[•جوان ایرانی•]

جان دلم... این جماعت میگویند:اگر دوستت داشت نمیرفت میگویند دوستت نداشت که از تو و عاشقانه هایت گذشت و پشتت را خالی کرد... یک روزی میخواهم همه شهر را جمع کنم و برایشان حرف بزنم... بگویم آهای جماعت...!!!! اگر دوستم نداشت چرا وقت هایی که دلتنگم میشد مانند ابر بهار اشک میریخت... اگر دوستم نداشت چرا هر زمان که قهر میکردیم غم عالم و آدم بر دلش مینشست... اگر دوستم نداشت چرا وقتی در چشمهایم نگاه میکرد از چشمانش عشق میبارید... اگر دوستم نداشت چرا این همه عمر خود را کنار من گذراند... بنشینم و برایشان از تمام خاطراتمان،شیطنت هایمان،خنده ها و گریه هایمان تعریف کنم ببینم باز هم میگویند تو مرا دوست نداشتی... آهای جماعت !!!! دوستم داشت... بخدا دوستم داشت... فقط نمیدانم چه شد که رفت... نمیدانم:)

به سرم مانده صدای تو💔

آنکه تورا دوست بدارد به تماشای رنج تو نخواهد نشست.

پیش بابام درد دل کردم گفتم حالم از خودم به هم میخوره ! گفت ببین ما دیگه چه زجری می‌کشیم

عادت می‌کنی، به معده دردی که داشت جونتو می‌گرفت، سردردی که کلافت می‌کرد، لرزش دستات که نگرانش بودی، قلبت که شکسته بود و ناراحت بودی براش،به بدقولی و رفتار آدما و زندگی کردن تو این شرایط عادت می‌کنی. (به هرچیزی که نمی‌تونی تغییرش بدی،عادت می‌کنی.)

اونجا که فاضل نظری میگه: "این زخم خورده را به ترحّم نیاز نیست خیر شما رسیده به ما مرحمت زیاد!