ᗪᗩᖇK ᕼEᗩᖇT ❦

تا زنده ایم نیستید خبر ز حال ما یک دم چو بمیری…

ای که خزان دلِ ما با تو بهار می‌شود

هر کجا هستم، باشم، آسمان مالِ من است. پنجره، فکر، هوا، عشق، زمین، مال من است...!

إن ظننت أنني لا أفتقدك فإن بعض الظن إثم اگر گمان می‌بری که دلم برایت تنگ نمی‌شود بدان که بعضی گمان‌ها گناه است.

ماییم زِ نیک و بد رهیده...

مارا به سخت جانی خود این گمان نبود

آرامش یعنی....

‏ترس من همین بود؛ ‏روزی تو غریبه‌ترین کسی باشی ‏که همه چیزت را می‌دانم. ‏

اَللَّهُمَّ إِني أَسْأَلُكَ حُسْنَ الخاتِمَة پروردگارا من از تو پایانی نیک می‌خواهم...