او و دوستانش

How'd we end up here How'd we get so lost How'd we end up here How'd we get so lost Oh Lover, forgive me My fickle heart is twisted in It's turning in the wind Well I'm trying to reel it in It's failing me again

What does tomorrow want with me What does it matter what I see If it can't be my design Tell me where do we draw the line

و من توی تک تک این روزایی که یک دقیقش اندازه یک سال میگذره ؛ ته تلاشمو میکنم که خودمو از باتلاقی که کنترلش دست من نیست ؛ نجات بدم.

توی چنل و دوستای اطرافم فقط یه بخش سطحی از منو میبینن که ساکته و مود پایینی داره. نمیدونم از کی هممون فکر کردیم ؛ هرچی بتونیم غممون مخفی کنیم ؛ آدم قوی تری هستیم. ولی پشت تک تک اون سکوتا و غما ی آدمی هست که داره تموم زورشو میزنه که خودتشو از این باتلاق نجات بده ؛ رشد کنه ؛ به آرامش برسه و با تمام فشارایی که روشه نزاره دوستاش اذیت شن یا اونارو از دست بده و خیلیامون راحت قضاوتش میکنیم. بیاین حداقل اینو یاد بگیریم که بروز بدیم. و اون غمو بغلش کنیم جای این که انکارش کنیم

به داد من برس نزار این ساقه قطع بشه