مولانای جان

‌‏≣ ✿ ✿ ≣ روزها فکر من این است و همه شب سخنم که چرا غافل از احوال دل خویشتنم ز کجا آمده ام آمدنم بهر چه بود به کجا میروم آخر ننمایی وطنم مانده ام سخت عجب کز چه سبب ساخت مرا یا چه بوده است مراد وی از این ساختنم جان که از عالم علوی است یقین می‌دانم رخت خود باز بر آنم که همان‌جا فکنم مرغ باغ ملکوتم نِیم از عالم خاک چند روزی قفسی ساخته اند از بدنم کیست آن گوش که او می شنود آوازم یا کدام است سخن می کند اندر دهنم کیست در دیده که از دیده برون می‌نگرد یا چه جان است نگویی که منش پیرهنم تا به تحقیق مرا منزل و ره ننمایی یک دم آرام نگیرم نفسی دم نزنم می وصلم بچشان تا در زندان ابد به یکی عربده مستانه به هم درشکنم من به خود نامدم اینجا که بخود باز روم آنکه آورد مرا باز برد تا وطنم... #حضرت_مـــولانـــا @MouLanayjan ──═ ⸙ ═── ‌‏≣ ✿ ✿ ≣

‌‏≣ ✿ ✿ ≣ ای دل چه اندیشیده‌ای در عذر آن تقصیرها زان سوی او چندان وفا زین سوی تو چندین جفا زان‌ سوی او چندان کرم زین ‌سو خلاف‌ و بیش‌وکم زان‌ سوی او چندان نعم زین سوی تو چندین خطا زین سوی تو چندین حسـد چندین خیال و ظن بد زان‌سوی او چندان‌کشش چندان‌چشش چندان‌عطا چندین چشش از بهر چه تا جان تلخت خوش شود چندین کشش از بهر چه تا دررسی در اولیا از بد پشیمان می‌شوی الله گویان می‌شوی آن دم تو را او می‌کشد تا وارهــاند مر تو را #حضرت_مـــولانـــا @MouLanayjan ──═ ⸙ ═── ‌‏≣ ✿ ✿ ≣