نیمِ دیگر من!

در روانشناسی اصطلاحی وجود داره به نام«touch starved»به معنای گرسنگی پوست به حالتی گفته میشه که احتیاج داریم یه نفرِ خاص بغلمون کنه یا دستمون رو بگیره، دقیقا مثل یه آرام بخش استرس واضطرابمون رو کاهش میده و نمیذاره احساس تنهایی کنیم و حالمون رو خوب میکنه

در روانشناسی اصطلاحی وجود داره به نام«touch starved»به معنای گرسنگی پوست به حالتی گفته میشه که احتیاج داریم یه نفرِ خاص بغلمون کنه یا دستمون رو بگیره، دقیقا مثل یه آرام بخش استرس واضطرابمون رو کاهش میده و نمیذاره احساس تنهایی کنیم و حالمون رو خوب میکنه

جواب چه خبر؟ بستگی به آدمش داره. یه جا میگی هیچی سلامتی، یه جا پونصد تا "راستی!" ردیف میکنی.

ولی زندگی یه دیت اینجوری به من بدهکاره.

یه آدم میتونه توی ۲ماه احساسی رو بهت بده که یه آدم تو ۲سال نتونسته بده؛میخاستم بگم زمان هیچ معنی نداره ادمش مهمه.

یه آدم میتونه توی ۲ماه احساسی رو بهت بده که یه آدم تو ۲سال نتونسته بده؛میخاستم بگم زمان هیچ معنی نداره ادمش مهمه.

یه آدم میتونه توی ۲ماه احساسی رو بهت بده که یه آدم تو ۲سال نتونسته بده؛میخاستم بگم زمان هیچ معنی نداره ادمش مهمه.

یه آدم میتونه توی ۲ماه احساسی رو بهت بده که یه آدم تو ۲سال نتونسته بده؛میخاستم بگم زمان هیچ معنی نداره ادمش مهمه.

یه آدم میتونه توی ۲ماه احساسی رو بهت بده که یه آدم تو ۲سال نتونسته بده؛میخاستم بگم زمان هیچ معنی نداره ادمش مهمه.

همه ی ما آدما تو زندگیمون یک "هیچ" داریم... "هیچی" که از همه پنهونش میکنیم ؛ بخصوص تو اون موقع هایی که تویِ جمع نشستیم و تنهایِ تنها به نظر میرسیم ، یهو یادش میفتیم و بغض میکنیم  ... میپرسن "چیزی شده؟ " یه لبخند مصنوعی تحویلشون میدیم و میگیم  : "هیچی "؛   مجبوریم هرجوری شده بغضمونو قورت بدیم و نمایش آدم های خوشحالو بازی کنیم ... همه ی ما آدم ها یک "هیچ"داریم ! " هیچی" به وسعت قلب های دلتنگمون... همون "هیچی" که باعث میشه موقع دلتنگی بغض کنیم،  شایدم به یاد خاطره های خوب ، باعث لبخندهای گاه و بی‌ گاهِمون میشه.