cookie

Sizning foydalanuvchi tajribangizni yaxshilash uchun cookie-lardan foydalanamiz. Barchasini qabul qiling», bosing, cookie-lardan foydalanilishiga rozilik bildirishingiz talab qilinadi.

avatar

فیلم کوارتلــــی

«۲۴ بار مرگ در ثانیه: سکون و تصویر متحرک»

Ko'proq ko'rsatish
Eron17 775Til belgilanmaganKino17 490
Reklama postlari
15 580
Obunachilar
+1024 soatlar
+1077 kunlar
+9430 kunlar

Ma'lumot yuklanmoqda...

Obunachilar o'sish tezligi

Ma'lumot yuklanmoqda...

/lock_PTYWQ6qwejU
Hammasini ko'rsatish...
کارخانه هیچ کارخانه‌ی هیچ، داستانی است در مورد افسون، ناتوانی و استعفا برای تغییر سیستم، از هر نظر. گروهی از کارگران در یک شرکت ساخت قطعات آسانسور در این فرآیند دشوار با اعلام تعطیلی کارخانه دنبال می‌شوند. این روایت خطی ما را مستقیما به دنیای کارگران می‌کشاند و ما تا پایان، گویی هیپنوتیزم شده، در برابر ضربان ثابت و چکشی ماشین‌ها، شانه به شانه آن‌ها می‌ایستیم. ما آن‌ها را از شور و شوق اولیه تا تایید عدم امکان دستیابی به یک انقلاب کوچک دنبال می‌کنیم. پدرو پینو فیلمی بدیع، بی‌نظیر و صمیمانه را با موضوع کارگری، پر از شهود و تاملات در مورد سرخوردگی یک زندگی کاری در مواقع بحران، می‌سازد. آیا کارگران تنها کسانی هستند که می‌توانند با سرمایه مقابله کنند؟ آیا می‌توانیم مانند جنبش‌های چپ قدیمی، در قرن بیست و یکم؛ تخیلی انقلابی داشته باشیم؟ پدرو پینو از طریق دیالکتیکی شناخته شده، خلاصه‌ای ایدئولوژیک را نسبت به جهان سندیکالیستی مطرح می‌کند. دیالکتیکی که فیلمساز برای سنجش حس مشترک نوستالژیک نسلی درباره تسخیرهای قدیمی حقوقی که آرام آرام نفس خود را از دست می‌دهند، استفاده می‌کند. در یکی از پلان‌های اولیه، پوستری از فیلم، "گروهی به نام مرگ"، در اتاق یکی از شخصیت‌های اصلی، مرد جوان خانواده، نمایش داده می‌شود. این جزئیات فقط می‌تواند در مورد ذائقه موسیقایی شخصیت صحبت کند (کارمند کارخانه که در اوقات فراغت خود در یک گروه راک آواز می‌خواند) اما همچنین می‌تواند مشکل فیلم را با موج خشم و عصیان مرتبط کند. هر فرآیند دگرگونی، چیزهایی که هر از گاهی در این تضاد با دوزهای کوچک بیرون می‌آیند. این انگیزه احساسی که به امور اجتماعی و صمیمی می‌پردازد، این مقاومت را به فرآیندی بر ساختار احساسی معینی تبدیل می‌کند که نمی‌تواند حرکت کند: ناتوانی در معاشرت، زندگی جمعی،... پدرو پینو لحنی التقاطی را به عنوان سلاحی انتقادی در این فیلم عظیم انتخاب می‌کند که از داستان رئالیستی به یک حماسه شهودی مستند و موزیکال می‌رسد تا از تعصبات، شعارها، عرفان چپ، که در اینجا مشتاق به نظر می‌رسد، به آینه‌ای از جامعه تبدیل شود. هر کسی که تا به حال درگیر یا شاهد اخراج کارکنان و کارگران بوده باشد، مقدمه دلهره‌آور فیلم را درک خواهد کرد. فیلم بسیار سیاسی و اجتماعی ساخته شده است و در آن بحث‌های روشنفکرانه در مورد چگونگی بقا در دنیای سرمایه‌داری مطرح می‌شود. فیلم یک ایدئولوژی - نه چپ و نه راست - را پیشنهاد نمی‌کند، دعوتی است به ما برای اندیشیدن به نقش انسان در مواقع بحران...، فیلم امتیازی به تماشاگران، این قربانیان زندگی‌، نمی‌دهد، که فکر می‌کنند فیلم فقط برای لذت آن‌ها ساخته شده است، کسانی‌ که چیزی درباره هستی‌ خویش نمی‌دانند... The Nothing Factory (2017) • Movie A Fábrica de Nada -------------------------- ➥ 📥 WEB-DL 720p Persian SoftSub ----------------------- @Film_Quarterly
Hammasini ko'rsatish...
کارخانه هیچ کارخانه‌ی هیچ، داستانی است در مورد افسون، ناتوانی و استعفا برای تغییر سیستم، از هر نظر. گروهی از کارگران در یک شرکت ساخت قطعات آسانسور در این فرآیند دشوار با اعلام تعطیلی کارخانه دنبال می‌شوند. این روایت خطی ما را مستقیما به دنیای کارگران می‌کشاند و ما تا پایان، گویی هیپنوتیزم شده، در برابر ضربان ثابت و چکشی ماشین‌ها، شانه به شانه آن‌ها می‌ایستیم. ما آن‌ها را از شور و شوق اولیه تا تایید عدم امکان دستیابی به یک انقلاب کوچک دنبال می‌کنیم. پدرو پینو فیلمی بدیع، بی‌نظیر و صمیمانه را با موضوع کارگری، پر از شهود و تاملات در مورد سرخوردگی یک زندگی کاری در مواقع بحران، می‌سازد. آیا کارگران تنها کسانی هستند که می‌توانند با سرمایه مقابله کنند؟ آیا می‌توانیم مانند جنبش‌های چپ قدیمی، در قرن بیست و یکم؛ تخیلی انقلابی داشته باشیم؟ پدرو پینو از طریق دیالکتیکی شناخته شده، خلاصه‌ای ایدئولوژیک را نسبت به جهان سندیکالیستی مطرح می‌کند. دیالکتیکی که فیلمساز برای سنجش حس مشترک نوستالژیک نسلی درباره تسخیرهای قدیمی حقوقی که آرام آرام نفس خود را از دست می‌دهند، استفاده می‌کند. در یکی از پلان‌های اولیه، پوستری از فیلم، "گروهی به نام مرگ"، در اتاق یکی از شخصیت‌های اصلی، مرد جوان خانواده، نمایش داده می‌شود. این جزئیات فقط می‌تواند در مورد ذائقه موسیقایی شخصیت صحبت کند (کارمند کارخانه که در اوقات فراغت خود در یک گروه راک آواز می‌خواند) اما همچنین می‌تواند مشکل فیلم را با موج خشم و عصیان مرتبط کند. هر فرآیند دگرگونی، چیزهایی که هر از گاهی در این تضاد با دوزهای کوچک بیرون می‌آیند. این انگیزه احساسی که به امور اجتماعی و صمیمی می‌پردازد، این مقاومت را به فرآیندی بر ساختار احساسی معینی تبدیل می‌کند که نمی‌تواند حرکت کند: ناتوانی در معاشرت، زندگی جمعی،... پدرو پینو لحنی التقاطی را به عنوان سلاحی انتقادی در این فیلم عظیم انتخاب می‌کند که از داستان رئالیستی به یک حماسه شهودی مستند و موزیکال می‌رسد تا از تعصبات، شعارها، عرفان چپ، که در اینجا مشتاق به نظر می‌رسد، به آینه‌ای از جامعه تبدیل شود. هر کسی که تا به حال درگیر یا شاهد اخراج کارکنان و کارگران بوده باشد، مقدمه دلهره‌آور فیلم را درک خواهد کرد. فیلم بسیار سیاسی و اجتماعی ساخته شده است و در آن بحث‌های روشنفکرانه در مورد چگونگی بقا در دنیای سرمایه‌داری مطرح می‌شود. فیلم یک ایدئولوژی - نه چپ و نه راست - را پیشنهاد نمی‌کند، دعوتی است به ما برای اندیشیدن به نقش انسان در مواقع بحران...، فیلم امتیازی به تماشاگران، این قربانیان زندگی‌، نمی‌دهد، که فکر می‌کنند فیلم فقط برای لذت آن‌ها ساخته شده است، کسانی‌ که چیزی درباره هستی‌ خویش نمی‌دانند... The Nothing Factory (2017) • Movie A Fábrica de Nada -------------------------- ➥ 📥 WEB-DL 720p Persian SoftSub ----------------------- @Film_Quarterly
Hammasini ko'rsatish...
The Nothing Factory A Fábrica de Nada • Director Pedro Pinho • Portugal 2017 ----------------------- @Film_Quarterly
Hammasini ko'rsatish...
مرفین زمان فیلم اوائل قرن بیستم است. پزشک جوان و بی‌تجربه‌ایی برای کار در بیمارستان به روستایی دور افتاده فرستاده می‌شود. او تنها دکتر در دسترس است و باید شدیدا کار کند تا بتواند احترام و اعتماد اهالی، و نیز همکارانش شامل دو پرستار و یک بهیار، را به خود جلب کند. پزشک پس از تزریق واکسن دیفتری و به دلیل آلرژی نسبت به آن مجبور به مصرف مرفین می‌شود و پرستاری به نام آنا در تزریق به او کمک می‌کند که در اثر مصرف پیوسته مرفین به تدریج به ورطه اعتیاد به آن می‌افتد. فیلم بر اساس کتاب «مرفین»، منتشر شده در سال ۱۹۲۶، ساخته شده است. بولگاکف در جنگ جهانی اول به طور داوطلبانه به صلیب سرخ پیوست و مستقیما به خط مقدم جبهه فرستاده شد. دستکم برای دو بار سخت مجروح شد و تا مدت‌ها از درد این جراحت در عذاب و رنج بود. برای کاهش درد، مخصوصا درد‌های شکمی، بولگاکف به خود مرفین تزریق می‌کرد تا جایی که در عرض یک سال به آن معتاد شد. در سال ۱۹۱۸ او ترک اعتیاد کرد و دیگر هرگز آن را مصرف نکرد. کتاب مذکور، و نیز بخش‌هایی از فیلم، برگرفته از این دوران اعتیاد او می‌باشند. بولگاکف در سال ۱۹۱۶ از دانشکده پزشکی دانشگاه کیف فارغ‌التحصیل شد و برای طبابت و جراحی به یکی از شهرستان‌ها برای خدمت پزشکی فرستاده شد. تجربیاتش از آن دوران بعدها در کتابی به نام «یادداشت‌های پزشک دهکده» به چاپ رسید. نکته‌ایی که از دید تماشاگر این فیلم پنهان نمی‌ماند مایه‌های طنزی است که در این خاطرات به کار رفته‌اند. بولگاکف در آن شرایط سخت روحی و جسمی‌اش به هیچ وجه از طنز در نوشتن این کتاب غافل نمی‌شود گویی این طنز راهی برای تاب آوردن شرایطی که او در آن قرار گرفته می‌باشد. او با توجه به بی‌تجربه‌گی خود و اضطراب در برابر ناشناخته، که مراجعه بیماری در وضعیت وخیم می‌تواند یکی از آن‌ها باشد، نوشته‌اش را با واقعیت تجربیاتش پیوند می‌زند و آن را در برابر چشمان مخاطب قرار می‌دهد: در این فیلم او را می‌بینیم که برای اولین بار عمل قطع عضو، برای حفظ جان مصدوم، را انجام می‌دهد و پیش از آنکه چنین کند شتابان به اتاقش می‌رود و نگاهی به کتاب پزشکی‌اش می‌اندازد تا آناتومی آن اندام را مرور کند. در جایی دیگر وقتی با زنی حامله، که برای وضع حمل آورده‌اند، رو به رو می‌شود، به بهانه سیگار کشیدن، به شتاب مسیر اتاق عمل و دفتر کارش را می‌پیماید تا بتواند نگاهی به کتابش بیندازد. در پس‌زمینه فیلم می‌توان حضور انقلاب ۱۹۱۷ را هم احساس کرد و دید، اگرچه اشاره مستقیمی به آن نمی‌شود اما در خلال صحبت‌ها و گاه در تک صحنه‌هایی حضور آن کاملا محسوس می‌شود. . این فیلم بسیار زیبا توسط الکسی بالابانوف کارگردانی شده و لئونید بیچوین در نقش اصلی کار خیره کننده‌ای انجام داده است. تنهایی شخصیت اصلی و ناامیدی او در اینجا به طرز درخشانی آشکار می‌شود و ما ناامیدی یک فرد را در محیط رادیکالیزه به خوبی درک می‌کنیم... . حمیدرضا بهمن‌زاد Morphine (2008) • Movie Morfiy -------------------------------- ➥ 📥 WEBRip 1080p Persian SoftSub ----------------------- @Film_Quarterly
Hammasini ko'rsatish...
Morphine Morfiy • Director Aleksey Balabanov • Russia 2008 ----------------------- @Film_Quarterly
Hammasini ko'rsatish...
کانال تحلیل موسیقی فیلم 🔘 نقد و تحلیل و بررسی موسیقی فیلم 🔘 معرفی و بررسی آثار آهنگسازان تاریخ سینما https://t.me/+SOTJ4-udAJTICqTd https://t.me/+SOTJ4-udAJTICqTd https://t.me/+SOTJ4-udAJTICqTd
Hammasini ko'rsatish...
/lock_Hn6GXElNTBJ
Hammasini ko'rsatish...
/lock_zjgnNEUzzN
Hammasini ko'rsatish...
اینک بهشت در طول سال‌ها فیلم‌های زیادی درباره درگیری اسرائیل و فلسطین ساخته نشده‌اند، صرفا به این دلیل که موضوعی بسیار بحث‌برانگیز و حساس باقی مانده است. به سختی می‌توان فیلمی را ساخت که کل وضعیت را روشن کند، بدون اینکه واقعا یک سمت و سویی بایستد و طرفی را انتخاب کند یا به گروه بزرگی از مردم توهین کند. با این حال، اینک بهشت ساخته هانی ابواسعد این کار را انجام داده و علاوه بر این، به طرز شگفت‌انگیزی کار بزرگی در آن انجام داده است. هر چقدر هم که عجیب به نظر برسد، این واقعا یک فیلم سیاسی نیست، زیرا واقعا طرف‌هایی را انتخاب نمی‌کند. با وجود اینکه فیلم یک فیلم از سرزمین‌های اشغالی است، نمی‌توان فیلم را به تبلیغات فلسطینی نیز متهم کرد. این به سادگی چیزی نیست که فیلم در مورد آن است. این در واقع بیشتر یک مشاهده بی‌طرف از کل درگیری اسرائیل و فلسطین است، که اتفاقا بر شخصیت‌های فلسطینی تمرکز می‌کند. این بدان معنا نیست که هر کاری که آن‌ها یا اسرائیلی‌ها انجام می‌دهند درست یا غلط است. این به سادگی تاثیرات کل درگیری را بر زندگی دو مرد جوان بسیار معمولی نشان می‌دهد که زندگی آن‌ها به شدت تحت تاثیر و در نهایت، به طور اجتناب‌ناپذیری تحت تاثیر درگیری قرار می‌گیرد. مثل این است که مسیر زندگی آن‌ها پیش از تولدشان مشخص شده بود، فقط به خاطر زمان و مکانی که در آن به دنیا آمدند. فیلم انواع و اقسام سوالات را از خود می‌پرسد. البته این هیچ راه حلی برای کل درگیری ارائه نمی‌دهد، اما باز هم، واقعا هدف آن فیلم این نبود. اما چیزی که فیلم به آن اشاره می‌کند این است که آیا خشونت شما را به راه‌ حل ممکن نزدیک‌تر می‌کند و آیا اصلا به چیزی می‌رسد. آیا یک زندگی یا یک کشتن واقعا می‌تواند تفاوتی ایجاد کند؟ فیلم نگاهی بی‌نظیر به ذهن تروریست‌های انتحاری ارائه می‌دهد. اما فیلم به هیچ وجه تروریسم را تایید یا تمجید نمی‌کند. کاملا برعکس آن را نشان می‌دهد. همچنین دیدن چیزها از منظر بمب‌گذاران انتحاری و نشان دادن جنبه انسانی آن‌ها برای یک بار هم شاداب است. اینطور نیست که از رفتن خوشحال باشند یا کاملا بدون شک هستند. آن‌ها در واقع اقدامات آینده خود را مدام زیر سوال می‌برند و متعجب می‌شوند که آیا واقعا کار درستی است یا خیر. هر چه آن‌ها به هدف خود نزدیکتر می‌شوند، تردیدها و سوالات بیشتری در سر آن‌ها ایجاد می‌شود. شما هم برای آن‌ها همدردی نخواهید کرد اما شاید پس از تماشای این فیلم، اقدامات و انگیزه‌های آنها را بهتر درک کنید. باز هم، این فیلم شما را به طرفداری از فلسطین یا اسرائیل تبدیل نمی‌کند، اما نور منحصر به فردی را بر کل وضعیت می‌اندازد و داستان را از سمتی روایت می‌کند که اغلب در فیلم‌ها یا مستندها به آن پرداخته نمی‌شود. یک پروژه جسورانه واقعی، که در نهایت کار بزرگی در روایت داستان انجام داد. این فیلم ماهرانه ساخته شده است، ظاهر و احساسی واقع‌گرایانه دارد. فیلم در آنچه که در نهایت سعی داشت به آن دست یابد، بسیار موفق و موثر باقی می‌ماند و تمام ناامیدی و همچنین جنبه انسانی درگیری اسرائیل و فلسطین را نشان می‌دهد. درگیری آنچنان که در آن زمان هست و بوده فقط بازنده‌ها را می‌شناسد، در حالی که بی‌گناهان رنج می‌کشند و بهای آن را می‌پردازند... Paradise Now (2005) • Movie ---------------------------------------- ➥ 📥 WEB-DL 720p Persian SoftSub ➥ 📥 WEB-DL 1080p Persian SoftSub ----------------------- @Film_Quarterly
Hammasini ko'rsatish...