|جنونِ‌ یک‌نویسنده|

نکات #درست‌نویسی تو ۱۰قسمت تموم شد. امیدوارم براتون مفید بوده باشه. برای این‌که این نکات براتون کاربردی‌‌تر بشه، هروقت درحال خوندن چیزی هستین به املا و درست‌نویسی لغت‌ها دقت کنین، این دقت‌کردن کم‌کم براتون عادت می‌شه و بعد از اون هم خودتون خیلی راحت و ناخودآگاه نکات رو رعایت می‌کنین، هم اشتباهات ویراستاری رو خیلی سریع متوجه می‌شین.🦋

قسمت دهم: اگر مدتی تو فضای مجازی درگیر نوشتن و تولید محتوا بوده باشین، حتما اسم نیم‌فاصله زیاد به گوشتون خورده. رعایت نیم‌فاصله از نکاتی هست که اهمیت زیادی توی ویراستاری، زیبانویسی و راحت‌‌تر کردنِ خوندنِ متن برای مخاطب داره. بعضی از جاهایی که باید از نیم‌فاصله استفاده بکنیم: -نشانه‌های جمع: گل ها❌ گل‌‌ها✅ -صفت+تر/ترین: زیبا ترین❌ زیباترین✅ -پیشوند(می/بی/به/در و...) +اسم: می‌ آید❌ می‌آید✅ بی‌ مرام❌ بی‌مرام✅ به آسانی❌ به‌آسانی✅ در اصل❌ دراصل✅ -ضمایر بعد از اسم: دوست مان❌ دوست‌مان✅ -کلمات مرکب/وندی‌مرکب: زیبا رو❌ زیبارو✅ کتاب فروشی❌ کتاب‌فروشی✅ -القاب+اسم: خاله مریم❌ خاله‌مریم✅ مش ممد❌ مش‌ممد✅ پس به طور کلی اگر بخوایم طبق یه قاعده‌ای پیش بریم، کلمات چندبخشی و کلماتی با پیشوند و پسوند باید نیم‌فاصله داشته باشن. توی کیبورد گوشی نیم‌فاصله معمولا کنار space یا فاصله قرار گرفته. اما توی کیبورد لپ‌تاپ برای ایجاد نیم‌فاصله می‌تونین از (shift + space) یا (ctrl +shift +2) استفاده بکنین. #درست‌نویسی

۲. حالا اگه بخوایم درمورد زاویه‌دید دیگران حرف بزنیم، شما فکر می‌کنین هدف افراد از طرحِ این پرسش که اغلب ادبیات خوبی هم نداره چیه؟ من به ۳هدف برخوردم: ۱. شما دارین خوب حرکت می‌کنین، تو مسیری هستین که دوستش دارین و ازش لذت می‌برین، تو مسیری هستین که آموخته‌هاتون داره ریشه‌دار می‌شه و کم‌کم به سمت بهره‌وری مطلوی خودتون می‌رین، تو مسیری هستین که خیلی‌ها دوست داشتن تو اون مسیر باشن ولی به دلایلی حالا نیستن... دیدین وقتی دو نفر درگیر بحثی هستن، کسی که قدرتش از رقیبش کمتره شروع می‌کنه به اختلال ایجاد کردن تو تمرکز حریف؟ ناسزا بهش می‌گه، آزارش می‌ده، تحت فشار روانی قرارش می‌ده. خیلی‌وقت‌ها این سوال به عنوانِ تکنیکی برای عقب روندنِ حریف مطرح می‌شه تا تلاش‌ها، انگیزه و دغدغه‌ی اون رو نادیده بگیره و اون رو به زمین جنگ روانی بکشونه. علتش چیه؟ شاید فرد می‌خواد تو متوقف بشی، شاید داره کارهای باارزشی که کردی رو بی‌ارزش نشون می‌ده که خودش رو از شرِ حسادت و رقابتِ با تو خلاص بکنه. چیزی که فهمیدم اینه که این فرد نمی‌تونه نیت خوبی برای تو داشته باشه، من یک‌ فردِ بدخواه می‌بینمش که از افتادنت خوش‌حال و از زمین زدنت، خوش‌حال‌تر می‌شه. ۲. خیلی‌وقت‌ها این سوال، نشون‌دهنده‌ی اعتراض به راهیه که می‌ری. مثلا فکر کنین مادرتون دوست داشته شما فرهنگیان بخونین و دبیر بشین. شما راه دیگه‌ای انتخاب کردین، مثلا رشته‌ی دیگه‌ای خوندین و حالا دارین آزاد کار می‌کنین. مادرتون هرچند‌وقت‌ یک‌بار که بحثی از فرهنگیان می‌شه و یاد این ماجراها میفته و این سوال رو ازتون می‌پرسه که خب! تهش چی شدی؟ مادرتون هنوز نتونسته این مسئله رو هضم کنه و امیدواره به برگشت شما و تغییر مسیرتون. به نوعی این سوال، نشون‌دهنده‌ی اعتراض ایشون به راه شماست. احتمالا ایشون مخالف راهیه که می‌رین و راه دیگه‌ای رو برای شما آرزو داشته مثلا دوست داشته زندگیِ نزیسته‌ی ایشون و آرزوهای دست‌نیافته‌ی ایشون رو زندگی کنی و این مسیر متفاوت شما رو نمی‌پذیره و بهش اعتراض می‌کنه‌. این رویکرد نمی‌تونه الزاما نشون‌دهنده‌ی بدخواه بودن فرد باشه علی‌الخصوص درمورد پدر و مادر که یک‌سری معیارهایی دارن و فکر می‌کنن رسیدن به اون‌ها تضمینی برای موفقیت و خوش‌بختیه. برای رهایی از پرسش‌های این دسته، باید علتِ انتخاب این مسیر براشون شرح داده بشه تا بتونن بپذیرن، درک کنن و نگاهشون رو به مسیر شما تغییر بدن. خیلی‌وقت‌ها ولی اصلا نباید چیزی گفت، گذر زمان خیلی از این چالش‌ها رو حل می‌کنه. ۳. این دسته که واقعا تا حالا بهشون برنخوردم، واقعا این براشون سواله! تصویری از حالِ شما ندارن، می‌خوان بدونن نتیجه‌ی این‌همه وقتی که صرف کاری شده، چیه؟ حضور چیزی رو باور ندارن تا وقتی که به چشم ببیننش. این‌ها دنبال یک تصویر واقعی و دم‌دستی هستن تا بتونن لمسش کنن، ببیننش، این‌ها نتایجِ عینی رو باور دارن و موثر می‌دونن که خب اگر ممکنه باید تصویری که می‌خوان رو جلوشون قرار بدیم تا ببینن، لمس کنن و متوجه اثربخشی مسئله بشن.

۱. تا حالا کسی بهتون گفته: این‌همه فلان کار رو کردی -مثلا درس خوندی، مهارت یاد گرفتی، فعالیت مخصوصی انجام دادی- خب! تهش چی شدی؟ هان؟ کمی فکر کنین. شنیدین این جمله رو؟ قطعا بیشترمون شنیدیمش، اونایی هم که نشنیدن قطعا یک روز خواهند شنید و تعجب و غمشون بیشتر نشه وقتی این جمله رو یکی از نزدیک‌ترین آدم‌هاشون بهشون می‌گه. داشتم فکر می‌کردم کسایی که این جمله رو ازشون شنیدم، کی هستن؟ نسبتشون با من چیه؟ فامیلن، دوستن، آشنان، همسایه‌ن؟ دقیقا چه میزان آشنایی با من و افکارم دارن؟ چه نیتی پشت این جمله‌ست؟ و مهم‌تر از اون، هدف‌شون از طرح این سوال چیه؟ به چندتا نکته برخوردم... این‌که می‌گن: 'خب! تهش چی‌شدی؟' دقیقا تهش یعنی چی؟ ته یعنی کجا؟ این ته گفتن نشون می‌ده اون فلان‌کاری که ما باهاش درگیریم در نظر این افراد انقضا داره، اون درسه، اون مهارته، اون فعالیته بالاخره باید یک‌جا کامل فراگرفته بشه و تو تمومش کنی. به اصطلاح فکر می‌کنن انقضای آموزشش فرا می‌رسه و بلافاصله باید بهره‌برداری بکنی ازش. حالا نکته‌ی بعدی اینه که بهره‌برداریِ مدنظر اون‌ها چیه؟ یکی فکر می‌کنه فقط وقتی از کاری پول در بیاری موفقی، اون یکی فکر می‌کنه وقتی تو رو چهارنفر با اون کاری که یادش گرفتی شناختنت و با انگشت نشونت دادن موفقی، هرکسی این بهره‌برداری رو یک‌جور معنی می‌کنه. نکته‌ی بعدی اینه که طبق جمله‌ی 'خب! تهش چی‌شدی؟' ما دقیقا قراره چی بشیم؟ هدفی که به خاطرش درگیر اون کار بودیم چی بوده؟ همه‌ی اینایی که گفتم ناظر به اینه که، از نگاهِ کی داریم حرف می‌زنیم؟ از نگاهِ منِ فاعل، یا دیگرانِ منفعلِ فقط تماشاچی؟ از نگاه من اصلا انتهایی وجود داره؟ از نظر من بهره‌وری چیه؟ از نظر من هدف از انجام اون کار چی بوده؟ و جواب همه‌ی این سوالات، وقتی زاویه‌دید به دیگران تغییر بکنه، عوض می‌شه...

"۲۹اُمین زیارت‌عاشورا"

Episode 02 - Habits (عادت ها) 🍭 Download by RegaCastBox

دوست‌داشتن از عشق برتر است. عشق یک جوشش کور است و پیوندی از سر نابینایی، اما دوست‌داشتن پیوندی خودآگاه و از روی بصیرت روشن و زلال. عشق بیشتر از غریزه آب می‌خورد و هر چه از غریزه سر زند بی‌ارزش است و دوست‌داشتن از روح طلوع می‌کند و تا هر جا که یک روح ارتفاع دارد، دوست‌داشتن نیز همگام با آن اوج می‌یابد.

-دکتر علی‌شریعتی/کویر

"۲۷اُمین زیارت‌عاشورا"

شرطِ اصلاحِ وضعِ موجود، فقط در دانستنِ وجودِ مشکل‌ها نیست، بلکه اصلاحِ وضعِ موجود، نیازمندِ داشتنِ برنامه‌ای دقیق، همه‌جانبه و کارامد است!

کمی پیش بابا حرفی زد و گفت این رو به یادگار از پدرت داشته باش: "خیلی به حرف‌های آدم‌ها نگاه نکن، به کردارشون نگاه کن."