گرافات شوریده‌ی یک گیاهِ سمّی

آخه تو خودت بودی که سالها قبل توی مرام‌نامه ی زندگیت نوشتی که بی‌دریغ به آدما کمک می‌کنی تا به چیزی که حقشونه برسن... پس حالا چرا باید گلایه کنی از اینکه بعد از رسیدن به حقشون تو رو فراموش می‌کنن؟! تو وظیفه‌ت رو درست انجام دادی. دیگه دنبال چه می گردی بدبخت! که حیرانی؟ خِرد گم کرده ای شاید نمی‌دانی.

کی دماغتو پاک می‌کنه شبا که غصه داری؟!

وقتی کلی تایپ می‌کنم و تهش فقط یه ایموجی می‌فرستم، یعنی یه چیزی تو سینه‌م شکسته.

" خوبیت نداره زن بیرون از خونه کار کنه؟!" اسلام اینو گفته؟! پس ما اینا رو از کجا آوردیم؟! حضرتِ حمیده(س)، رئیس بخش مالیات مردم مدینه بود. یعنی یک اقتصاد دان و حسابرسِ حرفه‌ای! محکِ مهندسی شده ی خودکار! چرا بعضیا همیشه خاکستری‌ترین بخش موضوع جلوی چشماشونه؟! چرا می‌گید امام صادق با یک کنیز ازدواج کرد؟! چرا فکر نمی‌کنید تنها راه اتصال یک قلب از دلِ جزایرِ دریای سیاه، به قلبی پرنور تر تو دلِ عربستان به وسیله ی همین هجرتِ شهر به شهرِ عاطفی بوده؟! چرا فکر نمی‌کنید این نشون می‌ده خدا دلهایی رو که برای هم سوا کرده رو. بالاخره به هم می‌رسونه حتی اگه بین‌شون هزاران کهکشان فاصله باشه؟! چرا فکر می‌کنید اینکه زنانی با این ذکاوت و انگشتانی که از هرکدومشون بیلیون ها هنر می‌ریزه مَستور و مَستور و مَستور موندن تا رسیدن به درِ خونه ی فرزندان علی(ع)؟! چرا فکر می‌کنید اینا اتفاقیه؟! هرجا گفتن مادران ائمه ی شما کنیز و بی‌لول بودن ازشون اسم حداقل دو تا از این زنان رو بپرسید. عمراً اگه حتی اسماشون رو بدونن... ازدواجی که یک دختر مستعد و پر جُربزه رو رشد داده، شایسته ی تحسینه! خودش یه جور معجزه‌ست! خودش یه جور الگو برای مرد مسلمونیخ که حتی اگرم بخواد، هنوز بلد نیست باید با همسرش چجوری برخورد کنه و چجوری تا حد یک نابغه ی تجاری و علمی نردبونش بشه... هنوزم مستوریِ عشقولانه ی خدا براتون گُنگه؟! پس بذار مُهر تایید آخر رو بزنم. تعارف که نداریم باهم! زنی که به کنیزی گرفته می‌شه بعیده که بکر بمونه. اونم با وجود ارباب های بی‌وجودی که داشتن... ولی تمامی اهل بیت و ائمه ی اطهاری که همسرانِ کنیز داشتن، معمولا تو روایت های مختلف و به نحوی که حیای قضیه هم حفظ بشه به پاکی و منزه بودن همسرانشون اشاره کردن. سربسته بگم: ولی اینم خودش یه جور معجزه‌ست! این یعنی خدا اون دوتا لقمه رو برای هم گرفته بوده. حتی اگه یه دنیا مقابلشون باشه! خدا خواسته که جریان نورنوریِ نسل علی رو از جانِ یک کنیزک ساده عبور بده... یکی از شرق و یکی از غرب، یکی از ایران و یکی از مدینه، یکی از آندلس و اسپانیا و یکی از دلِ زندان های هارون... خدا نازنین‌مروارید هاشو برای هم نگه می‌داره. یکی از القابی که امام صادق به حمیده بانو داده بود هم اتفاقا همین بود! بهشون می‌گفت " لؤلؤ". یعنی مرواریدی که خدا برای دلِ من کنار گذاشت. یعنی گوهری که خدا تو صدفِ نگهبانِ خودش قرار داد تا از کوه‌ها و دشت‌ها و صحراها و راه های ابریشمی و کنَفی و همه و همه به سلامت بگذره تا برسه و بیاد به زندگیِ من! خدا می‌دونه. خدا بلده‌ خدا بلده که چجوری تیکه های پازلِ تاریخ رو کنار هم بچینه تا من و توی امروزی، بتونیم با دیدنِ پیچ و تاب هایی که تو سرنوشت ۱۴ خوشه ی مهتابیِ رخشانِ خودش قرار داده، برای زندگیِ الانیِ خودمون سرمشق و لایف استایل بچینیم. پس بیاید این شبا از امام صادق، درس‌های جدید بگیریم. درس هایی که مثل خیلی از شگفتانه های خدا، مستور مونده... #حروف_چینی

آدمایی که ازدواج ائمه‌ی‌اسلام رو با کنیزهای اسیر مسخره می‌کنن کلا به نظرم نه عشق حالیشونه و نه چیزی از مستوریِ عشقولانه ی خدا می‌دونن... حالا مستوریِ عشقولانه ی خدا چیه؟! یعنی خدا بعضی از آدما رو عین پرِقو لای زَرورق می‌پیچه تا تو جای درست‌ش، برسن به دستِ آدمای درست‌ش... شَهربانویِ پر وجاهت از قوم پارس خیزرانِ زیبا که دخترِ صحراها بود و از جهان پر از شگفتیِ آفریقا، سُها که دختر پر شَر و شور اسپانیایی بود و ملیکا که پرنسسِ ملیحِ بیزانس... چی به جز عشق می‌تونه این لانگ دیستنس عظیم بین معشوقه و یار رو تا این حد کوتاه کنه؟ و از اون مهم تر... کی می‌تونه به جز "زن"، که خالق تاریخه، این جغرافیاهای دور از هم رو انقدر شیک به هم زنجیر کنه؟! و در نهایت هم که "حمیده بانو" زنِ اصیلی از اقوامِ پر قصه و تاریخِ حومه ی دریای‌سیاه. اینو بلدید که دیگه؟! چیو؟! این که هرکدوم از ائمه یه سر ماجرا رو گرفتن و یه تیکه از این چهل‌تیکه ی پر نقش و نگارِ اسلام رو تو دل تاریخ خیاطی کردن... امام صادق جزو اون دسته از ائمه‌ست که بیشتر سرش تو کتاب و جهاد علمی بود تا شمشیر کشیدن و حرکات نظامی. البته شرایط‌ش هم نبود اون زمانا. ولی خب... امام صادق ترجیح داد بیشتر بره سراغ پخش کردنِ گردِ جادویی اسلام تو جهان، تا این‌که بخواد حاکم شل‌تنبون نابخردِ زمان خودش رو با یه قیام هول هولکی و جوگیرانه تهدید کنه و همون چارلاخ مسلمون واقعی‌ای که روی سر این اسلام ذبح شده مونده بود رو هم تار و مار. پس رفت تو کار این که فقه و شرع رو بیشتر و کارشناسی‌تر گسترش بده. به الانِ خودمون نگاه نکنید که پاسخگویی به سوالات شرعی یه جور شغل از سر شکم‌سیریِ فقط مختص به آخوندا اونم تو حکومت مخصوصِ خود آخونداست و بی‌خطر ترین و بی‌ضررترین کار جهانه. نه! تو حکومت جلادانه و چنگیزیِ اون زمانای دور دور، اگه تو می‌خواستی "جوابِ واقعیِ اسلام" به حتی یک مسئله ی ساده رو هم بدی باید خونه پُرش دو شب می‌رفتی بازداشتگاه. و اگه بازم به این کارات ادامه می‌دادی که مستقیم می‌رفتی اوینِ مدینه و یه فصلِ سیرررر شلاق... امام صادق داشت جون می‌کند که به نواده های قاتلین حسین(ع)، دنیای اسلامِ واقعی رو بشناسونه. امام صادق ریسک‌ها به جون خرید تا قبر باباعلی(ع) رو که تا اون زمان مخفی بود رو دوباره نشون بده به آدما... امام صادق برای اون مسلمونای آبکیِ خواب زده، مثل یک شوک بزرگ بود. مثل یک کودتای درونی. مثل یک انقلابِ مخملی در عقاید ولی از جنس اعلاش! امام صادق(ع) بزرگترین کاتالیستِ تبدیلِ آتئیستِ کله‌خر به شیعه ی دوازده امامیِ بچه مثبت بود. یه جوری علمی و فلسفی طرف رو آچمز می‌کرد که کامو و ژیژک و شوپنهاور چه هات داگیه دیگه؟! شنیدی می‌گن تاریخ را زن‌ها می‌سازند و مردها تنها در آن زندگی می‌کنند؟! گنده‌گوهای اینستاگرامی این جمله رو شعار می‌دن ولی امام صادق به این جمله عمل می‌کنه. به زن، فرصت تاریخ‌سازی می‌ده... هرکی اومد جلوت گفت : اسلام مخالف ادامه تحصیل زن و رشد فکری و علمی‌شه، یکی بزن تو گوشش. تو نمی‌دونی چرا زدی ولی اون می‌دونه چرا خورده. الان به توام می‌گم که توام بدونی چرا زدی تو دهن اون تاریخ نجویده ی بلا گرفته. الان رو نگاه نکن که روی در و دیوار شهر با فونت تحریری هزارتا حدیث و قال الصادق و قال الباقر می‌نویسن... یه زمانی حملِ کاغذی که توش حرفای پیغمبر و بچه‌هاش بود حکم دو کیلو هروئین رو داشت. حبس ابد و اعدام... تو این وضعیت امام صادق و پدرش می‌رفتن با شجاعت تموم حرفای اجدادشون رو که حرفای خودِ خودِ خدا بود، بدون سانسور و واهمه، توییت می‌کردن... واژه به واژه ی دستورات خدا رو دوباره انتقال دادن به مغزهای کوچکِ زنگ زده ی ماقبل خودشون و دوباره جوونه کاشتن تو اون دل و روح های سرد و مُرده... امام صادق انقدر به عقلِ زن اعتماد داشت که یه سری ا' احادیث‌ش رو می‌داد حمیده‌بانو روایت کنه. یا حتی بعضی از سوالات شرعی رو خودش جواب نمی‌داد. ارجاع می‌داد به حضرت و می‌گفت : خانوم! شما جواب این سوال علمی رو بده. امام صادق بلد بود چجوری باید با یک زن برخورد کنه. چجوری باید احترام‌ش رو تو جمع حفظ کنه. امام صادق درمورد خانومش میگه : حمیده از هر پلیدی‌اید به دوره. زلاله. پاکه. مثل شمش طلاست. فرشتگان الهی همواره از او حراست می‌کردند تا اینکه به نزد من رسید و اوست که کرامتی از ناحیه خدا برای من است. انگاری داره در لفافه می‌گه : این زن جواهره‌! جواهری که خدا همیشه مراقبش بوده تا زمانی که اومده به زندگیِ من و از این به بعد منم که عین یه فرشته مراقبشم. این منم که بابت داشتن‌ش از خدا هزاران بار ممنونم. ببین آخه یه مردِ مقدس چجوری می‌تونه با لایف استایل درست‌ش، به محبین.ش نشون بده که چجوری باید با همسرشون برخورد کنن و محبت‌شون رو با کلمات قشنگ قشنگ ابراز کنن؟! و چقدر خیلی از جماعت ذکورِ به ظاهر مسلمون از این لطافت و ابرازِ درست دورن...

برای امام صادق حروف چینی نوشتم ولی دوتا پیام دراز شده🗿💔 اگه جدی جدی نخونیدش با شلاق میوفتم به جونتون.

خب بچه‌ها خیلی مهم بود. چون ما داشتیم گردنبندامون رو به شکل لوگو می‌زدیم😂 الان فهمیدیم شیش گوشه اصن یه جور دیگه‌ست. باید گوهرتراشمونو الان برم با تیر متوقف کنم تا این مدل رو بیشتر نزده😂 مرسی از همکاریتون. در کامنت‌ها شبهات هم‌وطنان درمورد گوشه ها رو بررف کنید تا من برم گردنبنداتون رو بتراشم

دغدغه جوان ایرانی :

چرا وقتی ضریح هشت گوشه می‌گیم شیش گوشه؟! یعنی اگه ضریح چهارگوش داشت ولی فقط دوگوشش قابل زیارت بود پس می‌گفتیم بهش دوگوشه؟!

شیش گوشه از بالای بالای چجوریه؟ کدومه😂 اگه هیچکدوم نیست هم با رسم شکل بگید چجوریه😂