براي دل خودم/٢

«#جهنم، جاییست که هیچ کس به حل مشکلات نمی اندیشد..» @baraye_dele_khodam2 #اینگمار_برگمان پ.ن: واويلا اگه برقت هم وسط تابستون قطع بشه 😩

اکنون که تابستان در گذر است زیر چنار روبه‌روی خانه‌ات سایه چگونه تُنُک می‌شود و انتظار چگونه رنگ می‌بازد؟ در نهر پای چنارها سنگی بینداز و ببین چگونه صدا می‌کند واژه‌ای که از گلویی برنیامده می‌میرد؟ پس شاخه‌ی ارغوانی پرتاب کن تا بی‌صدا به پرواز درآید و بر موج‌ها سوار شود پندار که به دوردست‌ها خواهد رفت و جایی کنار درختی به ساحل خواهد افتاد که مرد خسته‌ی نومیدی بر کُنده‌ی گز کهنی تکیه داده به شاخه‌ی ارغوانی می‌اندیشد که هرگز به سویش پرتاب نشد اکنون که تابستان درگذر است زیر چنار جلو خانه‌ات سایه چگونه سبک می‌شود تا چون چکاو کمرنگی پروا کند بی‌آنکه دیده باشی‌اش؟ و عاشق چگونه فراموش می‌شود بی‌آنکه ارغوانی از بوسه دریافت کرده باشد از آب یا خیال؟ @baraye_dele_khodam2 #منوچهر_آتشی

آفتاب از افق صبح برون هیچ نیاید تو اگر بند نقاب از رخ زیبا بگشایی @baraye_dele_khodam2 #میرزا_حسین_قمی

✋🌹

و آمدیم... که عاشق شویم و درگذریم که رازِ زندگی و مرگِ آدمی، این بود #حسین_منزوی

دیالوگ حالا اینقدر بزرگ شدی که بتونی مهمترین درس زندگی رو یاد بگیری: تو نمیتونی رو هیچکس به جز خودت حساب کنی ...

دموکراسی در کلام |یووال نوح هراری| @baraye_dele_khodam2 ژنرال شارل دوگل در جنگ جهانی دوم، رهبر آزادی‌بخش فرانسه بود. او بعد از جنگ به ریاست جمهوری رسید و غیر از تلاش‌هایی که برای آزادسازی فرانسه از اشغال آلمان نازی کرد، از اقدامات ارزشمند او آزادسازی ۱۲ مستعمره آفریقایی فرانسه بود. او در سال ۱۹۶۹، رفراندومی برای اصلاحات قانونی و اجتماعی برگزار کرد. دوگل مدعی بود برای رفع مشکلاتی که اعتراضات وسیع سال ۱۹۶۸ یکی از نشانه‌هایش بود، رئیس‌جمهور به قدرت و اختیارات بیشتری نیاز دارد. مردم فرانسه علی‌رغم احترامی که برای شارل دوگل قائل بودند، به آن رفراندوم رأی منفی دادند و دوگل که نتوانسته بود اعتماد و موافقت مردم را جلب کند، از قدرت کناره‌گیری کرد. درس بزرگ مردمِ فرانسه برای مردم دنیا این بود که: سواب جان‌فشانی و خدمت یک قهرمان، دلیل و توجیه کافی برای سپردن مقدرات زندگی یک ملت و کشور به‌دست آن قهرمان نیست؛ چون به سادگی امکان هیولا‌شدن را به قهرمان می‌دهد. دموکراسی، متضمن برابری افراد جامعه و تبعیت حاکم از ملت است، هیچ حاکم فرهمندی نباید اختیار بیابد اراده‌اش را بر ملت تحمیل کند. دموکراسی فقط آن نیست که بتوان با رأی مردم کسی را به مقامی منصوب کرد، بلکه دموکراسی آنست که بشود آنکس را که در مسند قدرت است، با رأی مردم از قدرت عزل کرد. در جامعه‌ی برخوردار از دموکراسی، هیچ کسی در هیچ مکانیزمی نباید اختیاراتی بر ملت بیابد که بعداً نتوان جز به جنگ و جبر از او پس گرفت. هیچ فضیلتی اعم از زهد، علم، قول، عهد و سوابق، ضمانت نمی‌کند که شخص حاکم، منافع خودش یا صنف و گروهش را در پای حقیقت و یا پای مردم قربانی کند. پس قدرت باید محدود، موقت، قابل نظارت و قابل استرداد باشد. این سررشته‌ای است که اگر در جامعه‌ای گم شود، زندگی در آن جامعه، زندان و جهنم می‌شود و هر بار وعده تازه‌ای برای رهایی و رستگاری، ما را به دنبال خود می‌کشد تا روزی برسد که بتوان از جهنمی که خود ساخته‌ایم نجات یابیم. اگر در سال ۱۹۶۹، مردم طبق میل ژنرال دوگل رأی داده بودند، احتمالا امروز دوگل به‌شدت فردی منفور شده بود مثل ژنرال فرانکو، معمرقذافی، موگابه، صدام حسین، حاکمان کره شمالی، کوبا و ... و تا آخر عمر دوگل رئیس‌جمهور می‌ماند و هرگز بدون جنگ داخلی و انقلاب و شورش نمی‌شد قدرت را از او پس گرفت و به منتخبی دیگر انتقال داد، چه رسد به تحت تعقیب قرار دادن رئیس‌جمهور مجرم یا جنایتکار. درس گرفتن از تاریخ شرط عقل است و مجازات درس نگرفتن از تاریخ، تکرار تمام مصائب تاریخ.

من نه آنم که به خود از تو بگردانم روی می‌کشم جور تو تا تاب‌و‌توان است مرا #سلمان_ساوجی روزنگار | ۱۳ جولای روز جهانی سیب‌زمینی سرخ‌کرده