𝚔ó𝚣𝚚𝚊𝚛𝚊𝚜

Өмірде әлдекімнің қуанғанын көру, сірә бұл бақыт. Адамның бал-бұл жануы бақыттан-ау. Өміріне мән беру, маңызды екенін сезіндіру, кіршіксіз бар кемшілігімен сүйе білу бізде ұмытылып бара жатқан сезімдердің бастамасы. Бір жапырақ қағазға түскен қара қаламның ізі де бақыт сыйлайды. Бізден керегі тек кіршіксіз пәк көңіл.

Сөз тарқату, сөздің жібінде одан әрмен тарта түсу іштегі жараға ем, бойдағы түнекке күн. Ішкі әуенге серік. Әсілінде жаратқан бізді текке тоғыстырмайды жарағы мол жандармен. Сүйе қояр тірлігі жоқ дегеннің өзі сүйіп қалар дүниесі баршылық. Көңіл көзіміздің ашық болуы содан-ақ. Біз елемейтін дүние молшылық, әрі баршылық. Кейде тіптен өздеріңмен ішкен қара шайда да қуат бар. Себебі сенің жаныңда өмір басқаша, өмір тіптен ерек. Ерек жандарды тоғыстырған тағдырға қалай мұң шертпекпін?!

Бастамасы Алланы разы қылса, соңы сені разы қылады.

адамның жүзі бақыттан әдемі болады екен-ау

Қойылымға ата мен апа келді, егде жаста. Екеуіне қарағанда көзің демалатын секілді. Көздің демалуының астында, талай-талай асулардан асқаны, қырларды басқаны. Бір-бірімен күмәнсіз табысқаны, күмәнінің қырынан қашқаны, көз жанарымен ұғынысқаны, бәрі-бәрі осы бір екі жан рухының табысуының үлкені құрметі үшін шығар. Осы сәттегідей асулардан асуды, үстел басында кітапты қатар оқу мен қолтықтаса қойылымға қатар келуді бұйыртсын.

Қойылымға ата мен апа келді, егде жаста. Екеуінің қарасаң көзің демалатын секілді. Көздің демалуының астында, талай-талай асулардан асқаны, қырларды басқаны. Бір-бірімен күмәнсіз табысқаны, күмәнінің қырынан қашқаны, көз жанарымен ұғынысқаны бәрі-бәрі осы бір екі жанның рухының табысуының үлкені құрметі үшін шығар. Осы сәттегідей асулардан асуды, үстел басында кітапты қатар оқу мен қолтықтаса қойылымға қатар келуді бұйыртсын.

Қойылымға ата мен апа келді, егде жаста. Екеуінің қарасаң көзің демалатын секілді. Көздің демалуының астында, талай-талай асулардан асқаны, қырларды басқаны. Бір-бірімен күмәнсіз табысқаны, күмәнінің қырынан қашқаны, көз жанарымен ұғынысқаны бәрі-бәрі осы бір екі жанның рухының табысуының үлкені құрметі үшін шығар. Осы сәттегідей асулардан асуды, үстел басында кітапты қатар оқу мен қолтықтаса қойылымға қатар келуді бұйыртсын.

Бақыт ерте не кеш келеді деу, тіптен қате ұғым. Бақыттың ерте келуімен кетуі, көлемі мен мерзімі туралы сөз қозғау, біздегі қауашақтай қара басымыздың пайымы. Шындығын да бақытта шектеуі мен мерзімі де жоқ емес пе?! Өзіңе тарту етілген жаратқанның уақытында өзің ойламаған жерден көз алдыңда бал-бұлдап тұрады. Құдайдан тілің талғанша, миың тоқтағанша тілегенің әп сәтте-ақ күлім қағады. Тек оның бақыт екенін ұғынсақ. Шынында бақыт, мына біздің қасымызда. Автобуста, ас бөлмедегі үстел басында, дәріс бөлмесін де, тіпті үй алдындағы алаңда, бәлкім иыққа қойған баста. Әркімнің бақыты тіптен өзгеше. Мұқтаждық артқан сайын соның бағасы да өспек. Қолдағы бақтың бағының жануы қиындай түсетіні не қасиет екен?!

Екінің бірінің ойы, біріне бірі жамау. Түрлі ой, сантүрлі мінез, түрлі жағдаят. Жаратушының сантүрлі қылып жаратқанына біздер қарсы келер істерге ұмтыламыз. Жаппай бір түрге, бір қағиданы ұстанғымыз, жалпақтағымыз-ақ келіп тұрады. Біздегі құндылық ерекше. Іштегі әуен әртүрлі сарнайды, тек бағын аша білу біздегі қасиет пен міндет

уақытында айтылмаған сөз, жүректің дерті.