پول تپل و بخور بخوری فراهم. تا هفتاد سال دیگر هم همین است. وقتی یک ترکیب خوب کار می‌کند چرا باید به آن دست زد؟ چه بهتر از ترکیب آخوند و اپوزیسیون؟ همه هم راضی. بمال علی حسین بمال.

حتی اشکان صفایی - از ماله‌کش‌های اینترنشنال - که خودش یهودی است اعتراف کرده که در کشتار گرسنگان فلسطینی در خیابان رشید، ارتش «اسرائیل» بوده که به سوی این تجمع تیراندازی کرده با این اضافه که «بیشتر کشته‌شدگان بر اثر وحشت ناشی از این تیراندازی و له شدن مردم زیر دست و پا بوده است». یعنی یک یهودی طرفدار دو آتشه رژیم عبری اعتراف می‌کند، اما «بچه تهرون» حاضر نیست دست از خون شویی اربابش بردارد.

این تفالهٔ به اصطلاح فعال رسانه‌ای که همیشه در ایران اینترشنال علاف است ناراحت است که چرا وزیر دفاع آمریکا تعداد کشته شده‌ها را سه هزار تا بیشتر از آمار «حماس» اعلام کرده است. دمپایی ابری هم شرم کرد و اپوزیسیون ملحد ایرانی شرم نکرد که آخه نکبت، برای این همه کشته ناراحت نیستی آن وقت برای دو سه هزار تا تفاوت آمار ناراحتی؟ حتی اگر سخنگوی خود ارتش صهیونیست‌ها هم به کشته شدن زنان و کودکان معترف باشد - که معترفند - این علافهای کافرتر از ابلیس از مالیدن کوتاه نخواهند آمد. صهیونیست‌ها دو نمونه نوکر بی‌جیره مواجب دارند که از خودشان هم شور بیشتری برای دفاع از رژیم عبری دارند؛ یکی ملحد خارج نشین ایرانی، یکی هم این گاوپرست‌های ناسیونالیست هندی.

پل برمر حاکم نظامی آمریکایی در عراق در دیداری سابق با الجزیره: هنگامی که رئیس جمهور عراق، صدام حسین را سرنگون کردیم، همچنین به هزار سال «تسلط سنی» بر سرزمین عراق پایان دادیم که از خلافت عباسی آغاز می‌شود و تا تسلط ترک‌ها (عثمانی) و سپس بریتانیایی‌ها و هاشمی‌ها و سپس پادشاهی هاشمی ادامه داشت. از این رو «اقلیت» سنی هزار سال بر این سرزمین مسلط بود... مجری: اما چرا این کار را مثلا در بحرین و سوریه انجام ندادید؟ برمر: بله، کاملا، به نظر من باید کاری در رابطه با مردم سوریه انجام می‌شد. من در رابطه با سیاست اوباما در قبال سوریه ناامید بودم چون او گفت که دخالت خواهد کرد و کاری انجام خواهد داد اما چنین نکرد ما دستمان را از این کار [بیرون] کشیده‌ایم و آقای ترامپ به همین روند ادامه می‌دهد. این اشتباه است، ما نباید وظیفهٔ سرنگون کردن علوی‌ها (نظام بعثی علوی) را بر عهده بگیریم... (توضیح: برمر به طور ضمنی اعتراف می‌کند که برای سرنگونی «اقلیت» سنی دخالت کرده‌اند اما این کار را برای اقلیت علوی انجام نخواهند داد. بماند که بیان کلمهٔ اقلیت برای عرب‌ها و کردهای سنی در عراق اصلا دقیق نیست و بلکه غلط است اما علوی‌ها واقعا در سوریه اقلیت بسیار کوچکی به حساب می‌آیند. کسانی که از آمریکا انتظار دارند واقعا به کشورهای سنی کمک کند در خواب و خیال به سر می‌برند. شاید در خطرترین کشور منطقه در حال حاضر اردن باشد. و البته خطر از کشورهای سنی خلیج هم دور نیست). t.me/Zendiqology

تفاوت طرز فکر قدرت‌های بزرگ با کشورهای کوچک: توقایف، رئیس جمهور قزاقستان: داشتن اسلحهٔ هسته‌ای در جهان معاصر ما ضرورتا ضامن امنیت و شکوفایی اقتصادی نیست. گاه شاید نداشتن اسلحهٔ هسته‌ای بهتر باشد، بلکه باید برای جذب سرمایه‌گذاری اقتصادی و توسعهٔ روابط خوب با همهٔ کشورهای جهان و محافظت از آن تلاش شود، و این کاری است که قزاقستان انجام می‌دهد. پوتین: صدام حسین هم همینطور فکر می‌کرد. (توضیح: البته صدام حسین تلاش‌هایی برای رسیدن به اسلحهٔ هسته‌ای انجام داد که با ترور دانشمندان این پروژه و بمباران این پروژه توسط رژیم عبری نافرجام ماند ولی جوهر حرف پوتین درست است. جهان با حرف‌های قشنگ نمی‌چرخد. حتی کشورهای کوچک هم تحت حمایت یک محور بزرگتر قرار دارند) t.me/Zendiqology

زندیق اهل عربستان سعودی: روبنده و حجاب فرهنگ ما نیست، فرهنگ پاکستان است. زندیق اهل پاکستان: حجاب فرهنگ عربستان است، فرهنگ ما نیست. زندیق اهل ترکیه: حجاب فرهنگ ما نیست، فرهنگ اهل صحراست. زندیق مناطق صحرایی: اصلا با این گرما چطور ممکن است حجاب فرهنگ ما باشد؟ (این را زنادقهٔ عربستان سعودی خیلی تکرار می‌کنند) زندیق اهل کردستان: حجاب فرهنگ ما نیست... نکته: یکی از روش‌های زنادقه در برخورد با اسلام، ناسیونالیزه کردن و محلی کردن واجبات و ظواهر اسلامی و روبرو نشدن مستقیم با آن است. t.me/Zendiqology

این دو توییت قدیمی «محمد آل شیخ» روزنامه‌نگار سکولار عربستانی را ببینید. در اولی از این ایراد می‌گیرد که چرا پلیس مکه برای جشن پایانی‌اش شیخ محمد صالح المنجد را که «سوری» است دعوت کرده است؟ مگر مکه دعوتگر ندارد؟ در توییت بعدی همین آدم که یک عالم عرب سوری از همین منطقه را نتوانسته تحمل کند به ستایش تمدن غرب پرداخته که اصلا نژادپرستی ندارند و یک پاکستانی را شهردار لندن کرده‌اند. در کشور خودشان نژادپرست و سوپر ناسیونالیست هستند و کشورهای غربی را ستایش می‌کنند که نژادپرست نیستند و اصلا به این کاری ندارند که اصالتا کجایی هستی و کجا به دنیا آمده‌ای. البته شیخ منجد سال‌هاست بدون ارتکاب هیچ جرمی در زندان حکومت سعودی است و محمد آل شیخ همچنان به ستایش استبداد در عربستان و سپس ستایش آزادی در غرب می‌پردازد و با این همه تناقض هنوز پاره نشده است. t.me/Zendiqology

هم تلخ و هم خنده‌دار: بنابر ادعای کانال 12 عبری، فروشنده‌های حشیش مراکشی در پی جنگ غزه، مشتری‌های «اسرائیلی» را تحریم کرده‌اند. حتی فروشندهٔ مواد هم به غیرت آمد ولی حکومت مصر این گذرگاه رفح را باز نکرد. t.me/Zendiqology

ذکر چقدر زیباست دوستان عزیز. مخصوصا هنگام شکار.

صحنه‌ای زیبا از شکار گراز با تفنگ «الغول». یعنی اگه خیلی خوش شانس باشه مرده، وگرنه تا آخر عمر باید لگن بذارن زیر پاش. t.me/Zendiqology