"افسانه شعر"

مژده ای لب‌تشنگان دشتِ بی‌آب جنون گریه‌ای دارم که خواهد شد در این ایّام یَم... | #بیدل_دهلوی |

آن رفیقی که به هنگام غمم دور نرفت زیر شمشیر غمش رقص‌کنان خواهم رفت

بعضی وقت‌ها می‌شه درس‌های جالبی از متون ادبی کلاسیک گرفت. مثلاً مولوی درمورد آهسته و پیوسته رفتن، و همچنین پله‌های ترقی رو یکی‌یکی و با صبروحوصله طی کردن می‌گه: طفل را گر نان دهی بر جای شیر/ طفلِ مسکین را از آن نان مُرده گیر چون که دندان‌ها برآرد بعد از آن/ هم به خود طالب شود آن طفل نان یعنی اگر به نوزاد شیرخواره به‌جای شیر، نون بدی، اون نوزاد با خوردن اون نون خفه می‌شه و توانایی هضمش رو نداره. ولی اگه اجازه بدی اون نوزاد بزرگ شه و دندون دربیاره، خودش خودبه‌خود می‌ره دنبال گرفتن نون و می‌تونه حالا هضمش کنه. مولوی در ادامه می‌گه: مرغِ پَرنارُسته چون پرّان شود/ لقمه‌ی هر گربه‌ی درّان شود چون برآرد پَر، بپرَّد او به خود/ بی‌تکلّف بی‌صفیرِ نیک و بد یعنی پرنده‌ای که هنوز پَر درنیاورده اگه بپره تا پرواز کنه، سقوط می‌کنه و گربه می‌آد اون رو می‌خوره. ولی اگه صبر کنه و پَر دربیاره، بدون منت و کمک کسی می‌تونه برای خودش پرواز کنه. توی دنیای امروز که همه‌چیز سریع شده و کلّاش‌ها هم مدام ما رو به "فرمول‌های یک‌شبه" ترغیب می‌کنن و ما خودمون هم اشتیاق موفقیت سریع توی هر امری رو داریم، این چهارتا بیت می‌تونه خیلی راهگشا باشه. #کلاسیک‌خوانی #شعر 🆔️ @MedadMagazine

کِی بَرکنم دل از رخِ جانان که مهرِ او با شیر در دل آمد و با جان به دَر شود | #خواجوی_کرمانی |

وهمِ تعلّق بر خود مچینید صحرانشین‌اند این خانمان‌ها | #بیدل_دهلوی |

مرا از دور دیدی، رد شدی، این اوج خسران بود اگر نزدیک تر می‌آمدی اشکم نمایان بود… | #سید_تقی_سیدی |

اَلا یا اَیُّهَا السّاقی اَدِرْ کَأسَاً و ناوِلْها که عشق آسان نمود اوّل ولی افتاد مشکل‌ها | حافظ |

در راهِ خَستنِ دلِ دانا به هر طریق دنیا به گَردِ مردمِ دنیا نمی‌رسد |  #امیری_فیروزکوهی  |

در راهِ خَستنِ دلِ دانا به هر طریق دنیا به گَردِ مردمِ دنیا نمی‌رسد | #امیری_فیروزکوهی |

جهان خون‌ریز بُنیاد است هُشدار سر سال از محرم آفریدند | #بیدل_دهلوی |