تأملات

دوره آنلاین طراحی مسیر شغلی با تخفیف ۵۵٪ آبان ۱۴۰۲ تسهیلگر: مصطفی ناصحی مشاور مسیر شغلی-تحصیلی https://instagram.com/mostafanasehi_ اطلاعات بیشتر:

از اون کتاباس که حوالی ۱۶ سالگی خوندم و هنوز مزه‌اش زیر زبونمه!

در قلمرو سکوت – وی جی اسواران کتاب در قلمرو سکوت اثر سیدبهار حسینی در بین کلیه کتاب‌هایی که با موضوع اسرار موفقیت نوشته شده‌اند، تنها کتابی است که با روشی خاص به اهمیت سکوت و نحوه مهار نیروی ما توسط آن پرداخته است. @ocbooks

لایو پرسش و پاسخ با موضوع: «طراحی مسیر شغلی» امشب ساعت 8 اینجا: @mostafanasehi_

چگونه بهترین دوست خود باشیم - راستش من خیلی از کتاب‌های روانشناسی‌طور خوشم نمیاد. ولی این کتاب رو به پیشنهاد چند تا از دوستان خوندم و خوشم اومد؛ اونقدر که پی‌دی‌اف کردم تا شما هم بخونید. - ۹۲ صفحه است. حالت گفتگویی داره و خوش‌خوانه. انتشارات امیرکبیر هم چاپش کرده. فکر می‌کنم مدتی هست که با این مترجم دیگه چاپ مجدد نشده. بقیه اطلاعات هم داخل پی‌دی‌اف هست.

#tipping_point سی صفحه کتاب درباره پدیده‌های همه‌گیره. اعم از اعتیاد، بیماری، مد، هشتگ‌ها و... تا اینجا سه اصل همه‌گیری پدیده‌ها رو گفته: ۱. عوامل همه‌گیر شدن، درصد اندکی از جامعه هستند. ۲. شرط همه‌گیر شدن، چسبندگی ویروس به حامله. ۳. زمینه‌ی همه‌گیری اثر مستقیم داره روی میزان رشد. در ادامه هر اصل جداگانه شرح داده میشه.

از بخش نظرات این پست می‌تونید استفاده کنید برای ارسال آهنگ به اونی که دوسش دارید :)

‌ ‌ ‌‌‌ ‌ چالش بذاریم توی چنل تأملات با این مضمون که هرکسی توی کانال پیام رو می‌بینه، به کسی که نگفته دوستش داره یا اخیرا نگفته دوستش داره، آهنگی که دوست داره رو بفرسته و بگه چون به یادت بودم

اولین بار تو فیلم Breathless از «گدار» این جمله رو شنیدم؛ «ژان پل بلموندو» برای دوست‌دخترش یه جمله از «فاکنر» می‌خونه که به نظرش زیباست: Between grief and nothing I will take grief. این جمله تو ذهن من موندگار شد و بعد تبدیل شد به یه سوال که هر چند وقت یک بار سراغم میاد: Grief or nothing? اولش بدون توجه به ترجمه‌ی دقیق جمله و بافتی که جمله از اون بیرون کشیده شده (که اتفاقا اجازه‌ی برداشت‌های مختلف از جمله رو می‌ده) یه نگاه فلسفی به این سوال داشتم؛ اندوه بهتره یا نیستی؟ در عمق این سوال، همون مسئله‌ای قرار داره که از نظر «کامو» تنها مسئله‌ی فلسفی واقعا جدیه: خودکشی. آیا بودن و گرفتار رنج و اندوه شدن بهتره یا نبودن و نیستی؟ اما یه نگاه دیگه هم می‌شه به این جمله داشت و راستش من چندان کاری ندارم که منظور فاکنر از این جمله که آخرین جمله‌ی کتاب نخل‌های وحشی‌ه، واقعا چی بوده! اندوهگین بودن بهتره یا هیچ احساسی نداشتن؟ اولش شاید این سوال مسخره به نظر برسه اما اگر وقت هایی رو از سر گذرونده باشید که در اون‌ها (تقریبا) هیچ احساسی ندارید، بهتر متوجه اهمیت این سوال می‌شید. یکی از صحنه‌هایی که توی تمام فیلم و سریال‌هایی که دیده‌ام به طرز عجیبی (بدون این که در اون زمان دلیلش رو بدونم) در من اثر کرد، یه بخش از سریال The Haunting of Hill House بود. «تئو» که دیگه هیچ‌چیز رو احساس نمی‌کنه، شوهر خواهرش رو توی زیرزمین می‌بوسه و به خواهرش که با این صحنه روبه‌رو شده و فوق‌العاده عصبانیه، می‌گه از کاری که کرده خوشحاله و دلیل شگفت‌انگیزی میاره که با جمله‌ی فاکنر مرتبطه و در واقع تأییدش می‌کنه: I started feeling things again, and I felt - I felt shame, and I felt grief, and I felt scared... And I... Honestly, I had to do it, because it felt better than nothing. That thorough fucking shame was so much better than that horrible, empty nothing. @cinemadoost