ادبیات، فلسفه و سینما

در مورد دیکتاتورهایی که خودشان را با کیش شخصیت احاطه می‌کنند محتمل‌تر است که در جهان خودشان فرو بروند و پیروانی که احاطه‌شان کرده‌اند توهماتشان را تأیید کنند. در آخر، تمام تصمیمات مهم را خودشان می‌گیرند. در همه‌جا دشمن می‌بینند، در داخل و خارج. وقتی تکبر و پارانویا افسارشان را به دست گرفت، برای محافظت از قدرتی که دارند به دنبال قدرت بیشتر خواهند بود. اما از آنجا که مسائل بسیاری به تصمیمات آنان وابسته است، حتا یک برآورد اشتباه می‌تواند رژیم را متزلزل کند و عواقب مخربی به بار بیاورد. در پایان، بزرگ‌ترین تهدید برای دیکتاتورها نه از جانب مردم که از جانب خودشان است. آداب دیکتاتوری #فرانک_دیکوتر @NazariyehAdabi

با ما در هیوروتات در جهان فلسفه، هنر، ادبیات و سینما  همراه شوید. لینک ورود haurvatat🔻🔻🔻 https://t.me/+ZI7RH7HgfqtjMWE0

🔸ویدیویی درباره‌ی تاریخ و چگونگی شکل‌گیری سبک هنری «اکسپرسیونیسم انتزاعی» ▪️Abstract Expressionism ▫️از هنرمندان این سبک می توانیم به مارک روتکو، ویلِم دِ کونینگ و جکسون پولاک اشاره کنیم‌ که با این که سبکِ هنری همه‌ی آن‌ها «اکسپرسیونیسم انتزاعی» است که اساسن هنری آمریکایی است به دلیل تفاوت بسیاری که در بین آثار این هنرمندان وجود دارد نمی توانیم تصور کنیم که آثار آن‌ها در یک سبکِ مشترک قرار بگیرند، این جنبش هنری با این همه تفاوت در اجرا و محتوا و فُرم چگونه به وجود آمده و اصلن هدفش چه بوده است؟ ➖نگارش، ترجمه، ویرایش و اجرا: محمد حسن‌پور @NazariyehAdabi

کیم باید همچون تمام دیکتاتورهای خوب خودش را در جایگاه بنیانگذار یک ایدئولوژی تثبیت می‌کرد. نوشته‌هایش را همه‌جا مطالعه می‌کردند، اما او به یک فلسفه نیاز داشت، ترجیحن فلسفه‌ای که «ایسم» را به نامش بیفزاید. در دسامبر هزار و نهصد و پنجاه و پنج، حتا هنگامی که اتحاد جماهیر شوروی و چین محموله‌های غذای اضطراری به کره‌ی شمالی می‌فرستادند، کیم ایل سونگ اندیشه‌ی جوچه‌اش را ارائه کرد. واژه‌ی جوچه تقریبن ترجمه‌ی «تکا به خود» است. ایده‌ی ساده‌ای در این اصطلاح وجود داشت: مردم اربابان سرنوشتشان بودند و با اتکای به خود توانستند سوسیالیسم واقعی را به دست بیاورند. آداب دیکتاتوری #فرانک_دیکوتر @NazariyehAdabi

الکساندر سولژنیتسین، نویسنده‌ی بزرگ روس، در اوج قدرت کمونیست‌های شوروی خطاب به مردم کشورش نوشت: «ما فقط درصدد حفظ زندگی حقیر خودمان هستیم. در وجودمان کمترین نشانه‌ای از غرور باقی نگذاشته‌ایم...حداقل بگذارید رژیم بدون کسب موافقت من و شما کار خودش را بکند. بیایید کهنه‌پاره‌های این رژیم منحوس فاسد را وصله پینه نکنیم و به ایدئولوژی پوسیده‌ی آن لباس مشروعیت نپوشانیم. بیایید از دروغ و تزویر رژیم فاصله بگیریم تا حاکمیت دروغ فروریزد. این حداقل کاری است که می‌توانیم بکنیم. و حتا اگر جرات انجام این کار را هم نداشته باشیم، پس بر ما باد تازیانه‌ی تحقیر پوشکین: «گله‌ی چهارپایان را موهبت آزادی چه سود؟ از اول میراثشان این: طوق بر گردن، زنگوله و تازیانه.» ▪️تصویر: الکساندر سولژنیتسین در تابستان ۱۹۹۴، در ولادیوستوک، پیش از رفتن به سفر یکماهه با قطار در سراسر روسیه پس از نزدیک به ۲۰ سال تبعید و بازگشت به روسیه #الکساندر_سولژنیتسین @NazariyehAdabi