Blögfá🌱

My favourite's part in our home🌱💐🪴

من یه جاهایی به خودم افتخار میکنم واسه راهایی که اومدم دقیقا همونجایی که میتونستم وایستم! واسه کارایی که میتونستم مثل خیلیا انجام بدم ولی عقایدم مانعش شدن! واسه روزای سختی که شرایط واسه پا پس کشیدن اماده بود ولی جا نزدم واسه صبر و امیدی که همچنان پا برجاست تو قلبم من عزیزم تو لایق افتخاری چون همیشه مایه سربلندیم شدی...🌱

بنظرتون اگه مامانم از بیرون بیاد این صحنه رو تو اشپزخونه ببینه چی میشه🤔😐 رحم الله و من یقرا فاتحه مع الصلوات😐😂

تنھا چیزی که مي‌دانم این است: تن من مملو از زخم بود؛ و هنوز روی پاهای خودم ایستادھ‌ام !'🌿

🌱

روزای سخت و تاریکم از من یه آدم قوی ساخت یا شاید هم من از قبل قوی بودم و اونا منو وادار به اثباتش کردن!🌱

بعضی وقتا یه حس عجیبی دارم که نمیدونم کجای راهم وایستادم انگار از ارتفاع میترسم ولی باید برم یه جای بلند... انگار از دریا میترسم ولی باید شنا کنم... انگار از مسیر میترسم ولی باید ادامه بدم... انگار از شروع کردن میترسم ولی باید شروع کنم... حتی انگار از ترسیدن میترسم ولی باید بتونم... ولی خب من همیشه خودم بودم برای خودم، خودم به خودم انگیزه دادم،خودم ادامه دادم،خودم موفق شدم و به قول نیچه:" آنچه مرا نکشد قوی ترم کرد"🌱

شاید قلبت مثل قبل نشه... شاید دیگه اون آدم سابق نشی... شاید دیگه مثل قبل فکر نکنی... شاید آسیبی که به روحت خورده ترمیمش زمان ببره... اما همین که فهمیدی چجوری زندگی کنی! چه جوری زندگیتو بسازی! چطور از دل تاریکی نور پیدا کنی! همین که بقیه گفتن دووم نمیاری و دووم آوردی کافیه... هر موقعیتی رفتی جلوی آیینه به خاطر این تحمل وصبرت برای خودت دست بزنی...!🌱

یه جا خوندم نوشته بود: زن ها وانمود میکنن ضعیف تر هستند تا مرد احساس تکیه گاه بودن کنه! ولی تازه بعد رفتنشون میفهمی این تویی که تکیه داده بودی🌱

یه جا خوندم نوشته بود: زن ها وانمود میکنن ضعیف تر هستند تا مرد احساس تکیه گاه بودن کنه! ولی تازه بعد رفتنشون میفهمی این تویی که تکیه داده بودی🌱