کیان تجارت کوروش

🔥کیان تجارت کوروش🔥 ™موجودی ورق گالوانیزه تهران ۶۰عرض۱۲۵۰کاشان ۸۰عرض ۱۰۰۰کاشان ۸۰عرض۱۰۰۰کرد ۸۰عرض ۱۲۵۰کرد ۸۰عرض۱۲۵۰کاشان ۱عرض۱۰۰۰کاشان ۱عرض۱۲۵۰کاشان ۱.۵عرض۱۰۰۰کاشان #رسمی  #غیررسمی ✅جهت اطلاع از قیمت و موجودی با شماره های زیر تماس بگیرید ۸۸۸۳۲۶۸۰ ۸۶۰۷۴۷۶۰                                            آقای وحید عامری ۰۹۱۲۷۰۲۸۰۱۳                                آقای شهریار لواسانی ۰۹۱۲۱۱۴۳۲۲۶ https://t.me/ktkshahriyar

حس سلطه ؛ زن و مرد نمی شناسد و در هر دو جنس به یکسانست و مردان به رغم  توانمندی بیشتر إعمال سلطه شان نیز بیشتر است ... .

آذربایجانی‌ها و زبان فارسی ✍سعید معدنی دکتر ژاله آموزگار در مراسم بزرگداشت دکتر انوری استاد مسلم ادبیات طی سخنانی گفته است من گاهی با انوری بر خورد می‌کنم به شوخی می‌گویم: "اگر ما آذربایجانی‌ها نبودیم چه کسی از زبان فارسی دفاع می‌کرد؟" بی شک در جای جای این سرزمین مردمان زیادی برای زبان فارسی زحمت کشیده‌اند اما به بهانه گفته‌ی دکتر آموزگار، کوتاه و گذرا به چند آذری زبان که به ادبیات فارسی کمک ماندگاری کرده‌اند، اشاره می‌کنیم. دکتر حسن انوری (متولد ۱۳۱۲) اهل تکاب در آذربایجان غربی است. وی لیسانس ادبیات فارسی را در دانشگاه تبریز و فوق لیسانس و دکترا را در همین رشته در دانشگاه تهران گذرانده است. او یکی از چهره های مهم و متخصص در ادبیات فارسی در دنیای امروز ماست. وی استاد بازنشسته‌ی دانشگاه تربیت معلم تهران، سرپرست تألیف فرهنگ بزرگ سخن، مصحح گلستان سعدی و عضو پیوستهٔ فرهنگستان زبان و ادب فارسی است.  همچنین، بخشی از پژوهش‌های او به حافظ‌پژوهی اختصاص دارد. انوری برخی از حروف (مجلدات) لغت‌نامه دهخدا را نیز تدوین کرده‌است. ایشان همچنین عضو هیئت گزینش کتاب و جایزهٔ بنیاد موقوفات دکتر محمود افشار است. دکتر ژاله آموزگار یگانه (متولد ۱۳۱۸) که این یادداشت به بهانه سخن ایشان نوشته شده، در شهر خوی در آذربایجان غربی به دنیا آمده. او پژوهشگر و متخصص فرهنگ و زبانهای باستانی است که دکترای زبان‌های باستانی،‌ به‌طور دقیق‌تر، زبان‌های ایرانی و ادبیات مزدیسنی را از دانشگاه سوربن فرانسه دریافت کرده و استاد بازنشسته دانشگاه تهران است. ژاله آموزگار عضو پیوستهٔ فرهنگستان زبان و ادبیات فارسی، عضو هیئت تحریریه چند مجله ایران‌شناسی مانند مجلۀ پرسیکا آنتیکوا، پژوهشنامه ایران باستان، و همچنین دارنده‌ی نشان لژیون دونور از دولت فرانسه است. نیما یوشیج شاعر نوپرداز ایرانی حدود ۸۰ سال پیش در قطعه شعری می گوید بعضی افراد هستند که وجودشان گرما بخش سرای ایران کهن است و وقت دلتنگی امیدوارش می‌کنند: یاد بعضی نفرات، روشنم می‌دارد اعتصام یوسف حسن رشدیه قوتم می‌بخشد راه می‌اندازد، و اجاق کهن سرد سرایم گرم می‌آید از گرمی عالی دمشان یاد بعضی نفرات رزق روحم شده‌است.... یوسف اعتصامی(۱۳۱۶ - ۱۲۵۴) پدر شاعر پر آوازه پروین اعتصامی است که نیما از وی اعتصام یوسف نام می‌‌برد، پدر یوسف از ملاکان آشتیان بوده به تبریز می‌رود، آنجا ازدواج می کند و برای همیشه در تبریز می‌ماند. اعتصامی موسس اولین چاپخانه حروفی در تبریز است. او انسانی بسیار کوشا بوده ضمن نمایندگی مجلس و داشتن پست های دولتی «ماهنامه بهار» را در تبریز چاپ می‌کند که به باور ادوارد براون لحن بسیار معاصر و اروپایی[مدرن] دارد. آنچه که در شرح زندگی ایشان آمده وی ۴۰ جلد کتاب از متون اروپایی ترجمه کرده است. نفر دومی که نیمایوشیج مشخصاً در شعرش از وی نام می‌برد میرزا حسن تبریزی معروف به رُشدیه است. حسن رُشدیه(۱۳۲۳- ۱۲۳۹) از پیشگامان جنبش فرهنگی ایران و بنیانگذار مدارس نوین در تبریز، مشهد و تهران (پس از دارالفنون) است. وی جوان مستعد و با هوشی بود که در ۲۲ سالگی درس حوزوی را تمام می‌کند و پدرش را راضی می‌کند به جای رفتن به حوزه علمیه نجف به استانبول و بیروت برود تا شیوه‌ی آموزش مدارس نوین را یاد بگیرد. وی در تفلیس شیوه جدید تدریس زبان ترکی و فارسی را ابداع می کند و به ایران بر می گردد. در تلاش برای ایجاد مدارس نوین از دست مذهبی های قشری رنج فراوان می‌برد اما ناامید نمی‌شود. وی همت بلندی برای سرفرازی ایران داشت. در شرح مدرسه سازی در ایران علیرغم همه مخالفت‌ها و سنگ اندازی‌ها، او ابتدا در تبریز چند مدرسه ایجاد کرد و خراب کردند. سپس در مشهد و تهران چندین و چند بار مدرسه می‌سازد و تهدید جانی می‌شود و باز هم مدرسه هایش تخریب می‌شود اما او خسته نمی‌شود. نهال تعلیم و تربیتی که او در محله ششگلان تبریز می‌کارد بعدها به درختان تنومندی تبدیل می‌شوند که هنوز نسل های پیاپی میوه آن را می‌چیند. سرانجام اینکه اولین مجله ایرانی که در خارج از ایران -آلمان- به زبان فارسی با نام کاوه منتشر شد به سردبیری یک آذربایجانی یعنی سیدحسن تقی‌زاده است. اهمیت این مجله که هشت سال قبل از به تخت نشستن رضاشاه در سال ۱۲۹۴ منتشر شد این بود که همت خود را برای معرفی فرهنگ ایران باستان گذاشت. این مجله را اولین منبع گرداوری و تدوین مباحث باستانگرایی ایرانی می دانند. کسانی مثل محمدعلی جمالزاده، محمد قزوینی، رضا تربیت ،اسماعیل سحرخیزی، حسین کاظم زاده ایرانشهر، و ابوالحسن حکیمی در آن قلم می‌زدند. بی‌شک به این لیست می‌توان صدها و هزاران هموطن آذربایجانی را افزود که در کنار سایر ایرانیان در جای‌جای این سرزمین کهن برای زبان فارسی زحمت کشیده اند. ما قدردان همگی‌شان هستیم. ● ۲۵ اردیبهشت روز بزرگداشت فردوسی و پاسداشت زبان فارسی است.

🔊فایل صوتی ژاله آموزگار - ما آذربایجانی‌ها نبودیم، چه کسی از زبان فارسی دفاع می‌کرد؟! . 🆔 @sokhanranihaa 🆔 @ 🆑کانال سخنرانی ها 🌹

عقاید و اعتقادات و خط قرمزها زنجیرها ، و زندانهای نامریی هستند .

⚫️🟣🔵🟢🟡🟠🔴🟤⚪️⚫️🟣🔵🟢🟡🟠🔴🟤⚪️⚫️🟣🔵🟢🟡🟠🔴🟤⚪️⚫️🟣🔵🟢🟡