عآحـ

امروز احساس میکنم غم دنیا رو شونمه. انگار حزن هر عاشقی که به معشوقش نرسیده، کودکی که بستنیش افتاده، باغبونی که آفت به جون گلاشه، اکاردئون نوازی که از فقر سازش رو فروخته و هر دختر جوانی که پایِ توت فرنگیش سوخته با منه.

بنظرم فرار کردن ما آدم‌ها ،از رنجِ زیستن شبیه گربه‌ای هست که داره از دمش فرار میکنه، آرام نخواهد داشت!

جای این پشه، کاش تو کنارم بودی.

قندک هم لونه جدیدمونه🪹

حتی کیفیت خستگی ناشی از کار زیاد خیلی بیشتر از کیفیت خستگی ناشی از نشستن و هیچ کاری نکردنه.