💙💙Cafe _mahmoud💙💙

تصنیف «میهن ای میهن» آواز: محمدرضا شجریان آهنگساز: محمدجلیل #عندلیبی شاعر: قاسم لاهوتی 🌹🍃

یک اصطلاحی داریم - گیوآپ مثل  وقتیکه هیچی از موضوع امتحان نمی‌دانی، می‌روی ورقه‌ات را سفید تحویل می‌دهی. یا هر چی. خلاصه که وا می‌دهی. زور بی‌خود نمی‌زنی. زحمت دیگران راهم زیاد نمیکنی. رسیدن به «معرفتِ تشخیصِ لحظه‌ی گیو‌آپ» خودش یک هنری است. اسمش را بگذاریم «متلگ». استاد مسعود فردمنش که رکورددار سرودن "...."ترانه‌های فارسی است، یک تک بیت در باب متلگ دارد که استثنائاً چیز خوبی است! می‌فرماید: باید پارو نزد، وا داد باید دل رو به دریا داد بلی؛ گاهی هم این جور است. استاد البته نمی‌فرماید کِی و کجا و در چه شرایطی باید چنین کرد؛ و نمی‌تواند هم. هیچ‌کس نمی‌تواند نسخه‌اش را بپیچد که تا کجا باید دوید، کی ایستاد و برگشت. آدم باید خودش بفهمد. معرفتش را کسب کند. قدرت تشخیص‌اش را به دست بیاورد. و البته شهامتش را در خود زنده نگه دارد: شهامتِ ریختن، وا دادن، برگشتن. ولی یک مرحله‌ی دیگر در زندگی آدم وجود دارد که به گمانم یک پله بالاتر از متلگ است؛ یک قدم جلوتر. بگوییم پرهیز؟ بگوییم قناعت؟ بگوییم محافظه‌کاری؟ نه، این‌ها نیست. بگذارید فکر کنیم این یکی اسم ندارد. ولی با همین بی‌اسمی، حد فاصل پختگی و خامی است. دیوار حایل است بین خردورزی و احساسی‌گری. چی هست حالا؟ این که بدانی وارد کدام معرکه بشوی، یا نشوی. تن به کدام مبارزه بدهی، یا ندهی. با چه حریفی به میدان بروی، یا نروی. گواه‌اش؟ تمام جنگ‌های اشتباهی که در زندگی به راه انداخته‌ایم، تمام شمشیرهای بیهوده‌ای که زده‌ایم، تمام سنگرهای خالی از سربازی که فتح کرده‌ایم، تمام غرور و افتخاری که در میدان مبارزه‌های پوچ و حقیر جسته‌ایم و نیافته‌ایم. کسی، جایی نوشته بود گاهی شجاعتِ یک فرمانده به این است که فرمان عقب‌گرد بدهد. من ولی درایتِ فرماندهی را می‌ستایم، که کلاً پای جنگ، به میدان بیهودگی نمی‌گذارد. حسین وحدانی @cafe_mahmoud

در میان برخی اقوام ترک  رسم "لئچک آتماق" (روسری‌ اندازان) رواج داشت و دارد.... ▫️زن‌های ترک می‌توانستند با استفاده از این رسم، جنگ یا نزاع بین دو طرف را خاتمه دهند؛ هنگامیکه که دو نفر یا دو گروه با هم در نزاع بودند به وسط معرکه می‌رفتند و روسری خود را از سر برمی‌داشتند و مابین طرفین مبارزه پرتاب می کردند. مردها نیز به حرمت آن زن، مبارزه را متوقف و از روی احترام و شرم با چشم بسته معرکه را ترک می‌کردند.. فرهنگ اقوام وخردمندی مردمان، همواره برتر از جهالتهای سیاست بازان و فریبکاری قدرت طلبان بوده و هست. زن برای هر مرد خردمند و شرافتمندی، محترم است، بزرگتر باشد یادآور مادر است، و کوچکتر باشد یادآور دخترش ... @cafe_mahmoud

. بپرهیزیم از اینکه درباره مردم تنها بر مبنای لحظه‌ای از زندگی‌شان داوری کنیم. #آندره_ژید @cafe_mahmoud

ساز و آواز • آواز : محمدرضا شجریان • گروه موسیقی آوا بجز غم خوردن عشقت غمی دیگر نمی‌دانم که شادی در همه عالم از این خوشتر نمی‌دانم

⚡️«دلشدگان» | #تک_آهنگ_همایون_شجریان (۱۲) خواننده: #همایون_شجریان 🎤 آهنگساز: حسین #علیزاده تنظیم: میلاد عمرانلو💞

#عربی «دوستت دارم‌»های اصیل، شبیه به سکوت‌ میان نت‌ها هستند. درست، به موقع همانجایی مینشینند که باید بنشینند.

اسرای لهستانی را به اردوگاه های کار اجباری می‌فرستاند. بعد نوبت به یهودی‌ها رسید. زن و مرد در این اردوگاه‌ها به کار طاقت فرسا می‌پرداختند و حداقل جیره‌ی غذایی را دریافت می‌کردند. وقتی بیمار و ناتوان می‌شدند، به حمام فرستاده می‌شدند. در این حمام‌ها گاز سمی استنشاق می‌کردند و ظرف چند دقیقه، بدون صرف فشنگ جان می‌دادند. سپس جنازه‌ها را در کوره‌ها می‌سوزاندند، تمیزترین شکل کشتار! چه کسی این سیستم تمیز را راهبری می‌کرد؟ آدولف آیشمن، مهندس آلمانی که مأمور طراحی سیستم راه حل نهایی (Final Solution) شده بود. وقتی در ۱۹۴۵ متفقین، برلین را محاصره کردند، هیتلر خودکشی کرد، اما هیتلر به تنهایی جنایات خود را سازماندهی نمی‌کرد، جمعی از نوابغ آلمان با او همراهی می‌کردند: گوبلز، گورینگ، هیملر و آیشمن نمونه‌هایی از این نوابغ مؤمن به پیشوا بودند. برخی از آنها در دادگاه جنایات جنگی نورنبرگ محاکمه شدند ولی تعدادی از آنها به نقاط دور دنیا همچون آمریکای جنوبی گریختند و با هویت جعلی سالها به زندگی مخفی ادامه دادند. آیشمن یکی از آنان بود. او سالها پس از پایان جنگ، دستگیر شد و به اورشلیم فرستاده شد. پژوهشگران برجسته‌ای به مطالعه پرونده آیشمن پرداختند. آنها کنجکاو بودند ببینند وضعیت روانی کسی که مرگ هزاران انسان بی‌گناه را مدیریت کرده چگونه است. یکی از معروف‌ترین کسانی که پرونده آیشمن را بررسی کرد "هانا آرنت" بود. هانا آرنت دکترای فلسفه خود را در ۱۹۲۹ زیر نظر "کارل یاسپرز" روانپزشک و فیلسوف آلمانی در دانشگاه هایدلبرگ اخذ کرد. پس از به قدرت رسیدن نازی‌ها مدتی توسط گشتاپو دستگیر شد ولی سپس به آمریکا گریخت. او اولین زن استاد در دانشگاه پرینستون بود. هانا آرنت در زمان محاکمه‌ی آیشمن مقالاتی را برای مطبوعات می‌نوشت که بعدها جمع آوری و در کتاب "آیشمن در اورشلیم" منتشر شدند. نتیجه‌ی تحقیقات پژوهشگرانی برجسته در سطح آرنت این بود: -آیشمن هیچگونه بیماری روانی نداشت! او نه نسبت به لهستانی‌ها و نه نسبت به یهودیان، هیچ خاطره‌ی بد یا کینه‌ای نداشت. -آیشمن در تمام سال‌های مدرسه و دانشگاه، فردی منضبط، قانون‌مند، وظیفه‌شناس و نمونه بود. -آیشمن هیچ سابقه‌ی شخصی از پرخاشگری و خشونت نداشت و در خانواده و دوستان به عنوان فردی معاشرتی، مهربان و گرم شناخته می‌شد. -آیشمن اعتقاد داشت که به عنوان یک تکنوکرات به وظایفش عمل کرده است، سیستمی که در آن کار می‌کرد، مأموریتی را به او محول کرده بود و او هم به بهترین نحو، مأموریت را مهندسی کرده بود. در جنایات بزرگ و نظام‌مند به دنبال شخصیت‌های ضد اجتماعی نگردید. شاگرد اول‌هایی با معدل بالا و نمره‌ی انضباط بیست، بدنه‌ی ماشین‌های سرکوب را می‌سازند و نوابغ خودشیفته (Narcissistic) این کارمندان شریف، وظیفه شناس و مطیع را به انجام وظیفه، مکلف می‌کنند. جنایت‌های سازمان یافته و کلان، زمانی محقق می‌شوند که جنایت، تبدیل به وظیفه شود! شعبده‌ی رهبران توتالیتر همچون هیتلر، استالین و مائو این است که جنایت را تبدیل به تکلیف می کنند! دکتر محمدرضا سرگلزایی @cafe_mahmoud

سکانسی از فیلم ماتریکس که جزو ۲۰ فیلم برتر دنیاست، فیلمی که در ساخت آن از ترکیب فلسفه، عشق، عرفان، اراده انسان، نیروهای ناشناخته درون انسان، روح، جن، کامیپوتر، ریاضیات، خودشناسی، ورزش های رزمی، تمرکز، پرواز روح و... ساخته و گنجانده شده و یک فیلم فوق العاده بی نظیره که دنیای پیرامون انسان ها و جهان هستی را تا حدودی به نمایش میگذارد! @cafe_mahmoud

⁠⁣مورفئوس (لارنس فیشبرن): ماتریکس یک سیستمه نئو. سیستم دشمن ماست. اما وقتی داخلش هستی، اطرافت رو نگاه می کنی چی میبینی؟ تاجرها، معلم‌ها، وکیل‌ها، نجارها... تفکر بخش زیادی از مردم که ما می‌خوایم نجاتشون بدیم. اما وقتی این کار رو شروع می‌کنیم، این مردم هنوز بخشی از سیستم هستند و این سیستم اون‌ها رو تبدیل به دشمنان ما می‌کنه. تو باید بفهمی، بسیاری از مردم برای جدا شدن از سیستم آماده نیستند. و خیلی از اونا معتاد بهش هستند. ناامیدانه وابسته به سیستمند. برای همین برای حفظ این سیستم می‌جنگند. #ماتریکس_ ۱۹۹۹ #اندی_واچوفسکی @cafe_mahmoud