10:10

شب بود هنوزم شبه.

تو سرم پره از سوال‌های بی‌جوابی که آدم‌ها تو مغزم کاشتن.

چه غم سنگینی رو قلبم نشسته.

می‌دانی عزیزم؟ احساسات آدمی هرگز فراموش نمی‌شوند. شاید به واسطه ناملایمتی‌ها، زمانی را در عمق وجودت ته‌‌نشین بمانند؛ اما با کوچکترین تلنگر، دوباره مانند روز اول نمایان می‌شوند. انگار که هرگز تورا ترک نکرده‌اند.

من گیر کرده بودم. همه میدیدن. ولی فقط خودم باید خودم‌و نجات میدادم

یه‌جوری بریدم از زندگی که هیچی جز دراز کشیدن و‌ اشک ریختن نمی‌خوام‌.

«این عبارت ببخشید مال وقتیه که مثلاً پاتون اشتباهی رفته رو کفش کسی. نمیشه هر کاری آگاهانه از دستتون بر اومده برای نارحت کردن یه نفر انجام بدید بعد بگید ببخشید و فکر کنید همه چی به حالت قبلش برمی‌گرده.»

«این عبارت ببخشید مال وقتیه که مثلاً پاتون اشتباهی رفته رو کفش کسی. نمیشه هر کاری آگاهانه از دستتون بر اومده برای نارحت کردن یه نفر انجام بدید بعد بگید ببخشید و فکر کنید همه چی به حالت قبلش برمی‌گرده.»

ولی افتاد مشکل‌ها.