نباید می‌ماندیم

تماشای طبیعت و حیات وحش و دیدن بلاهایی که حیوانات به‌طورمعمول به سرِ همدیگه میارن، کاملا قانعم می‌کنه که دنیا عدالت، انصاف و مهرورزی حالیش نیست و انسان هم اگر همین دوزار تمدن رو نداشت، اوضاعش بدتر بود. ممکنه بگید برخلاف انسان، حیوانات بدون اینکه خباثت داشته باشند یکدیگر رو می‌درند، کاری به درست یا غلط بودن این حرف ندارم، اما نتيجه‌ی کارشون [حتی بدون پستی و خباثت] برای حیوان ضعیفی که بی‌رحمانه قربانی شده، چیزی جز "شر" نیست. #معین_دهاز @nabayad_m

به عنوان یک اصل اساسی این رو باید ته ذهنمون نگه داریم: با واقعیت نمی‌شه جنگید. تهِ تهش، این واقعیته که پیروز می‌شه و اگر انکارش کنیم، یا جعلش کنیم یا تحریفش کنیم، گردنمونو سخت‌تر می‌شکنه. ما شاید بتونیم واقعیت رو فراموش کنیم اما واقعیت ما رو فراموش نمی‌کنه و کارش رو در سکوت جلو می‌بره‌. چه آماده‌‌ش باشیم چه نباشیم. چه مقصر باشیم، چه نباشیم. واقعیت بهترین دوست و بدترین دشمن ماست. همه‌چیز بستگی به این داره که باهاش دوستی کنیم یا دشمنی‌. به گلدونت آب نمی‌دی، واقعیت اینه که اون از بین می‌ره. چه تو خوشت بیاد چه خوشت نیاد. تو فراموشش کردی اما اون فراموش نکرده که به آب و به تو احتیاج داره. چه سهوا، چه عمدا آب نداده باشی، نتیجه یکیه. گُل مراحل مرگش رو طی می‌کنه. #معین_دهاز @nabayad_m

بنظر می‌رسد جامعه‌ی ایران از نظر سیاسی الان در وضعیتی است که شاهرخ مسکوب توصیف کرده بود: "نه می‌توانم دنیا را عوض کنم، نه این را که هست بپذیرم." @nabayad_m

تمام لحظه‌های سعادت می‌دانستند که دست‌های تو ویران خواهد شد و من نگاه نکردم _ فروغ

آن روز هم که دست‌های تو ویران شدند، باد می‌آمد _ فروغ

عده‌ای چنان از محبت، عشق، تشویق و توجه محروم‌اند که اگر دستی به سرشان بکشی، به گریه می‌افتند. چنان طولانی نادیده گرفته شده‌اند که به هر "مهربانی" با تردید و ترس واکنش نشان می‌دهند. #معین_دهاز @nabayad_m

چند ساله عادت دارم بعضی خواب‌هامو می‌نويسم. تجربه‌ی جالبیه. فورا بعد بیداری و با چشم نیمه‌باز باید نوشت. وگرنه فورا فراموش می‌شن.

دقت کردم، چیزی که در خواب‌هایم تکرار می‌شود، این است که انگار دیگران صدایم را نمی‌شنوند. این موقعیت بارها تکرار شده: حرف می‌زنم اما جواب نمی‌دهند، طوری که انگار اصلا وجود ندارم. یا صدا ندارم. در صحنه‌ی خواب، فقط یک شاهدم. بیننده‌ی منفعل و بی‌اثر، اما اثرپذیر. می‌ترسم، یا دلشوره بالاخره بیدارم می‌کند. دیشب خواب دیدم که از پنجره به شهر نگاه می‌کردیم‌. یک نور سفید انتهای شهر روشن شد و بالا رفت. نور رشد کرد و افق را گرفت، فهميدم که انفجار اتمی است. به دیگران گفتم "بیایید زود فرار کنیم، با ماشین!". کسی توجه نکرد. بعد دوربین را طرف نور گرفتم، اما شاتر کار نکرد و عکسی نگرفت. نفهمیدم چی شد. #معین_دهاز #خواب_هایم @nabayad_m