علی ولی الله

قَالَ اَللَّهُ سُبْحَانَهُ: إِذَا عَلِمْتُ أَنَّ اَلْغَالِبَ عَلَى عَبْدِيَ اَلاِشْتِغَالُ بِي نَقَلْتُ شَهْوَتَهُ فِي مَسْأَلَتِي وَ مُنَاجَاتِي فَإِذَا كَانَ عَبْدِي كَذَلِكَ فَأَرَادَ أَنْ يَسْهُوَ حُلْتُ بَيْنَهُ وَ بَيْنَ أَنْ يَسْهُوَ أُولَئِكَ أَوْلِيَائِي حَقّاً أُولَئِكَ اَلْأَبْطَالُ حَقّاً أُولَئِكَ اَلَّذِينَ إِذَا أَرَدْتُ أَنْ أُهْلِكَ اَلْأَرْضَ عُقُوبَةً زَوَيْتُهَا عَنْهُمْ مِنْ أَجْلِ أُولَئِكَ اَلْأَبْطَالِ. پیامبر صل الله علیه وآله فرمودند: خداى سبحان مى‌فرمايد: وقتى بدانم كه بنده‌ام غالباً اشتغال خاطر به من دارد، هوسش را در درخواست از من و مناجات با خودم قرار مى‌دهم پس زمانی که چنين شد اگر بنده‌ام خواست غافل شود بين او و غفلتش فاصله مى‌اندازم و آنان دوستان واقعى منند و آنان دلیران واقعى مى‌باشند و كسانى هستند كه اگر خواسته باشم اهل زمين را به سبب کیفر اعمالشان هلاک نمايم، عذاب را بخاطر اين دلیران از آنها بر مى‌دارم. عدة الداعی ج۱،ص۲۴۹

قَالَ اَللَّهُ سُبْحَانَهُ: إِذَا عَلِمْتُ أَنَّ اَلْغَالِبَ عَلَى عَبْدِيَ اَلاِشْتِغَالُ بِي نَقَلْتُ شَهْوَتَهُ فِي مَسْأَلَتِي وَ مُنَاجَاتِي فَإِذَا كَانَ عَبْدِي كَذَلِكَ فَأَرَادَ أَنْ يَسْهُوَ حُلْتُ بَيْنَهُ وَ بَيْنَ أَنْ يَسْهُوَ أُولَئِكَ أَوْلِيَائِي حَقّاً أُولَئِكَ اَلْأَبْطَالُ حَقّاً أُولَئِكَ اَلَّذِينَ إِذَا أَرَدْتُ أَنْ أُهْلِكَ اَلْأَرْضَ عُقُوبَةً زَوَيْتُهَا عَنْهُمْ مِنْ أَجْلِ أُولَئِكَ اَلْأَبْطَالِ. پیامبر صل الله علیه وآله فرمودند: خداى سبحان مى‌فرمايد: وقتى بدانم كه بنده‌ام غالباً اشتغال خاطر به من دارد، هوسش را در درخواست از من و مناجات با خودم قرار مى‌دهم پس زمانی که چنين شد اگر بنده‌ام خواست غافل شود بين او و غفلتش فاصله مى‌اندازم و دوستان واقعى من آناند و آنان دلیران واقعى مى‌باشند و كسانى هستند كه اگر خواسته باشم اهل زمين را به سبب کیفر اعمالشان هلاک نمايم، عذاب را بخاطر اين دلیران از آنها بر مى‌دارم. عدة الداعی ج۱،ص۲۴۹

بَيْنَا مُوسَى بْنُ عِمْرَانَ يَعِظُ أَصْحَابَهُ إِذْ قَامَ رَجُلٌ فَشَقَّ قَمِيصَهُ فَأَوْحَى اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَيْهِ يَا مُوسَى قُلْ لَهُ لاَ تَشُقَّ قَمِيصَكَ وَ لَكِنِ اِشْرَحْ لِي عَنْ قَلْبِكَ ثُمَّ قَالَ مَرَّ مُوسَى بْنُ عِمْرَانَ بِرَجُلٍ مِنْ أَصْحَابِهِ وَ هُوَ سَاجِدٌ فَانْصَرَفَ مِنْ حَاجَتِهِ وَ هُوَ سَاجِدٌ عَلَى حَالِهِ فَقَالَ لَهُ مُوسَى لَوْ كَانَتْ حَاجَتُكَ بِيَدِي لَقَضَيْتُهَا لَكَ فَأَوْحَى اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَيْهِ يَا مُوسَى لَوْ سَجَدَ حَتَّى يَنْقَطِعَ عُنُقُهُ مَا قَبِلْتُهُ حَتَّى يَتَحَوَّلَ عَمَّا أَكْرَهُ إِلَى مَا أُحِبُّ امام صادق علیه‌السلام فرمودند: حضرت موسی اصحابش را موعظه می‌کرد که یک مردی ایستاد و لباسش را پاره کرد. خداوند وحی فرستاد: ای موسی به او بگو پیرهنت را پاره نکن، ولی قلبت را برای من باز کن. سپس فرمودند: حضرت موسی به یکی از اصحابش گذر کرد در حالی که او سجده کرده بود. حضرت موسی کارش را انجام داده بود و برگشت باز آن مرد را در حال سجده دید، حضرت موسی به او گفت: اگر حاجتت به دست من بود آن را برایت انجام می‌دادم پس خداوند وحی فرستاد: ای موسی اگر آنقدر سجده کند که تا گردنش بیفتد حاجتش را برطرف نمی سازم تا اینکه رفتارش را از آنچه که من کراهت و تنفر دارم به آنچه که من دوست می دارم تغییر بدهد. کافی ج۸،ص۱۲۸

بَيْنَا مُوسَى بْنُ عِمْرَانَ يَعِظُ أَصْحَابَهُ إِذْ قَامَ رَجُلٌ فَشَقَّ قَمِيصَهُ فَأَوْحَى اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَيْهِ يَا مُوسَى قُلْ لَهُ لاَ تَشُقَّ قَمِيصَكَ وَ لَكِنِ اِشْرَحْ لِي عَنْ قَلْبِكَ ثُمَّ قَالَ مَرَّ مُوسَى بْنُ عِمْرَانَ بِرَجُلٍ مِنْ أَصْحَابِهِ وَ هُوَ سَاجِدٌ فَانْصَرَفَ مِنْ حَاجَتِهِ وَ هُوَ سَاجِدٌ عَلَى حَالِهِ فَقَالَ لَهُ مُوسَى لَوْ كَانَتْ حَاجَتُكَ بِيَدِي لَقَضَيْتُهَا لَكَ فَأَوْحَى اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَيْهِ يَا مُوسَى لَوْ سَجَدَ حَتَّى يَنْقَطِعَ عُنُقُهُ مَا قَبِلْتُهُ حَتَّى يَتَحَوَّلَ عَمَّا أَكْرَهُ إِلَى مَا أُحِبُّ امام صادق علیه‌السلام فرمودند: حضرت موسی اصحابش را موعظه می‌کرد که یک مردی ایستاد و لباسش را پاره کرد. خداوند وحی فرستاد: ای موسی به او بگو پیرهنت را پاره نکن، ولی قلبت را برای من باز کن. سپس فرمودند: حضرت موسی به یکی از اصحابش گذر کرد در حالی که او سجده کرده بود. حضرت موسی کارش را انجام داده بود و برگشت باز آن مرد را در حال سجده دید، حضرت موسی به او گفت: اگر حاجتت به دست من بود آن را برایت انجام می‌دادم پس خداوند وحی فرستاد که: ای موسی اگر آنقدر سجده کند که تا گردنش بیفتد حاجتش را برطرف نمی سازم تا این که رفتارش را از آن چه که من کراهت و تنفر دارم به آنچه که من دوست می دارم تغییر بدهد. کافی ج۸،ص۱۲۸

بَيْنَا مُوسَى بْنُ عِمْرَانَ يَعِظُ أَصْحَابَهُ إِذْ قَامَ رَجُلٌ فَشَقَّ قَمِيصَهُ فَأَوْحَى اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَيْهِ يَا مُوسَى قُلْ لَهُ لاَ تَشُقَّ قَمِيصَكَ وَ لَكِنِ اِشْرَحْ لِي عَنْ قَلْبِكَ ثُمَّ قَالَ مَرَّ مُوسَى بْنُ عِمْرَانَ بِرَجُلٍ مِنْ أَصْحَابِهِ وَ هُوَ سَاجِدٌ فَانْصَرَفَ مِنْ حَاجَتِهِ وَ هُوَ سَاجِدٌ عَلَى حَالِهِ فَقَالَ لَهُ مُوسَى لَوْ كَانَتْ حَاجَتُكَ بِيَدِي لَقَضَيْتُهَا لَكَ فَأَوْحَى اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَيْهِ يَا مُوسَى لَوْ سَجَدَ حَتَّى يَنْقَطِعَ عُنُقُهُ مَا قَبِلْتُهُ حَتَّى يَتَحَوَّلَ عَمَّا أَكْرَهُ إِلَى مَا أُحِبُّ امام صادق علیه‌السلام فرمودند: حضرت موسی اصحابش را موعظه می‌کرد که یک مردی ایستاد و لباسش را پاره کرد. خداوند وحی فرستاد ای موسی به او بگو پیرهنت را پاره نکن، ولی قلبت را برای من باز کن. سپس فرمودند: حضرت موسی به یکی از اصحابش گذر کرد در حالی که او سجده کرده بود. حضرت موسی کارش را انجام داده بود و برگشت باز آن مرد را در حال سجده دید، حضرت موسی به او گفت: اگر حاجتت به دست من بود آن را برایت انجام می‌دادم پس خداوند وحی فرستاد که: ای موسی اگر آنقدر سجده کند که تا گردنش بیفتد حاجتش را برطرف نمی سازم تا این که رفتارش را از آن چه که من کراهت و تنفر دارم به آنچه که من دوست می دارم تغییر بدهد. کافی ج۸،ص۱۲۸

بَيْنَا مُوسَى بْنُ عِمْرَانَ يَعِظُ أَصْحَابَهُ إِذْ قَامَ رَجُلٌ فَشَقَّ قَمِيصَهُ فَأَوْحَى اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَيْهِ يَا مُوسَى قُلْ لَهُ لاَ تَشُقَّ قَمِيصَكَ وَ لَكِنِ اِشْرَحْ لِي عَنْ قَلْبِكَ ثُمَّ قَالَ مَرَّ مُوسَى بْنُ عِمْرَانَ بِرَجُلٍ مِنْ أَصْحَابِهِ وَ هُوَ سَاجِدٌ فَانْصَرَفَ مِنْ حَاجَتِهِ وَ هُوَ سَاجِدٌ عَلَى حَالِهِ فَقَالَ لَهُ مُوسَى لَوْ كَانَتْ حَاجَتُكَ بِيَدِي لَقَضَيْتُهَا لَكَ فَأَوْحَى اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَيْهِ يَا مُوسَى لَوْ سَجَدَ حَتَّى يَنْقَطِعَ عُنُقُهُ مَا قَبِلْتُهُ حَتَّى يَتَحَوَّلَ عَمَّا أَكْرَهُ إِلَى مَا أُحِبُّ امام صادق علیه‌السلام فرمودند: حضرت موسی اصحابش را موعظه می‌کرد که یک مردی ایستاد و لباسش را پاره کرد. خداوند وحی فرستاد ای موسی به او بگو پیرهنت را پاره نکن، ولی قلبت را برای من باز کن. سپس فرمودند: حضرت موسی به یکی از اصحابش گذر کرد در حالی که او سجده کرده بود. حضرت موسی کارش را انجام داده بود و برگشت باز آن مرد را در حال سجده دید، حضرت موسی به او گفت: اگر حاجتت به دست من بود آن را برایت انجام می‌دادم پس خداوند وحی فرستاد که: ای موسی اگر آنقدر سجده کند که تا گردنش بیفتد حاجتش را برطرف نمی سازم تا این که رفتارش را از آن چه که من کراهت و تنفر دارم به آنچه که من دوست می دارم تغییر بدهد. کافی ج۸،ص۱۲۸

لا یُقَنِّطَنَّکَ إبطاءُ إجابتِهِ، فإنَّ العطیَّةَ علی قَدْرِ النِّیَّةِ، و ربّما اُخِّرَتْ عنکَ الإجابةُ لِیَکونَ ذلکَ أعظَمَ لِأجرِ السائلِ و أجزَلَ لِعَطاءِ الآمِلِ، و ربّما سألتَ الشیءَ فلم تُؤْتاهُ و اُوتیتَ خیرا مِنهُ عاجِلاً أو آجِلاً، أو صُرِفَ عنکَ لِما هُوَ خیرٌ لکَ، فَلَرُبَّ أمرٍ قد طَلِبْتَهُ و فیهِ هلاکُ دینِکَ لو اُوتیتَهُ. مولا امیرالمومنین فرمودند: تأخیر در اجابت دعا تو را نومید نگرداند؛ زیرا بخشش (خداوند) بسته به نیّت است؛ چه بسا که در برآوردن خواهشت تأخیر شود تا بدین وسیله خواهنده را پاداش بزرگتر و امیدوار را بخشش بیشتر دهد؛ بسا باشد که چیزی بخواهی و به تو داده نشود اما دیر یا زود بهتر از آن به تو داده شود یا برای خیر و مصلحت تو از تو دریغ شده است و چه بسا خواسته ای که اگر برآورده شود موجب نابودی و تباهی دین تو گردد. کشف المحجّة ص۲۲۸

إِنَّنَا نَدْعُو فَلاَ يُسْتَجَابُ لَنَا فَقَالَ إِنَّكُمْ تَدْعُونَ مَنْ لاَ تَعْرِفُونَهُ به امام صادق علیه‌السلام عرض کردند: یابن رسول الله چرا ما دعا می کنیم ولی مستجاب نمی شود؟ حضرت فرمودند: زیرا شما کسی را می خوانید که او را نمی شناسید. مستدرک الوسائل ج۵،ص۱۹۱