ایکیگای

کتاب خوب شما را از همه چیز نجات می‌دهد، حتی از خودتان.

دنیل پناک

😂😂😂👌🏻.

‏اشتباه من این بود که دنبال اون ماری که منو نیش زده بود رفتم تا بهش بگم«ببین میبینی من چه آدم خوبی‌ام، میبینی حق من نبود که منو نیش بزنی و اذیت کنی؟» به جاش باید با چوب میزدم میکشتمش! 💬 Shili Silverfox @Kafiha

راز وجود آدمی، نه فقط زیستن بلکه داشتن چیزی‌ست که به خاطر آن زندگی کند. بدون داشتن مفهومی استوار از هدف زندگی، انسان به ادامه‌ی زندگی رضا نمی‌دهد، و اگر هم به وفور نان داشته باشد، تباه کردن خود را بر ماندن در این دنیا ترجیح می‌دهد.

برادران کارامازوف، فئودور داستایفسکی

کادو تولد گرفتم و در پوست خود نمی‌گنجم.✨

‏البته من بعدها به زخم‌های خود عادت کردم و آن‌ها را مثل نشانه‌ای درخشان و عزیز با خود به همه‌جا بردم و بدان‌ها باليدم و هنوز هم بدان‌ها می‌بالم! چرا که مگر چیزی عزیزتر از آن‌ها برای من در طول تاریخ مانده است که بدان ببالم و به اینان نبالم؟

روزگار دوزخی آقای ایاز/رضا براهنی

می‌دانم که کسی نمی‌ماند، خوشحالی نمی‌ماند. اما به این فکر می‌کنم در نهایت هرکسی باید یک پس‌زمینه‌ی دلگرم‌کننده داشته باشد، تا دلش بخواهد زندگی کند و تاب بیاورد.

و یه مسئله دیگه که راجع بهش صحبت شد، انواع دوستی بود. اگه از پیچیدگی‌های بحث و تعریف دقیق واژه‌ها و وسواس جدی و ارزشمند نهاماس در فصل اول کتاب فلسفه‌‌ی دوستی بگذریم، به ساده‌ترین شکل می‌تونیم بگیم ارسطو روابط دوستانه رو در سه دسته طبقه‌بندی می‌کنه؛ ۱) رابطه برای نیاز و منفعت (Profit) ۲) رابطه برای لذت (Pleasure) ۳) رابطه بر مبنای فضیلت (Virtue) که سومی طبیعتا کامل‌ترین نوع ارتباطه. یعنی ما بدون توقع و چشم‌داشتی، صرفا بر مبنای فضیلت ارتباط برقرار می‌کنیم، از هم یاد می‌گیریم. داشتم فکر می‌کردم به این‌که، ما واقعا چند تا ارتباط بر اساس فضیلت داریم تو زندگی‌مون؟ =)

پادکست جالبی که امروز گوش دادم رو براتون خلاصه کردم. « تنهایی »

و در راهِ یافتنِ زندگی، یادت نرود که زندگی کنی.

محمود درویش