Конспект

Тиллодан қиммат сўзлар! 1. Китоб ўқишни одат қилган шахслар телевизор экранидан нари кетмайдиган кишиларни бошқара олишади. 2. Қанча кўп китоб ўқисанг, бировларга шунча кам тақлид қиласан. 3. Одамлар икки тоифага, хусусан: китоб ўқийдиганлар ва китоб ўқийдиганларнинг оғзига қараб юрадиганларга бўлинади. 4. Киши ақлли бўлиб қолиши учун 10 та китоб кифоя. Ўша ўнтани топиш учун эса минглаб китобларни ўқиб чиқиши керак бўлади. 5. Ўрта ҳол инсонларнинг уйида катта телевизори бор. Бойларнинг уйида эса, катта кутубхона. @konspektor

• Камтар бўлинг —  ҳурмат қозонасиз; • Меҳнаткаш бўлинг — насибаланасиз; • Нозиктаъб бўлинг — эсланасиз; • Саховатли бўлинг — ризқланасиз; • Қизиқувчан бўлинг — ўрганасиз; • Ишончли бўлинг — қадрланасиз; • Кечиримли бўлинг — хотиржам бўласиз; • Аслингиз каби бўлинг — бахтли бўласиз. Ҳар қандай ҳолатда ҳам Алҳамдулиллаҳ, Аллоҳга шукур! @konspektor

Aмал тегмаганлар ичидан бўзлаб, Мартаба завқини тотсам, дер экан. Aмалга минганлар юксакни кўзлаб, Қадамни каттароқ отсам, дер экан. Сардор вазирликни ҳар кун туш кўриб, Вазир илож топса шоҳни ўлдириб, Ярим кун бўлса ҳам тахтга ўлтириб, Шон-шавкат ганжига ботсам, дер экан. Шоҳ нима истайди, унга нима кам? Улус ғавғосидан боши тўла ғам, Тинч кулба бўлсаю ёвғон ичсам ҳам, Бирор дам хотиржам ётсам, дер экан. Эркин Воҳидов @konspektor

ҚИЁМАТ КУНИ ЎҒЛИНГИЗ АЛЛОҲ ҲУЗУРИДА ТУРИБ: — Отажон, нима учун мени чет элга саёҳатга олиб бормагансиз, деб даъво қилмайди. — Отажон, нима учун менга компьютер ва уяли телефон олиб бермагансиз, деб даъво қилмайди. — Отажон, нима учун менга данғиллама ҳовли қуриб бермагансиз, мазали таомлар билан сийламагансиз, — деб даъво қилмайди. ЛЕКИН ҚИЁМАТ КУНИ: — Отажон, Аллоҳга қандай ибодат қилишни нима учун ўргатмагансиз?! — Отажон, нима учун менга Қуръон ўқишни ўргатмагансиз?! — Отажон, нима учун намоз ўқимаганимда мени бундан қайтармагансиз?! — деб даъво қилиши аниқдир. @konspektor

Японияда ишлаб юрган кезларим бир куни ҳамкасбим — ўқитувчи Ямамотодан сўрадим: — Японияда ўқитувчилар куни қачон? Сизларда уни қандай нишонлашади? У менинг саволимга ҳайрон бўлди ва шундай жавоб берди: — Бизда ўқитувчилар учун махсус байрам куни йўқ. Унинг жавобини эшитиб, бунга ишониш-ишонмасликни билмай қолдим. Хаёлимдан бир фикр ўтди: Иқтисодиёти, фан-техникаси ривожланган мамлакат бўлса, ўқитувчини, унинг меҳнатини қадрлашмайди? Кунларнинг бирида ишдан сўнг Ямамото мени уйига таклиф қилди. У мактабдан узоқда яшагани сабабли биз метрога тушдик. Кечқурун, "тиғиз вақт" бўлгани учун метро поездлари йўловчилар билан тўлган. Тиқилинчда бироз қийналиб, тутқични маҳкам ушлаб туришга тўғри келди. Тўсатдан ёнимда ўтирган бобо ўрнидан туриб менга жой бўшатди. Кекса одамнинг менга бундай муносабатини тушунмай, унинг таклифини қабул қила олмаслигимни айтдим. Аммо, у қарорида қатъий эди, мен ўтиришга мажбур бўлдим. Метродан чиққандан кейин Ямамотодан оқсоқолнинг ҳаракатини тушунтиришини сўрадим. Ямамота табассум билан костюмимга қадалган ўқитувчи нишонига ишора қилиб деди: — Бу чол сенинг ўқитувчи эканингни кўрди ва айнан шу мақоминг ҳурмати, сенга жой бўшатди. Ямамотонинг уйига илк марта ташриф буюраётганим учун бўш қўл билан бориш ноқулай эди. Мен бирор-бир совға олишга қарор қилдим. Ўз фикримни унга айтдим. У рози бўлди ва шу атрофда ўқитувчилар учун махсус дўкон борлигини, у ерда чегирма нархларда истаган нарсани сотиб олиш мумкинлигини айтди. Ҳайратимни яшира олмай: — Имтиёзлар фақат ўқитувчиларга бериладими, — дедим. Ямамото тасдиқ ишорасида бошини қимирлатди: — Японияда ўқитувчи энг ҳурматли касб эгаси, энг ҳурматли инсон. Агар ўз дўконига ўқитувчи кирганини кўрса, япониялик тадбиркорлар жуда хурсанд бўлади, буни ўзлари учун катта шараф деб билади. Япон ўқитувчиларининг ҳар куни байрамдек экан... Рустам Бисенев @konspektor

Инсон биноси Қадимги Хитой деворини бино қилишганда, унинг баландлиги сабаб душман ўта олмайди, деб ўйлашган. Аммо, бор-йўғи юз йилга бормай Хитой уч марта ҳужумга учради. Душман армияси уч марта ҳам девордан ўтишга эҳтиёж сезмади. Сабаби - улар деворда турган қўриқчиларга пора бериб, эшик орқали кирди. Хитойликлар девор бино қилиш билан машғул бўлиб, ҳақиқий қўриқчи инсон бино қилишни унутишган эди. Инсон бино қилиш барча нарсанинг биносидан олдин туради. Бугун ёшларимиз ана шунга муҳтож. Шарқшунослардан бири айтади: "Агар бирор бир халқни барбод қилмоқчи бўлсанг, аввало оилани барбод қил, сўнгра таълимни барбод қил, сўнгра эса ўрнак бўладиган инсонларни ёмонотлиқ қил. ❗️ Оилани барбод қилиш учун унда онанинг ролини йўқот. Уни "уй бекаси" номидан хижолат бўладиган қилиб қўй. ❗️ Таълимни барбод қилиш учун муаллимнинг жамиятдаги ўрнини йўқот. Токи талабалар уни ҳурмат қилишмасин. ❗️ Ўрнак ва пешволарни барбод қилиш учун уламоларга таъна қил. Уларни беҳурмат қилишга ҳаракат қилки, кишилар уларга эргашмасин". @konspektor

Бир усулли полвон Курашчи бўлишни жудаям истайдиган бир бола бор эди. Тақдирнинг синовини қарангки, у автоҳалокатда чап қўлидан айрилди. Ота-онаси кўнгли ўксимасин деб болани бир мураббийга топширди. Аммо бечора боланинг кайфияти жуда тушкун эди, умуман полвон бўла олмайман деган гап хаёлига ўрнашиб олганди. Устози, агар у етарли даражада шуғулланса, ҳатто чемпион ҳам бўлиши мумкинлигини айтди. Бола бу гапга у қадар ишонмади-ю, лекин юрагида умид учқунлади. Устоз биринчи дарсда унга ўнг қўли билан рақибни тутиб, устидан ошириб ерга уришни ўргатди. Аммо иккинчи, учинчи ва ундан кейинги дарсларда ҳам фақат шу хилда шуғулланишди. Бола бир хил ҳаракатни қайтара­веришдан зерикди. Бир куни устозига бу усулни яхши ўзлаштириб олганини, бошқа усулларни ўрганмоқчилигини айтди. Устози эса бунга рози бўлмади. – Бу усулни энг зўр даражада бажарадиган полвон сен бўлишингни истайман, – деди у. Бола бир ҳаракатни такрорлайвериб, ҳадисини олди, уни жуда тез бажаришни ўрганди. Бироқ бошқа усулларни ҳозирча билмасди. Бир куни устози уни мусобақага ёздирди. Бола бу хабарни эшитиб, эсанкиради: – Рақибларим биринчи уринишдаёқ мени ағдаришса керак, – деди. Устози эса: – Сен билганингни амалда қўлла, шунинг ўзи етарли, – деб таскин берди. Бола илк олишувда рақибини қийинчиликсиз енгди. Кейинги рақибларни ҳам мағлуб этди. Ҳолбуки, биттагина усулни ишлатаётганди. Аммо негадир рақиблари унга қаршилик кўрсата олмасди. Финалдаги рақибининг гавдаси ундан икки баравар катта эди, шунга қарамай, уни ҳам йиқитди. Боланинг қалби севинчу ҳайратга тўла эди. Шундай кучли полвонлар мендай битта қўли йўқ рақибга қандай қилиб осонгина мағлуб бўляпти деб ўйларди у. Устози бу ҳолга тушунтириш берди: – Ўғлим, сен қўллаётган усул курашдаги энг зўр усуллардан бири. Унга қарши туришнинг битта йўли бор: у рақибининг чап қўлини тутиб олиш керак... @konspektor

АЁЛ ЭРИНИНГ ЯҚИНЛАРИНИ ҲУРМАТ ҚИЛМАСА, НИМА ҚИЛИШ КЕРАК? Эр қандай йўл тутади? Эр-хотин суҳбатлашиб ўтирар эканлар гап орасида эр хотинига: – Яқинларимни, ака-укаларим, жиянларимни соғиндим. Сиздан илтимос Хоним, эртага ширин овқат пишириб, дастурхон безасангиз. Бугун уларга қўнғироқ қилиб, таклиф қиламан. Йиғилмаганимизга ҳам анча бўлибди, - дебди. Аёл норози оҳангда хушламай: – Майли, келаверишсин-чи, Худо хоҳласа, бир гап бўлар! – дебди. Эри: – Ундай бўлса, уларни эртага чақираман... – дебди. Эр ишдан уйига қайтиб келиб, аёлидан: – Дастурхон тайёрми? Яқинларим бироздан сўнг келиб қолишади? – деб сўрабди. Аёл: – Йўқ, тайёрламадим. Бегона эмаслар-ку, яқинларингиз ахир, уйдаги бор нарсадан еяверишади, – дебди. Эр: – Аллоҳ сизни кечирсин, Хоним! Нима учун бирон нарса пишириш ниятингиз йўқлигини кеча айтиб қўймадингиз, ҳозир келиб қолишади нима қиламиз энди?! - дебди. Аёл: – Уларга қўнғироқ қилиб келмасликларини айтинг, узр сўранг, вассалом. Ахир, бегона эмаслар, сизнинг яқинларингиз-ку? Тўғри тушунишади! – дебди. Эр ғазабланиб уйдан чиқиб кетибди. Бир неча дақиқа ўтар-ўтмас эшик тақиллабди. Аёл бориб эшикни очиб, ҳайратдан донг қотибди... Чунки қаршисида ўзининг ота-онаси, ака-укалари, опа-сингиллари, жиянлари турар эдилар. Отаси қизидан: – Куёвим қани? – деб сўрабди. Қизи: – Бироз олдин чиқиб кетгандилар... – дебди зўрға. Отаси: – Кеча эринг бизларни бугунги тушликка таклиф қилганди. Барака топгур, бизларни чақириб ўзи кетиб қолдими, а? – дебди. Аёлни чақмоқ ургандек бўлибди. Терлаб кетган қўлларини бир-бирига ишқалар экан, ўйлай кетибди: “Ахир, уйдаги нарсалар билан яқинларини кутиб ололмайди, йўқ-йўқ уларга тўғри келмайди! Эрининг яқинларига бўлаверади-ю лекин, ўзининг уйидагиларига бўлмайди, ахир... Қандай қилиб, уларга оддий, кўримсиз дастурхон қилиши мумкин?” Аёл эрига қўнғироқ қилиб: – Нимага меҳмонга менинг яқинларимни чақирганингизни айтмадингиз? – дея сўрабди. Эри: – Менинг яқинларимми, сизникими нима фарқи бор? – дебди. Аёл: – Сиздан ўтинаман Хожам! Уйда тайинли нарса йўқ, овқат қилмаганман. Бирон тайёр таом келтира қоли-и-инг... – дебди. Эри: – Мен ҳозир уйдан узоқдаман. Устига устак улар бегона эмас “сизнинг яқинларингиз”! Уларга ҳам менинг яқинларимга бермоқчи бўлганингиз, уйдаги бор нарсалар билан меҳмон қила қолинг! Токи бу сенга дарс бўлсин. Менинг яқинларимни ҳам ҳурмат қилишни ўрган! – дебди. @konspektor

Умр қоидалари - Тирик экансиз, хаёт эшигини ёпиб қўя олмайсиз. Хаётингизга кимлардир кириб келаверадилар ва кимлардир чиқиб кетаверадилар. - Сокин бўлинг, Чиқиб кетаётганларни олиб қололмайсиз. Сиз билан қолганларни чиқариб юборолмайсиз! - Хаётингиздаги хар бир инсонни ўз вазифаси, ўз ўрни бор. Уларни сиз бошқаришга эмас, балки улардан сабоқ олишга урининг. Улар қилаётган ҳатоларига йўл қўйманг ва эришаётган ютуқларига сиз ҳам эришишига ҳаракат қилинг. Асло ҳасад қилманг, хаётда фақат ҳавас қилиб яшанг шунда ҳаммаси кўнгилдагидек бўлади.... @konspektor

Бир аёл турмуш қурганидан 17 йил ўтиб, қуйидаги гапларни айтиб қолдирмоқда: “Ишончим комил бўлди, эркаклар Аллоҳ яратганларининг ичида энг чиройли суратда яратилган хилқат экан. – У қўлида борини опа-синглиси, қизи, онаси, аёли, набиралари учун сарфлаб юбораверар экан. – Ўзининг навқирон йигитлигини, соғлигини аёли ва болалари учун қурбон қилар экан.  Ҳар куни меҳнат қилиб, гоҳида жуда кечга қолиб ишлайди-ю, шикоят хам қилмас экан. – Эркак, гарчи тирикчилик ишлари билан машғул бўлса хам, болаларининг келажагини қуруш учун тинмай меҳнат қилар экан, тиришар экан. – Оиласини мустаҳкамлашга уринар экан. Шундай бўлса-да, турли-туман маломатларга қолар эканлар. – У ишида хўжайинидан ёқимсиз гапларни эшитиб келиб, гоҳида ота-онасидан, гоҳида аёлидан даккилар хам эшитар экан.  – Агар ўзини чалғитиш учун айлангани чиқиб кетса, масъулиятсиз эр,  уйда қолса, дангаса ва ялқов! – Фарзандларини тарбиялаш учун қаттиқ тегса уларга, миннатчи ёки, ваҳший. Агар бироз эркин қўйса, болаларининг тарбиясига бепарво. – Аёлини ишлашдан қайтарса, оилада диктатор. Ишлашига рухсат берса, текинхўр. Шундай бўлса хам, болларини ўзидан яхшироқ бўлишига умид билан, тинмай шикоятсиз меҳнат қилар экан. Болалари учун дунёдаги энг зўр мукофотларни олиб беролмаса ҳам, ўзи қодир бўлган энг яхши совғаларни ҳадя этар экан. – Она 9 ой фарзандини кўтариб юрса, ота бир умр  уни масъулиятини кўтариб ўтар экан. Билдимки, агар уйнинг эркаги саломат бўлса, дунё саломат қолар экан.  Хар бир ота ва ҳар бир эрни ҳурматини жойига қўйинглар, азиз аёллар. Сизлар учун қанча қурбонликлар қилганини билмайсизлар.” @konspektor