I😍D😍E😍A😍L

یه جوری قشنگه چشمات....❤️❤️

دلبـــر ناب دلم🎙🎧 #خاص

حیف نون زنش گم میشه میره آگاهی، مأموره میگه : نشونی هاشو بده حیف نون میگه: نشونی یعنی چه؟ ماموره میگه: مثلا: قدبلند، چشم رنگی، موطلايي، پوست روشن،...🤔 حیف نون میگه: هاااااان خودشه 👌 همین خوبه همینو برام پیداکنین.! 😐😂😂

✍️ گاه گاهی که دلم میگیرد به خودم می گویم: در دیاری که پر از دیوار است به کجا باید رفت؟ به که باید پیوست؟ به که باید دل بست؟ حس تنهای درونم می گوید: بشکن دیواری که درونت داری! چه سوالی داری؟ تو خدا را داری ... و خدا... اول و آخر با توست . و خداوند عشق است... " سهراب سپهرى

تنها کسی‌که‌ قلبت‌ را نخواهد شکست🎈 همان‌کسی‌ هست‌که‌ آن‌ را ساخته! پس‌همیشه‌ به‌ اون‌ تکیه‌کن

انسان لحظاتی که در حادثه‌ای، اتفاقی، کلام یا رابطه‌ای شکسته را هیچ‌گاه فراموش نمی‌کند. آدمی به خاطر می‌سپارد که کجا و چطور شکسته، خودش را ترمیم می‌کند و هر روز به رد عمیق ترک‌های وجودش و جوانه‌‌های سبز امیدی که از میان شکاف‌ها بیرون خزیده نگاه می‌کند تا یادش بماند می‌شود عمیقا ویران شد و از نو برخاست و قوی‌تر ادامه داد. که می‌شود بعد از شکستی سهمگین، باشکوه‌تر از قبل در جریان بود. آدمی لحظات خوب را شاید از خاطر ببرد، ولی دردناک‌ترین ثانیه‌ها، درس‌های بزرگی در چنته دارند و هیچ‌گاه، هیچ‌گاه، هیچ‌گاه فراموش نخواهند شد.

هر آدمی شاید در عمرش فقط یک بار می‌تواند کسی را به تمامی دوست بدارد. تمامش را، حتی تیرگی‌های روحش را بپرستد ...

❤️

روزهای زیبای عمر خویش را بی‌توجه می‌گذرانیم و تازه وقتی که ایام بد فرا می‌رسند، آرزو می‌کنیم که آن روزها بازگردند، اوقات شاد و خوشایند بسیار را بی‌لذت و با چهره‌ی اندوهگین و با بی‌اعتنایی می گذرانیم و بعد در تیره روزی، به یاد آن روزها آه حسرت می‌کشیم. اما بهتر آن است که هر لحظه‌ی حال را که قابل تحمل باشد، همین لحظه‌های روزمره را که اکنون با این همه بی‌اعتنایی می‌گذرانیم و حتی با ناشکیبایی می‌خواهیم پشت سر بگذاریم، قدر بدانیم و همواره آگاه باشیم که لحظه‌ی حال، هم اکنون به گذشته‌ی گرانقدر می‌پیوندد و منور به نور جاودانگی در حافظه‌ی ما خواهد ماند تا روزی _ به ویژه در ایام سختی _ پرده را پس بزند و خود را به منزله‌ی وضعیتی که موجب حسرت عمیق مان می‌شود، به ما بنمایاند.