푸른 고통🌛

؛- Enfp : از کائنات می‌خوام که بهم یک هفته استراحت و تفریح و خواب‌ بدون هیچ دغدغه‌ای بده.

جدیدا وقتی ساعت زیادی رو تو جمع میگذرونم انقدر انرژی ازم میگیرع حتی همون خنده های به ظاهرواقعی که دلم میخواد بعدش یک هفته تو اتاقم باشم-

بعضی وقتاکه خیلی مضحک و احمقانه رفتار میکنید صرفا تنها کاری که میکنم دور ترمیشم و میزان اهمیتو کم میکنم-

تو ذهنمی حتی وقتی تنفردارم بت-

"هرکی بخواد ببینتت بت میگه. اینو تو ذهنت نگه دار.

"قلبم برات پرمیکشید. وقتی توچشمام میگفتی بامن همه چی قشنگتره.فکرمیکردم میتونم زمانو برای چندلحظه متوقف کنم.تا فقط همین ثانیه های با تو طولانی تر بشن.عادت داشتم به اینکه هروقت صدات کنم باشی.قبل از اینکه تنها بشم یا نیازت داشته باشم خودت سروقت برسی وبخندونیم.همون موقع هایی که زیر نور خورشید گرممون میشد و هوای همو نفس میکشیدیم داشتن تاریخ انقضامونو ثبت میکردن.وقتی زیر برف و بارون نمیذاشتیم اون یکی سردش بشه گوشه قلبم میشنیدم صدای دوری رو.صدای دردی که از سمت توعه.صدای دلتنگیای وحشتناکو.نشدبهت ثابت کنم که بیشتراز همه نگرانتم.اما شاید ثابت شد که اونی که همیشه راست میگفت من بودم:) "

برو برا من نباش. من نباشم برات بهتره عذابم برات"