مهاجم مصدوم

کاش پرنده بودم از این جهان می‌رفتم.

اینتر شد امشب دو ستاره. زندگی واسه امشب بکامِ‌.

OCCHI AL CIELO ⭐⭐ SIAMO CAMPIONI D'ITALIA 🇮🇹 🖤💙 #ForzaInter #IM2Stars

https://t.me/HarfinoBot?start=b6a2367cec0b334 زندگی بکامِ یا چی؟

خوشحال میشم حمایت کنید✨💕 https://www.instagram.com/_unq_store?igsh=MWIyamFucmthMjU4OA==

صبح بخیر، شب که بیاید از نو به تو فکر خواهم کردم.

شب ها خطرناکند؛ قلم را می‌دهند دستت و اجبارت می‌کنند به نوشتن و تو مینویسی. امیدی که تمام طول روز سعی به کتمانش میزدی، ناخواسته در دلت جوانه می‌زند.امید به بهبود شرایط،  روابط،  آدمیزاد. چیزی را که نمی‌خواهی، ناخواسته مینوسی. مینویسی چون شب است و کلمات در شب تو را احمق می‌کنند.

چشم‌هایم را می‌بندم و باز می‌کنم و باز هم جایِ خالیِ تو پیداست، رویِ نیستنِ همه چیز.

گفتم:«دلتنگشم»            گفت:«دلتنگ نشی از یاد میره.»

فروردینِ ۴۰۳؛ سیگارمُ با لیوان شراب معاوضه کردم .شرط باختم سفره‌ی شام چیدم . صبحاشُ از یک به بعد شروع و روزاش تو شلوغی عید خلوت‌ترین نقطه‌ی شهر میشد پیدام کرد. شبا قهوه بود و کتاب و فیلم و کار و کار و کار.  سال قبل رو زیر و رو کردم، یادم اومد تمام عمر تو آرزو بودم و هنوزم غرق آرزوهامم. یک روزشُ تو ترافیک و صدای تبل و شادی مردم، من با غم آهنگ "هستم و نیستم" گوگوش  رو گوش دادم و زمزمه میکردم: "نشو دلواپسِ من که خیلی وقته تنهام." غم و گریه که همیشگی نیست روزی هم آهنگ شاد پلی کردم، رفتم سمت ساحل و تنُ دادم به هجوم دریا. روز آخر تعطیلات آخرین فیلمم رو دیدم ، اتاق رو مرتب کردم و دوش گرفتم؛ هرکاری کردم تا خالی بشم و شدم. اون روز میتونستم بگم رهایی چه حسی داره. الانم با تیشرت مشکی و شلوارک قهوه ای ، با موهای نم دار روی چمن خیس حیاط نشستم و انتظار اردیبهشت رو میکشم.