kjar جامعه زنان آزاد شرق کوردستان

هەڵبژاردنی سەرۆککۆماری ئێران لە کاتێکدا بەرێوە دەچێت کە کۆماری ئیسلامی ئێران دەرەتانێکی دیمۆکراتیکی بۆ هەڵبژارتن نەهێشتۆوەتەو ئێرادەی گشتی کۆمەڵگە لە بەر چاو نەگیراوە، بە تایبەتی کۆمەلگەی ژنان، پێکهاتە کەلتووری- ئائینی و مەزهەبیەکانیتر لە ئێران دا بە نەبو ئەژمار دەکرێن. ئەمە خوی لە خوی دا نیشان دەدات کە رژێمی خوێنمژ و دژە ژن و دژە کۆمەڵگە چەندە لە پێوەرو پرەنسیپە هاوچەرخ و دیمۆکراتیکەکان بە دور و نامۆیە. لە روانگەی ئەم رژێمە تەنیا لە کاتی رەوایەتی دان بە رژێمەکەی بە رێگەی هەڵبژارتن ژنانی دەکەیێتەوە بیر. وەگەرنا ئەو رژێمە هیچ ‌‌‌‌‌حەسابێک بۆ ئێرادەی ژنان و گەنجان و پێکهاتەکانی تری ئێران نەکردووە و ناکات. ماوەی سێ ساڵە شۆڕشی «ژن ژیان ئازادی» لە بەرانبەر ئەو سەرکوتکاری، بێ عەداڵەتی، بێ مافی، نا دیمۆکراتی و نامرۆڤی رژێم ڕاپەڕین. بەڵام جارێکی تر وەکو پیشەی هەمیشەیی رژێم بە ریگەی دام و دەزگای سەرکوتکارەکانی بە شێوەیەکی وەحشییانە پەلاماری گەلانی راپەڕیووی دا و بە هەزاران ژن و گەنجی کۆمەڵکوژ و بە هەزارانی بریندار کرد و لە گرتوخانەکان دا بەندیانیی کردووە. رژیم ئێسلامی ئێران تەنانەت بە هونەرمەند، مامۆستا، وەرزشکار، دەرهێنەر، پیشەوەر رەحمی نەکرد و پەلاماری ئەوانیشی دا و هەر یەکەیانی بە شێوەیەک لە شێوەکان سزا دا. چالاکوانانی ماڤی مرۆڤ، مافی ژنان، ژینگە پارێزان، منداڵپاریزان و چالاکوانانی بواری هونەری کردە ئامانجی سەرکوتکاریەکانی و ئێستاش کە رژێم بە هۆی سیاسەتە دژە کۆمەڵگە و نەتەوەیەکان تەنگەتاو بووە دەیهەوێ جارێکی تر بۆ مانەوەی دەسەڵاتداریەتی و سیاسەتی ملهۆرانەی بە پێشاندانی چەند کەسایەتیەکی سووتاوی رژێم کۆمەڵگەی ژنان و بە گشتی کۆمەڵگەی ئێران چەواشە و بە لارێدا ببات. رژێمی داگیرکەری ئێران ئێدی رەوایەتی هزری- سیاسی خۆی لە نێو کۆڵگەی ئیران و بە تایبەت ژنان و گەنجاندا لە دەست داوە و ئەو گەلەی کە دەنگی ئازادیخوازانەی بە گۆی هەموو دونیا گەیشتووە فرێوی فرت و فێڵەکانی رژێمی داگیرکەری ئێران ناخۆات و دەنگی خۆی بۆ درێژکردنەوەی تەمەنی ئەو رژێمە دیکتاتۆرە بە کار ناهێنی. وەک کۆمەڵگەی ژنانی ئازادی رۆژهەڵاتی کوردستان”کەژار” لەو باوەرەداین ژنان رۆژهەڵاتی کوردستان و ئێران ئەو ئاڵایەی بۆ ئازادی و دادپەروەری کۆمەڵایەتی بەرزیان کردووەتەوە بە خۆ رێکخستنکردن و پتەوکردنی ریزەکانیان ئاڵای ئازادی زیاتر بشەکێننەوە و هاوشان لە گەڵ چین و توێژەکانی تری کۆمەڵگە برەو بە خۆڕاگری و بەرخۆدانی خۆیان بدەن و دەنگی خۆیان بخەنە پاڵ دەنگی بەرخوەدانی ژنانی بەرخودێری زیندانەکانی رژێم لەوانە”گوڵرۆخ ئیریایی، سپیدە قەلیان، زەینەب جەلالیان، وریشە مورادی، و پەخشان عەزیزی و …. هتد و ئەو هەڵبژارتنە فۆرماڵیتەی رژێمی ئێران بە شێوەیەکی رێکخستن کراو و چالاک بایکۆت بکەن. لەو بڕوایەداین کە ژنان لە رۆژهەڵاتی کوردستان ، ئێران خاوەن ئەزمون و وزەن کە دەتوانن بە بەشداربوونی خۆیان لە بایکۆتکردنی هەڵبژارتنی سەرۆککۆماری ئێراندا، رژێمی ئێران روبەروی بەرپرسیارێتی کۆمەڵایەتی و مێژوویی خوی بکەنەوە. رژیمی داگیرکەری ئیرانیش پێویستە بزانێ کە بەو هەڵبژارتنە فۆرمالیتە و نمایشیە ناتوانێت خۆی لە کێشەکانی کۆمەڵگای ئێران و کێشە دەرەکیەکان قوتار بکات. کوردیناسیونی کۆمەڵگای ژنانی ئازادی رۆژهەڵاتی کوردستان”کەژار” #جامعەی_زنان_آزاد_شرق_کوردستان 🆔 @Kjarت

هەڵبژاردنی سەرۆککۆماری ئێران لە کاتێکدا بەرێوە دەچێت کە کۆماری ئیسلامی ئێران دەرەتانێکی دیمۆکراتیکی بۆ هەڵبژارتن نەهێشتۆوەتەو ئێرادەی گشتی کۆمەڵگە لە بەر چاو نەگیراوە، بە تایبەتی کۆمەلگەی ژنان، پێکهاتە کەلتووری- ئائینی و مەزهەبیەکانیتر لە ئێران دا بە نەبو ئەژمار دەکرێن. ئەمە خوی لە خوی دا نیشان دەدات کە رژێمی خوێنمژ و دژە ژن و دژە کۆمەڵگە چەندە لە پێوەرو پرەنسیپە هاوچەرخ و دیمۆکراتیکەکان بە دور و نامۆیە. لە روانگەی ئەم رژێمە تەنیا لە کاتی رەوایەتی دان بە رژێمەکەی بە رێگەی هەڵبژارتن ژنانی دەکەیێتەوە بیر. وەگەرنا ئەو رژێمە هیچ ‌‌‌‌‌حەسابێک بۆ ئێرادەی ژنان و گەنجان و پێکهاتەکانی تری ئێران نەکردووە و ناکات. ماوەی سێ ساڵە شۆڕشی «ژن ژیان ئازادی» لە بەرانبەر ئەو سەرکوتکاری، بێ عەداڵەتی، بێ مافی، نا دیمۆکراتی و نامرۆڤی رژێم ڕاپەڕین. بەڵام جارێکی تر وەکو پیشەی هەمیشەیی رژێم بە ریگەی دام و دەزگای سەرکوتکارەکانی بە شێوەیەکی وەحشییانە پەلاماری گەلانی راپەڕیووی دا و بە هەزاران ژن و گەنجی کۆمەڵکوژ و بە هەزارانی بریندار کرد و لە گرتوخانەکان دا بەندیانیی کردووە. رژیم ئێسلامی ئێران تەنانەت بە هونەرمەند، مامۆستا، وەرزشکار، دەرهێنەر، پیشەوەر رەحمی نەکرد و پەلاماری ئەوانیشی دا و هەر یەکەیانی بە شێوەیەک لە شێوەکان سزا دا. چالاکوانانی ماڤی مرۆڤ، مافی ژنان، ژینگە پارێزان، منداڵپاریزان و چالاکوانانی بواری هونەری کردە ئامانجی سەرکوتکاریەکانی و ئێستاش کە رژێم بە هۆی سیاسەتە دژە کۆمەڵگە و نەتەوەیەکان تەنگەتاو بووە دەیهەوێ جارێکی تر بۆ مانەوەی دەسەڵاتداریەتی و سیاسەتی ملهۆرانەی بە پێشاندانی چەند کەسایەتیەکی سووتاوی رژێم کۆمەڵگەی ژنان و بە گشتی کۆمەڵگەی ئێران چەواشە و بە لارێدا ببات. رژێمی داگیرکەری ئێران ئێدی رەوایەتی هزری- سیاسی خۆی لە نێو کۆڵگەی ئیران و بە تایبەت ژنان و گەنجاندا لە دەست داوە و ئەو گەلەی کە دەنگی ئازادیخوازانەی بە گۆی هەموو دونیا گەیشتووە فرێوی فرت و فێڵەکانی رژێمی داگیرکەری ئێران ناخۆات و دەنگی خۆی بۆ درێژکردنەوەی تەمەنی ئەو رژێمە دیکتاتۆرە بە کار ناهێنی. وەک کۆمەڵگەی ژنانی ئازادی رۆژهەڵاتی کوردستان”کەژار” لەو باوەرەداین ژنان رۆژهەڵاتی کوردستان و ئێران ئەو ئاڵایەی بۆ ئازادی و دادپەروەری کۆمەڵایەتی بەرزیان کردووەتەوە بە خۆ رێکخستنکردن و پتەوکردنی ریزەکانیان ئاڵای ئازادی زیاتر بشەکێننەوە و هاوشان لە گەڵ چین و توێژەکانی تری کۆمەڵگە برەو بە خۆڕاگری و بەرخۆدانی خۆیان بدەن و دەنگی خۆیان بخەنە پاڵ دەنگی بەرخوەدانی ژنانی بەرخودێری زیندانەکانی رژێم لەوانە”گوڵرۆخ ئیریایی، سپیدە قەلیان، زەینەب جەلالیان، وریشە مورادی، و پەخشان عەزیزی و …. هتد و ئەو هەڵبژارتنە فۆرماڵیتەی رژێمی ئێران بە شێوەیەکی رێکخستن کراو و چالاک بایکۆت بکەن. لەو بڕوایەداین کە ژنان لە رۆژهەڵاتی کوردستان ، ئێران خاوەن ئەزمون و وزەن کە دەتوانن بە بەشداربوونی خۆیان لە بایکۆتکردنی هەڵبژارتنی سەرۆککۆماری ئێراندا، رژێمی ئێران روبەروی بەرپرسیارێتی کۆمەڵایەتی و مێژوویی خوی بکەنەوە. رژیمی داگیرکەری ئیرانیش پێویستە بزانێ کە بەو هەڵبژارتنە فۆرمالیتە و نمایشیە ناتوانێت خۆی لە کێشەکانی کۆمەڵگای ئێران و کێشە دەرەکیەکان قوتار بکات. کوردیناسیونی کۆمەڵگای ژنانی ئازادی رۆژهەڵاتی کوردستان”کەژار”

تاگەکان: بایکۆتی هەڵبژاردن, کەژارلەگەڵ بایکۆت کردنی هەڵبژاردنی سەرۆککۆماری ئێرانین26 حوزه‌یران, 2024

هر سو بپاش باشد جوانه هاکه سر کشد از خاک دیر و زود از رنگ و از سرود تا گُل به بار آید در قحطسالی این بوم ای دلپذیر نقاش... رنگی دگر بپاش!

حمایت فعالان بین‌المللی حقوق زنان از کمپین «نه به اعدام، آری به حیات آزاد» روز دوشنبە گروهی از زنان کورد و اینترناسیونالیست در آلمان تجمعی برگزار کردند. در این تجمع یکی از حاضرین به نمایندگی از شورای زنان ایزدی به کمپین کژار درود فرستاد و گفت که "نه به قتل‌عام زندانیان و بله به زندگی آزاد." همچنین فعالان زنان به ایتالیایی، انگلیسی و ترکی پیام‌‌های مشابهی دادند. آنها بنری در دست داشتند که روی آن جمله ای از رهبر آپو با این مضمون نوشته شده بود "تشکل‌یابی زنان، یکی ازبزرگترین آرزوهای من است." مریم فتحی، عضو شورای رهبری کژار در اروپا یکی ازشرکت کنندگان در این تجمع بود. کمپین "نه به اعدام، آری به حیات آزاد" در هفتەهای گذشته از سوی جامعه زنان آزادی شرق کوردستان به همراه جمعی از فعالان سیاسی، مدنی و محیط زیستی علیه اعدام راە اندازی شده است.

🔻حمایت فعالان بین‌المللی حقوق زنان از کمپین «نه به اعدام، آری به حیات آزاد» روز دوشنبە گروهی از زنان کورد و اینترناسیونالیست در آلمان تجمعی برگزار کردند. در این تجمع یکی از حاضرین به نمایندگی از شورای زنان ایزدی به کمپین کژار درود فرستاد و گفت که "نه به قتل‌عام زندانیان و بله به زندگی آزاد." همچنین فعالان زنان به ایتالیایی، انگلیسی و ترکی پیام‌‌های مشابهی دادند. آنها بنری در دست داشتند که روی آن جمله ای از رهبر آپو با این مضمون نوشته شده بود "تشکل‌یابی زنان، یکی ازبزرگترین آرزوهای من است." مریم فتحی، عضو شورای رهبری کژار در اروپا یکی ازشرکت کنندگان در این تجمع بود. کمپین "نه به اعدام، آری به حیات آزاد" در هفتەهای گذشته از سوی جامعه زنان آزادی شرق کوردستان به همراه جمعی از فعالان سیاسی، مدنی و محیط زیستی علیه اعدام راە اندازی شده است. 🆔@kjarOfficialChannel

تلقی سوسیالیسم بعنوان جامعه‌ای كه همیشه از طریق انقلاب‌ها و جنگ‌ها می‌توان به آن رسید نیز اشتباه می‌باشد. بدون شك هنگامی كه شرایط ایجاد شوند، جنگ‌ها نیز جهت تحولات انقلابی مصداق دارند. اما سوسیالیسم تنها به معنی انقلاب نیست؛ بلكه مشاركت دموكراتیك در جامعه و حیات آگاهانه و عملی در برابر كاپیتالیسم می‌باشد. گفتن اینكه «انقلاب صورت خواهد گرفت، سپس حیات سوسیالیستی ایجاد می‌شود»، فریفتن خویش و نشستن به انتظاراتی بیهوده است. به میزانی كه از طریق آگاهی درس‌های گذشته را فراگرفته و اكنونی گردد، به همان میزان می‌توان با قدرت و آگاهی به استقبال آینده رفته و در آن زیست. بدون شك در تمامی این مراحل، رهبران استراتژیك و تاكتیكی لازم هستند. اما تلقی سوسیالیسم بعنوان حالت عملی‌ای كه از طریق چنین اصطلاحات نظامی مدیریت می‌شود، راهگشای خطاهای بزرگی می‌گردد. رئال سوسیالیسم از یك نظر اینچنین مدیریت شد. هنگامی كه خسته شدند نیز از نا افتاده و بر جای ماندند! بیشتر از هر زمانی نیاز به جنبش‌ها، احزاب و بلوك‌های سوسیالیستی وجود دارد كه عموما در چارچوب پارادایم مدرنیته‌ی دموكراتیك جامعه‌ی تاریخی را اساس كار قرار داده، از طریق مدیریت‌های حافظ محیط‌زیست، اقتصادی و كنفدرال دموكراتیك در برابر جامعه‌ی مصرفی كه كاپیتالیسم از طریق اندوستریالیسم و دولت‌ـ ملت آن را به محاصره درآورده و در برابر تخریب محیط‌زیستی كه كاپیتالیسم پیوندهای جامعه را با آن بریده، خویش را تجهیز نموده‌اند. لزوم وضع نظریه‌ی سوسیالیستی در چارچوب چنین پیش‌طرحی و اجرای عملی آن همچنان اهمیت خویش را حفظ می‌نماید. این در حالیست كه این یك جنبش آگاهی و سازمانی پیشاهنگی نیست كه تنها در برابر هژمونی كاپیتالیستی توسعه یافته باشد، بلكه جنبش اجتماعی شدن حقیقی است كه در طول تاریخ با همان ماهیت اما وجوه ایدئولوژیك‌ـ سیاسی ادامه داده شده است. جامعه‌ی حقیقی، سرشت این جنبش می‌باشد، خود كاركرد اجتماعی شدن است. در بناگوش تمامی نظام‌های تمدن اما بصورت متضاد با آن و به همان اندازه هم بصورت نظام‌مند در جریان می‌باشد. اینكه چندان درك نگردیده است، در ارتباط با توان تبلیغات ایدئولوژیكی طرف مقابلش می‌باشد. حقیقت‌های اجتماعی، خود سوسیالیسم بوده و هرچه جامعه تداوم می‌یابد بعنوان شیوه‌ی صحیح حیات همیشه تداوم خواهد داشت. تاریخ از این نظر تنها تاریخ مبارزه‌ی طبقاتی نیست، بلكه مبارزه‌ی در راه آزادی و مساوات جامعه و محافظت از آن در برابر قدرت و دولت هژمونیك می‌باشد. سوسیالیسم تاریخ این مبارزه‌ی اجتماعی است كه به تدریج علمی می‌گردد.

#کتاب برگرفته از کتاب "مسئله‌ی کورد و رهیافت ملت دمکراتیک" 4ـ سوسیالیسم و كاپیتالیسم بخش چهارم اگر توجه شود، در این رویكرد روشی میان‌بر و یا معتقد به ترقی همانند جامعه‌ی قدیمی و جدید و یا جامعه‌ی برده‌دار، فئودال، كاپیتالیست و سوسیالیست را بكار نمی‌بریم. اصطلاحاتی نظیر پیشرفت، تمامیت یافتن، آزاد شدن اجتماعی و مساوات بر اساس تفاوت‌ها را بنیاد كار قرار می‌دهیم. مهم‌تر اینكه، سوسیالیسم را بعنوان یك حالت جامعه‌ای ارزیابی نمی‌نماییم كه در آینده، بعد از انقلاب و یا تكامل تدریجی برقرار خواهد شد. بالذاته چنین نوعی از جامعه در مغایرت با واقعیت حیات می‌باشد. نوع انسان همیشه اجتماعی است. نمی‌توان با تفكیك گذشته‌ـ اكنون‌ـ آینده از همدیگر از آن‌ها تجربه گرفت یا در درون آن زیست و یا با امید بدان زیست. این سه حالت زمانی مختلط بوده و با همدیگر می‌توان از طریق تجربیات گذشته، در زمان حال و به امید آینده زیست. لحظه‌ی اكنون به اندازه‌ای كه گذشته است، آینده نیز می‌باشد. در اینجا نیاز به یك رویكرد صحیح فلسفی وجود دارد. تفسیر فلسفه‌ی زمان بصورت گذشته‌ی بی‌نهایت و یا آینده‌ی بی‌نهایت، چندان معنایی را بیان نمی‌نماید. زمان را تنها می‌توان بعنوان تشكل هستی تعریف نمود. یعنی تشكل هر هستی‌ای، زمان آن است. زمان از نوع دیگری هم وجود ندارد. در اینصورت، زمان جامعه، تشكل آن است. مادامی كه جامعه نیز یك حالت تشكل مستمر را دارد، گذشته‌ـ اكنون‌ـ‌آینده نیز مستور و پنهان در آن وضعیت می‌باشد. بنابراین تصور یك جامعه در حالت پیشرفتی با فواصل طولانی و بر خطی مستقیم خطا بوده و راهگشای ارزیابی‌های اجتماعی‌ای خواهد شد كه بیرون آمدن از زیر بار آن غیرممكن می‌باشد. نزدیك‌ترین واقعیت حیات به حقیقت، زندگی كردن مستمرِ مالامال از واقعیت اجتماعی، زیستن با تمامی اندوخته‌ی گذشته‌ی آن، زیستن همراه با هیجان تشكل لحظه‌ای كه می‌گذرد و زیستن با امید بی‌كران به آینده می‌باشد. تلقی تحقق چنین نوعی از حیات همچون مسئله‌ی بنیادین تئوری و پراكتیك سوسیالیستی بسیار ارزشمند می‌باشد. این تحقق هم به معنی بیان حقیقت اجتماعی و هم زیستن صحیح از طریق آن می‌باشد. بجای اینكه سوسیالیسم را تنها بعنوان پروژه و برنامه‌ای جهت آینده ببینیم، باید آن را به مثابه شیوه‌ای اخلاقی و سیاسی از حیات كه هر لحظه آزاد می‌نماید، ناظر برابری و عدالت بوده و ارزش زیبایی شناسانه دارد، بصورت حقیقت درآوریم. سوسیالیسم یك شیوه‌ی حیات آگاهانه است كه حقیقت را بیان می‌نماید. باید به شیوه‌ای همانند فرزانگان و مؤمنانی كه در تاریخ نمونه‌های‌شان به فراوانی دیده می‌شود، همچون فرزانگان و مؤمنان این زمان زندگی كرد. فردگرایی كه بیانگر فرومایگی اخلاقی لیبرالیسم است،‌ آزادی نبوده بلكه پست‌ترین نوع بردگی است كه حیات آن بر اساس آگاهی متقلبانه شكل داده شده است. سوسیالیسم به مثابه آنتی‌لیبرالیسم، ایدئولوژی زیستن آزادی در عمل و اخلاق جمعی است. نباید در نگرش اجتماعی خویش كاپیتالیسم را اغراق‌آمیز نماییم، بویژه ادعای اینكه عصر ما عصری است كه امپریالیزم و كاپیتالیسم بصورت مطلق بر آن حاكم بوده و شكل حیات روزانه‌ی آن است، بخشیدن معنایی به كاپیتالیسم است كه مستحق آن نیست؛ صحیح نیست و اشتباهی است كه بیش از حد تحت تأثیر تبلیغات ایجاد شده است. جنگ ایدئولوژیكی است كه از تبلیغات ترس‌انگیزی تغذیه می‌نماید. واقعیت اینست كه كاپیتالیسم نظامی است كه همیشه محكوم به حاشیه‌نشینی است، سرقتی اجتماعی‌ستیز است كه همیشه از طریق زورگویی فاشیستی سعی بر حاكم نمودن خویش داشته و یك نظام طراری می‌باشد. همانگونه كه در اعصار قدیم از طریق تقدیس مدیران مستبد و الهی نمودن‌شان انسان‌ها بصورت برده‌های كوتوله مانند درآورده می‌شدند، در عصر ما كاپیتالیسم یك هژمونی ایدئولوژیك را داراست كه نتایج مشابهی را ببار می‌آورد. نوعی بردگی و كوتولگی موضوع بحث است كه این هژمونی از طریق جنگ‌های سرد و گرم آن را تغذیه می‌نماید.

تلقی سوسیالیسم بعنوان جامعه‌ای كه همیشه از طریق انقلاب‌ها و جنگ‌ها می‌توان به آن رسید نیز اشتباه می‌باشد. بدون شك هنگامی كه شرایط ایجاد شوند، جنگ‌ها نیز جهت تحولات انقلابی مصداق دارند. اما سوسیالیسم تنها به معنی انقلاب نیست؛ بلكه مشاركت دموكراتیك در جامعه و حیات آگاهانه و عملی در برابر كاپیتالیسم می‌باشد. گفتن اینكه «انقلاب صورت خواهد گرفت، سپس حیات سوسیالیستی ایجاد می‌شود»، فریفتن خویش و نشستن به انتظاراتی بیهوده است. به میزانی كه از طریق آگاهی درس‌های گذشته را فراگرفته و اكنونی گردد، به همان میزان می‌توان با قدرت و آگاهی به استقبال آینده رفته و در آن زیست. بدون شك در تمامی این مراحل، رهبران استراتژیك و تاكتیكی لازم هستند. اما تلقی سوسیالیسم بعنوان حالت عملی‌ای كه از طریق چنین اصطلاحات نظامی مدیریت می‌شود، راهگشای خطاهای بزرگی می‌گردد. رئال سوسیالیسم از یك نظر اینچنین مدیریت شد. هنگامی كه خسته شدند نیز از نا افتاده و بر جای ماندند! بیشتر از هر زمانی نیاز به جنبش‌ها، احزاب و بلوك‌های سوسیالیستی وجود دارد كه عموما در چارچوب پارادایم مدرنیته‌ی دموكراتیك جامعه‌ی تاریخی را اساس كار قرار داده، از طریق مدیریت‌های حافظ محیط‌زیست، اقتصادی و كنفدرال دموكراتیك در برابر جامعه‌ی مصرفی كه كاپیتالیسم از طریق اندوستریالیسم و دولت‌ـ ملت آن را به محاصره درآورده و در برابر تخریب محیط‌زیستی كه كاپیتالیسم پیوندهای جامعه را با آن بریده، خویش را تجهیز نموده‌اند. لزوم وضع نظریه‌ی سوسیالیستی در چارچوب چنین پیش‌طرحی و اجرای عملی آن همچنان اهمیت خویش را حفظ می‌نماید. این در حالیست كه این یك جنبش آگاهی و سازمانی پیشاهنگی نیست كه تنها در برابر هژمونی كاپیتالیستی توسعه یافته باشد، بلكه جنبش اجتماعی شدن حقیقی است كه در طول تاریخ با همان ماهیت اما وجوه ایدئولوژیك‌ـ سیاسی ادامه داده شده است. جامعه‌ی حقیقی، سرشت این جنبش می‌باشد، خود كاركرد اجتماعی شدن است. در بناگوش تمامی نظام‌های تمدن اما بصورت متضاد با آن و به همان اندازه هم بصورت نظام‌مند در جریان می‌باشد. اینكه چندان درك نگردیده است، در ارتباط با توان تبلیغات ایدئولوژیكی طرف مقابلش می‌باشد. حقیقت‌های اجتماعی، خود سوسیالیسم بوده و هرچه جامعه تداوم می‌یابد بعنوان شیوه‌ی صحیح حیات همیشه تداوم خواهد داشت. تاریخ از این نظر تنها تاریخ مبارزه‌ی طبقاتی نیست، بلكه مبارزه‌ی در راه آزادی و مساوات جامعه و محافظت از آن در برابر قدرت و دولت هژمونیك می‌باشد. سوسیالیسم تاریخ این مبارزه‌ی اجتماعی است كه به تدریج علمی می‌گردد.