آن‌سوی حصار

. . فقر، آفت آگاهی است. انسان گرسنه در درجه نخست هدفی جز سیر شدن شکم ندارد و غم نان اجازه نمی‌دهد که انسان به تماشای جهان بنشیند، در زندگی عمیق شود، کتاب بخواند، یاد بگیرد و آگاهی‌اش را بالا برده و به جهان اطراف خود بیاندیشند. آدمی در نتیجه زندگی فقیرانه پا را فراتر از جهل نمی‌گذارد! چیزی که با فقر یکجا جمع نمی‌شود، آگاهی است! پاول کوژینسکی

دقیقا رو همین حسابه که می‌گم زندگی رو فقط با زندگی کردن می‌شه یاد گرفت. که می‌گم اصل زندگی رو تو مدرسه و دانشگاه و لای کتاب و فیلم و مقاله نمی‌شه فهمید. اینه که می‌گم ارزش دانش و آگاهی تو کارکرد و کاربردش توی زندگیه. اینه که می‌گم حرکت کنید، حتی اگه شکست هم بخورید برد حساب می‌شه. اینه که می‌گم هدف از راه اندازی کسب و کار یا ایجاد رابطه یا فعالیت علمی و تحقیقاتی و کلا هر گونه اقدام عملی، صرفا رسیدن به نتیجه نیست، ساختن شخصیت و هویت محکم و منعطف و مستقله. ما از بردهای آدما شاید الهام بگیریم، اما باخت‌های آدما قطعا درس می‌گیریم. بردهای ما شاید شیرین باشن اما باخت‌هامونن که بهمون رشد رو هدیه می‌دن. از باختن نترسیم.

در ضرورت پرسشگر بودن، منتقد بودن، وصلهٔ ناجور بودن و نپذیرفتن چشم بسته. مصطفی مهرآئین @beyond_the_fence

موهاتو باد می‌‌بنده و این قصه با تو سر می‌شه @beyond_the_fence

به دلیل شرایط سخت و مهلک از الان تا کنکور، به همکاری کوسه و زوربا، وبینار "چگونه تا کنکور دوام بیاوریم؟" ، ۲۹ خرداد ساعت ۸ شب برگزار خواهد شد. اگر مشتاق گرفتن راهکارهای ناسالم جهت سالم موندن در شرایط ناسالم هستید، می‌تونید این وبینار رو از طریق سایت زیر ثبت‌نام کنید و اطلاعات بیشتری رو هم درباره‌ی وبینار بخونید. لینک گوگل‌میت شرکت در وبینار، نیم‌ساعت پیش از برگزاری جلسه، براتون ایمیل خواهد شد. 👈🏼 ثبت‌نام و اطلاعات بیشتر: https://raach.life 🌚 هرگونه سوال و شک و دودلی خودتون رو با رچ کوچولوی ما در میون بذارید: @raach_support

تو کامنتای این پست آناهیتا نکته‌ جالبی رو گوشزد کرد: «ولی یچیز دو سویه‌ست و رو هم اثر می‌ذارن می‌دونی. این که بگیم سلامت روان ارجحه یکم چیزه» می‌دونم چی می‌گی آناهیتای عزیزم کاملا هم باهات موافقم. اولین چیزی که به بچه‌ها می‌گم اینه که برید یه چکاپ کامل بدید که از نظر جسمی مطمئن بشید که تمام فاکتورها سر جاشه، بعد برید تراپیست. حتی تاکید و تکلیف کردم که یه چک لیست زیستی روزانه برا خودتون داشته باشید که اول مطمئن بشید از نظر جسمی و هورمونی همه چی رواله بعد بگید که افسرده‌ام یا استرس یا اضطراب دارم. مهمه که از نرمال بودن وضعیت هورمونی و جسمی مطمئن بشیم. اما با این حال، به وضوح دیدم که سلامت روان واقعا هیچ جوره جدی گرفته نشده! پیچیدگی تراوماهای روانی ما و زخما و گره‌های قدیمی و جدیدمون اونقدر زیاده که حتما باید توسط یه متخصص مورد واکاوی قرار بگیره.

در ارتباط به موضوع پست قبلی اهمیت سلامت جسم و روان اینقدر زیاده که توی جلسات هفتگی کلاب، یک جلسه رو کامل و مفصل به این موضوع می‌پردازیم و بچه‌ها از تجربیات و مسائلشون در این زمینه حرف می‌زنن. سعی بر اینه که تا حد امکان، جامعه سالمی داشته باشیم و اهمیت دادن به سلامت روان رو حیاتی می‌دونیم. حیاتی چون «حیات اجتماعی» و «زیست پویای انسانی» ما ربط مستقیم به سلامت روان ما داره. اینجا چکیده‌ای از صحبت‌های جلساتمون رو می‌تونید با هشتگ مربوطه دنبال کنید.

بزرگترا همیشه می‌گن سلامتی از نون شب مهم‌تر و واجب تره و درست هم می‌گن. اما چیزی که می‌خوام هم به خودمون هم مخصوصا به بزرگترا بگم اینه که: «سلامت روان، هزاران بار از سلامت جسم مهم تره» این چیزیه که همیشه توی جلسات خصوصی و عمومی روش تاکید داشتم و یکی از سرفصل‌های مهمیه که روش تاکید ویژه داشتم و دارم. در غالب موارد دیدیم که مسائل جسمی رو با حداقلِ رسیدگی تونستیم حل کنیم و اغلب دیدیم جسم تونسته خودش رو ترمیم کنه اما مسائل روان اگه به شکل اساسی بهشون رسیدگی نشه، هر روز بدتر می‌شن و زندگی رو برای خودمون و عزیزانمون سخت تر می‌کنن. ممنونم از نیکا و فرزاد و تمام کسانی که به این مسئلهٔ مهم می‌پردازن.

داره صب میشه!