🎞نقد فیلم و سریال🎞

▪️مصاحبه‌ی اورسن ولز در مورد اهمیت صدا و ریتم در سینما! ▪️فیلم‌ها به ریتم خیلی وابسته‌اند، آن‌ها به موسیقی بسیار نزدیک هستند. ▪️زیرنویس فارسی دارد. اورسن ولز

از کتاب 《عشق سال‌های فیلم‌فارسی و نوزایی سینمای ایران》 @NaghdeFilmoSerial

چجوری رای دادید ک بیچارگانِ لانتیموس از جاماندگانِ الکساندر‌پین جلو افتاده؟؟؟ این بود آرمان‌های ما؟

از یادداشت‌های قدیمی برای یک اثر خوب☝️😃

نگاهی به بلیدرانر ۲۰۴۹ : 《بلید رانر۲۰۴۹》 یک فیلم 《نئونوآر》 وهمناک است که با ترکیب تکنولوژی و فلسفه، خود را تبدیل به معجونی سخت فهم و دیریاب میکند که درنگاه اول ممکن است کمی کند و طولانی بنظر برسد اما با تماشای مجدد آن مدیریت 《ویلنوو》 برای روایت را درک خواهید کرد. این مدیریت کردن هم در سلسله روند اتفاقات خود را نمایان میکند و هم در میزانسن و دکوپاژ فیلم. به واقع ویلنوو در امر کارگردانی با دقت نماها را پیش چشم مخاطب قرار میدهد تا فیلم به توازن مناسبی میان هسته فیلمنامه و بافت بصری تصاویرش برسد. چالش اصلی فیلمنامه بلیدرانر درمورد هویت است. هویتی که قهرمان فیلم (افسر  کی/رایان گاسلینگ) سعی دارد آنرا برای خود آشکار کند. بلید رانر همچون حل کردن یک پازل پیچیده و پر جزییات است. جزییات فیلم هم در دیالوگها و هم در نماها خود را به رخ میکشند. بلیدرانر از آن جهت نئونوآر مینماید که چه درظاهر ماجرا و چه در درونمایه خود از ویژگیهای آن بهره میبرد. پلیسی تنها درپی کشف حقیقت. وجود زنان اغواگر و غیر مطمئن. خیابانهای سرد و باران زده. توطئه و نیرنگی که هرلحظه درکمین قهرمان فیلم است و عدم توانایی تشخیص دوست از دشمن به عنوان مثال از بلیدرانر یک فیلم کارآگاهی معمایی در فضایی فوق مدرن ساخته است. در بلید رانر با دقت و حوصله مراحل  رمزگشایی از معما را مشاهده میکنیم. از درگیری و زدوخورد با دشمن گرفته تا مراحل کشف و شهودی که به نوبت و درچند مرحله برای افسر کی رخ میدهند همگی در بلید رانر حاضرند و ویلنوو با ساخت این فیلم به نوعی ادای احترامی نیز به آثار کلاسیک پلیسی/جنایی نموده است. ویلنوو از دو عنصرِ میزانسن و دکوپاژ برای خلق فضایی خفقان آور بهره میبرد. در نماهای داخلی به عنوان مثال از رنگهایی نظیر《 خاکستری. سیاه.قهوه ای》 همراه با نورپردازی های خفیف بهره میبرد. به عنوان مثال آپارتمان کوچک و جعبه مانند افسر کی که برای مخاطب به درستی حس تنگنا و خفقان را تداعی میکند. راهرو و پله های آپارتمان نیز به همین شکل به تصویر کشیده  شده اند. محیطی تنگ و کم نور همراه با ساکنانی که بعضا تصویری غیر شفاف از آنها نشان داده میشود. مثال دیگر طراحی یتیم خانه خارج از شهر یا خانه یکی از رباتهای فراری است که در هردو این محیط ها ویلنوو نماها را تاریک و دلهره آور ترسیم میکند. مشکی و خاکستری وظیفه رنگ بندی را دارند و از نورپردازی هم چشمنواز و روشن خبری نیست. این بافت دلمرده و سرد گهگاه در نماهای بیرونی نیز رعایت شده اند. آسمان بارانی و مه آلود شهر لس آنجلس. ساختمانهای بلند تیره. شهروندانی که پوشش مشکی به تن دارند  و سفینه های پرنده مشابه به لحاظ رنگی. در نماهای بیرونی البته به فراخور موقعیت زمانی/مکانی روایت تابلوهای دیجیتال و رقص نور مربوط به آنها از تنوع رنگی شامل: 《سفید.قرمز.بنفش.سبز》 نیز بهره میبرند.   تضاد رنگی دراین بخش به خوبی خودنمایی کرده و چشم مخاطب را خسته نمیکنند. زنان رقاصه عظیم الجثه و تبلیغات شهری به عنوان مثال از این دست موارد هستند. در بلیدرانر آشکارا به منظور هشدار دادن به مخاطب نسبت به موقعیت مکانی و افراد حاضر در آن از رنگهایی نظیر《 زرد و نارنجی》 نیز استفاده شده است. به عنوان مثال مقر فرماندهی والاس (جرد لتو) که در آن رنگ غالب اکثر نماها زرد است یا هنگامی که افسر کی برای یافتن دکارد(هریسون فورد) وارد منطقه ممنوعه و خالی از سکنه میشود نیز زرد (متمایل به نارنجی) عمده قاب را پوشش میدهد . کارکرد رنگ و نورپردازی در بلیدرانر به همراه جایگاه درست دوربین باعث گشته اند تا نماهای فیلم بلید رانر همچون تابلوهای نقاشی متحرک مقابل چشمان مخاطب عرض اندام کنند. مشخصا هلی شات‌ها بیشتر از سایر نماها در انتقال این حس تاثیر گذارهستند. در بلیدرانر دوربین با حرکات هوایی (که معمولا با سرعت پایینی ) اتفاق میفتند به درستی موقعیت و فضای حوادث رابرای مخاطب به تصویر میکشند. پرواز سفینه ها برفراز شهر لس آنجلس. شهرک ها و کارخانه های متروک و مناطق ممنوعه به عنوان مثال که در تمامی این نماها وسعت منطقه و از آن مهمتر تنهایی قهرمان برای مخاطب تفهیم میشود. #یادداشت امیدسلیمی @NaghdeFilmoSerial

رتبه بندی آثار اصغرفرهادی: ۱. درباره الی ۲.جدایی نادر از سیمین ۳.چهارشنبه سوری ۴.فروشنده ۵.قهرمان ۶.رقص در غبار ۷.همه میدانند ۸.گذشته نظر شما چیه؟ 🧐 @NaghdeFilmoSerial

«سوارانِ‌عدالت» اثری《مولتی‌ژانر》محسوب میشود که درتلاش بوده با ترکیبِ 《اکشن،کمدی‌سیاه‌،‌ملودرام》 به مفاهیم موردنظر خود رسیده و با داستانی باچاشنی انتقام ،مخاطب را تا به انتها همراه خود سازد. سوارانِ‌عدالت همچون دیگر آثار سینمایی با مجموعه‌ای از نقاط ضعف و قوت همراه بوده و در برخی از ماموریتهای خود موفق و دربرخی دیگر ناموفق ظاهر میشود. آشکارا نقاط‌ِقوت اثر را میبایست در بحث شخصیت‌پردازی و روابط مابین آنها  و موشکافی و چکش‌کاری درونمایهٔ آن جستجو کرد.یعنی جایی که قرار است داستان اصلی و بحثِ انتقام از یک گروه‌تبهکار ،بهانه‌ای باشد برای بهبود روابط پدر_دختری، عبور از بحران و چالشهای‌روانی ،دستیابی به رفاقتهایی‌ماندگار، مواجهه با ترسهای ریشه‌دار در گذشته، کمک به آسیب‌دیدگان روحی و درنهایت وصال به پالایشی که پس از مواجهه با تاریکی، حاصل میشود.  به‌واقع سواران‌ِعدالت در لایهٔ بیرونی همان داستان بارها تکرار شدهٔ تاریخ سینماست: داستان مردی که کارش رادراولویت میپندارد و طبیعتاً رابطهٔ‌گرم و صمیمی با همسر و فرزند نداشته و در ادامه بروز حادثه‌ای موجب از دست رفتن آنها شده و حال ،مرد میبایست برای احقاق حق و انتقام و نبرد آماده گردد. امتیاز سوارانِ‌عدالت اما در آنجاست که خالق اثر به تکرار مو‌به‌موی چنین آثاری بسنده نکرده و علاوه بر پیشبرد پیرنگ‌اصلی ،به دیگر موارد مورد نیاز درام هم بها میدهد. همین بها دادن موجب شده تا اثر مذکور ،اثری باشد چندلایه و قابل تأمل که میتوان بیش از یکبار هم برای دیدنش ،زمان صرف کرد. #معرفی_فیلم امیدسلیمی @NaghdeFilmoSerial