رادیو مضمون

برای اهالی سینما، امیر نادری مترادف سینما بود! 🎙️ هوشنگ گلمکانی در گفتگو با رادیو مضمون: 🎬 من چندین بار فیلم «تنگنا» امیر نادری را تماشا کرده ام و این فیلم در واقع از آن‌هایی است که با آن زندگی کرده ام. یادم هست زمانی امیر نادری به من گفت که دیگر تو صاحب فیلم «تنگنا» هستی نه من! از بس که از آن صحبت کرده بودم. 🎬 من در جریان سختی‌های کار نادری بودم. به خصوص آن زمانی که داشت فیلم خداحافظ رفیق را می‌ساخت. آن‌قدر از امیر نادری صحبت کردم که انگار سینما برای اهالی سینما، مترادف شده بود با امیر نادری و ما او را عشق سینما می‌دانستیم. @radiomazmoon 🎧 گفتگوی کامل رادیو مضمون با هوشنگ گلمکانی را با فیلترشکن روشن از پیوند پایین بشنوید 👇 https://castbox.fm/vb/686274631

حال اقتصاد حوزهٔ نشر خوب نیست؛ کتاب‌ها فروش نمی‌روند! 🎙️ محمدصادق علیزاده در گفتگو با رادیو مضمون: 📘 کتاب پاییز ۳۲ رضا جولایی را می‌خواندم. چاپ ششم آن بود. تمام آن را خواندم. متوجه شدم که تیراژ آن ۵۰۰ نسخه است. ۵۰۰ نسخه در ۶ چاپ یعنی ۳۰۰۰ نسخه؛ البته با فرض آنکه آن تیراژی که پشت کتاب زده است، درست باشد. (چون می‌دانید که الآن ناشرها، هم از نوع دولتی و هم از نوع غیردولتی از این کلک ها می‌زنند و تیراژ را بالاتر می‌زنند! 📘 ما تا ۱۰ سال پیش در چاپ اول ۵ هزار نسخه تیراژ داشتیم و همهٔ آن فروش می‌رفت. تازه این کتاب رضا جولایی است؛ یعنی فردی که برای خودش کسی است و چیزی دارد. بقیه شان که جای خود دارند! @radiomazmoon 🎧 گفتگوی کامل رادیو مضمون با محمدصادق علیزاده را با فیلترشکن روشن از پیوند پایین بشنوید 👇 https://castbox.fm/va/4920209

راز جذابیت سفرنامه‌های منصور ضابطیان از زبان خودش: طوری بنویسید که مثل سرم جذب بدن مخاطب شود 🎙️ منصور ضابطیان در گفتگو با رادیو مضمون: ✒️ نویسندهٔ ماهر کسی است که آدم پردانشی باشد؛ یعنی باید دایرهٔ واژگان گسترده‌ای داشته باشد؛ بتواند موضوع یا داستان را طوری روایت کند که مخاطب را به دنبال بکشد. این نویسنده باید حواسش باشد که پرگویی نکند؛ چون صرفا مخاطبش را خسته می‌کند. ✒️ بعضی‌ها موقع روایت کردن طوری عمل می‌کنند که انگار دارند به بدن مخاطب سرم تزریق می‌کنند. این‌قدر که این روایت جذاب و پرکشش و زیباست. این راز موفقیت در نویسندگی است. @radiomazmoon 🎧 گفتگوی کامل رادیو مضمون با منصور ضابطیان را با فیلترشکن روشن از پیوند زیر بشنوید 👇 https://castbox.fm/vb/683985983

خاطرهٔ ما از سینما، رنجِ سینما رفتن بود 🎙️هوشنگ گلمکانی در گفتگو با رادیو مضمون: 🎬 یادم هست زمانی بود که از ترسمان، ویدیوها را توی پتو می‌پیچیدیم یا نوار vhs را توی شلوارمان قایم می‌کردیم! فیلم دیدن نسل ما با نسل فعلی واقعا خیلی متفاوت بود. 🎬 الآن به نوعی وفور نعمت وجود دارد و کسانی که علاقمند به فیلم هستند، نمی‌دانند می‌خواهند با این‌ها چکار کنند؛ نسل ما اما درک متفاوتی از این قضیه داشت. ما به فیلم به دید خوراکی خوشمزه و کمیابی نگاه می‌کردیم که وقتی آن را می‌خورید، دوست ندارید تمام شود! @radiomazmoon 🎧 برای شنیدن گفتگوی جذاب رادیو مضمون با هوشنگ گلمکانی، با فیلترشکن روشن روی پیوند پایین بزنید 👇 https://castbox.fm/vb/686274631

تصویب و لغو کاپیتولاسیون در ایران چطور رقم خورد؟ [انتشار به مناسبت ۲۳ اردیبهشت‌ماه؛ سالروز لغو کاپیتولاسیون در ایران] 📌 مجلس سنا در ۲۵ مردادماه سال ۱۳۴۳ الحاق ایران به قرارداد جهانی وین را تصویب کرد؛ ولی ضمیمهٔ پرچالش این قرارداد که به کاپیتولاسیون معروف بود، مسکوت ماند. همه می‌ترسیدند درباره‌اش حرفی بزنند. ایرانی‌ها اولین بار با معنی چنین چیزی در قرارداد ترکمانچای آشنا شده بودند و جزئی از تلخ‌ترین و تحقیرآمیزترین خاطرات جمعی‌شان بود. 📌 حسنعلی منصور، نخست‌وزیری بود که با حمایت آمریکا سرکار آمده بود تا لایحهٔ پرچالش را در مجلس شورای کلی و سنا، از تصویب بگذراند.‌ منصور با مجلس‌گردانی ماهرانه، این ضمیمه را از تصویب سنا گذراند. ساعت ۱۲ شب وقتی مذاکره‌ها تمام شد و هیچ‌کس نایی برای صحبت نداشت، نخست‌وزیر گفت برای این ضمیمه هم رأی‌گیری کنیم. 📌 بعد از سنا نوبت مجلس شورا بود. منصور باز هم از اصل غافلگیری استفاده کرد. وقتی وکلای مجلس خسته شده بودند، منصور پشت تریبون مجلس رفت و خواست که بمانند و لایحه‌ای را جلوتر از بقیه بررسی کنند. با وجود همهٔ مقدمه‌چینی‌های قبلی و دانه‌پاشی‌های چند ماههٔ نخست‌وزیر، باز هم یک‌سوم‌شان به این لایحه رأی منفی دادند. 📌 مدتی طول کشید تا خبر تصویب این لایحه به بیرون درز کند. سند فوراً به دست آیت‌الله خمینی رسید. [بخشی از سخنرانی آیت‌الله خمینی در ۴ آبان ۱۳۴۳]: قانونی به مجلس بردند که در آن اولاً ما را ملحق کردند به پیمان وین و ثانیاً الحاق کردند به آن که تمام مستشاران نظامی آمریکا با هرکس که به آنها بستگی دارد، از هر جنایتی که در ایران بکنند، مصون هستند. دادگاه‌های ایران حق محاکمه و بازپرسی ندارند. باید پرونده به آمریکا برود و در آنجا ارباب‌ها تکلیف را معین کنند! 📌 دولت با کمال وقاحت از این امر ننگین طرفداری کرد. ملت ایران را از سگ‌های آمریکایی پست‌تر کردند. اگر کسی یک سگ آمریکایی را با اتومبیل زیر بگیرد، او را بازخواست می‌کنند. ما این قانون را که به اصطلاح خودشان از تصویب گذرانیده‌اند، قانون نمی‌دانیم. ما این مجلس را مجلس نمی‌دانیم. ما این دولت را دولت نمی‌دانیم. این ها خائنند؛ خائن به کشورند. 📌 در بهمن ۱۳۵۷ مردم اصفهان برای اولین مرتبه گام عملی در جهت نقض قانون مصوب مجلس شورای ملی برداشتند. در این شهر یکی از اتباع آمریکا راننده‌ای را مضروب کرد و مردم هم دستگیرش کردند و توسط محکمه‌ای که توسط اهالی منطقه‌ برگزار شد، تبعهٔ آمریکایی پس از پرداخت دیه آزاد شد. این اقدام نخستین گام اساسی در جهت محو کاپیتولاسیون بود. در نهایت کاپیتولاسیون، در ۲۳ اردیبهشت ۱۳۵۸ به پیشنهاد هیئت وزیران و با تصویب شورای انقلاب اسلامی، لغو شد. @radiomazmoon 🎧 برای شنیدن داستان کامل تصویب کاپیتولاسیون در ایران، با فیلترشکن روشن روی پیوند پایین بزنید و پروندهٔ پهلوی رادیو مضمون را بشنوید 👇 https://castbox.fm/vb/580647611

خدا گفت جمال‌زاده فضولی موقوف! 🎙️ خاطرهٔ طنز علی دهباشی از محمدعلی جمال‌زاده: 📌 یادم هست زمانی جمال‌زاده تعریف می‌کرد که خواب زیاد می بیند و اخیراً خدا را در خواب دیده است! از او پرسیدیم خوابت چگونه بود و چه در خوابت دیدی؟ گفت موجودی نورانی دیدم و فهمیدم خداست! به دست و پای او افتادم و گفتم مرا ببخش؛ خدا هم در جواب گفته بود آن قدرها هم گناه نکرده‌ای! 📌 بعد خدا به او گفته بود که چه از من می‌خواهی؟ او هم پرسیده بود که می‌خواهم بدانم قبل از اینکه زمان به وجود بیاید، تو (یعنی خدا) کجا بودی؟ خدا هم در جوابش گفته بود: جمال‌زاده فضولی موقوف! 😁 @radiomazmoon 🎧 گفتگوی شنیدنی رادیو مضمون با علی دهباشی را با فیلترشکن روشن از کست‌باکس بشنوید 👇 https://castbox.fm/vb/698727199

آفت نگاه کارمندی به «کتاب» هم رسیده 🎙️ محمدصادق علیزاده در گفتگو با رادیو مضمون: 📌 همین فروشگاه‌های کریم‌خان که بخش عمده‌شان ناشرانی هستند که وزارت ارشاد دولت‌های اصولگرا با آنها مشکل دارند، هر تک نفری که وارد فروشگاهش می‌شود، برایشان مهم است؛ ولو اینکه اگر جنسی را هم که مشتری می‌خواهد را نداشته باشند؛ اما نگه داشتن آن آدم برایشان مهم است؛ چون به چشم یک مشتری و عابر بانک به آن نگاه می‌کنند. ایرادی هم ندارد. 📌 ولی این مسائل برای یک فروشگاه دولتی مهم نیست. با فرض اینکه در بهترین حالت کارمندی نباشد که ۹۹ درصد کارمندی است، عموم این فروشگاه‌ها با رویهٔ کارمندی اداره می‌شوند. مشتری وارد این فروشگاه‌ها می‌شود و می‌پرسد: آقا این کتاب را دارید؟ بله دارم. این کتاب را چطور؟ نه ندارم؛ خداحافظ! @radiomazmoon 🎧 گفتگوی کامل رادیو مضمون با محمدصادق علیزاده را با فیلترشکن روشن از پیوند پایین بشنوید 👇 https://castbox.fm/vb/697243280

علی شریعتی باید شاعر می‌شد 🎙️ علی دهباشی در گفتگو با رادیو مضمون: 📌 من به یاد ‌دارم در روز عاشورا کتاب «حسین وارث آدم» را می‌خواندم و عمیقاً حس می‌کردم. بعد وقتی بیرون می‌آمدم انگار صدای شریعتی را در کوچه می‌شنیدم. یا کتاب «پیامبر رهنما» فوق العاده بود. 📌 یعنی به نظر من زین‌العابدین رهنما یکی از رمان‌نویس‌های مهم ناشناختهٔ ما است. چون او سناتور بود خیلی به این دو کتاب توجه نشد. از نظر من جذاب‌ترین کتاب ها دربارهٔ زندگی امام حسین و پیامبر، کتاب های رهنما است. حالا کتاب هایی با محتوای سیاسی‌تر، کتاب های شریعتی است. 📌 به نظر من شریعتی باید شاعر می‌شد. او شاعر بود؛ چون احساسات در او خیلی قوی بود. آری این چنین برادر یک شعر خیلی بلند است. @radiomazmoon 🎧 گفتگوی کامل رادیو مضمون با علی دهباشی را با فیلترشکن روشن از پیوند زیر بشنوید 👇 https://castbox.fm/vb/698727199

وارد هر مدرسه‌ای می‌شدم، سراغ کتابخانهٔ آن می‌رفتم 🎙️علی دهباشی در گفتگو با رادیو مضمون: 📌 وارد هر مدرسه‌ای می‌شدم، به کتابخانهٔ آنجا هم سر می‌زدم. رئیس مدرسه فردی ساواکی بود به اسم آقای اورعی که بالأخره یک روزی فهمید که ما در مدرسه چکار می‌کنیم. توی گوش ما زد. هنوز درد آن سیلی که خوردم را فراموش نکرده ام. ما را اخراج کردند. 📌 هرجا برای ثبت نام می‌رفتم، رشتهٔ ادبی نداشت. به دبیرستان فردوسی رفتم و به من گفتند ما رشتهٔ ریاضی داریم. من هم گفتم باشد اشکالی ندارد؛ من که نمی‌خواهم درس بخوانم، دردهمان ریاضی اسمم را بنویسید و بعد وارد چهارم ریاضی شدم. اینجا معلم ادبی‌مان، شمس آل احمد بود و آقای شهرستانی. اینجا هم کتابخانه درست کردیم. 📌 کتابخانه‌ای بود که رفت و آمد پسرها در آن زیاد بود. چون کتابخانه در اتاقی بود که مشرف به دبیرستان دخترانه بود. وقتی پسرها برای دید زدن می‌آمدند، من برای کتابخانه از آنها پول می‌گرفتم. به آنها می‌گفتم مثلا پنج هزار بدهید و بعد برای دخترها سوت می‌زدند. کتابخانهٔ خیلی خوبی شده بود! @radiomazmoon