بوی کتابِ نو...☁️📜

دنیایی دیگر میان پوست ناخن‌هایم می‌بینم. در لرزش پاهایم نیز وجود دارند. حتی بی‌قراری دستانم نیز از آن سرشارند. زخم‌های کف سرم هم در آن دنیای دیگر همراهی‌ام‌‌ می‌کنند، درست مثل وسیله‌هایی که از دستم می‌افتند و سرزنش‌هایی که پایان ندارند.

در یک تن جنگی روح به روح به دنبال دارم. با خویش می‌جنگم و به پوچ می‌رسم. که چه می‌داند از جسمی که زندان شده برای دو روح مبارز که کاری جز نابودی یک‌دیگر ندارند؟

عاقلم! اما چه ارزد عاقلی کز تو دور است و در این بی‌انتها کار هرروزش در انتظار توست می‌نشیند، می‌نشیند، می‌نشیند -من برای بودن تو.

عاقلم! اما چه ارزد عاقلی کز تو دور است و در این بی‌انتها کار هرروزش در انتظار توست می‌نشیند، می‌نشیند، می‌نشیند -من برای بودن تو.(مولانایِ شمس یا محدثه‌یِ ریحان.)

https://www.instagram.com/reel/C9aPQR0AlLA/?igsh=ajg2eGdzMWJhMDdp می‌شه این ویدیوم رو توی اینستا ببینید و به دیده شدنش کمک کنید؟:)🫂

یکی از قشنگیای زندگی اینه که به آدم‌ها نزدیک بشی و ببینی چقدر قشنگ‌تر از چیزی‌ان که فکرش رو می‌کردی. ببینی چقدر دنیاشون به تو شبیهه و چقدر می‌تونی ارتباط زیبایی باهاشون بسازی.

راجب چیه کتابش

روزگار جاهل و جبار را خرده مگیر! گر حکایت دوری و دیوانگیست، ما دوتا دیوانه‌ایم که می‌رویم سوی آن دیوانه‌خانه، قندهار… -من

تمومش کردم. و بعد از سال‌ها کتاب خوندن، برای اولین‌بار اگر ازم بپرسن «کتاب مورد علاقت چیه؟» براش جواب دارم. «هیچ‌کس نامه نمی‌نویسد.»