هوزان

ولی خودم حال کردم خدایی😁

یه کتاب نوشتم😂

-آدمهای ساکت جذابترن! از نظر من این جمله کاملا غلطه، آدمهای ساکت رنج دیده ‌ترن! ولی شاید فکر کنین بعضی آدما هستن همش مشغول حرف زدنن و رو اعصاب آدمن؛ درسته منم موافقم! تفاوت این ها در حرفیه که ما میزنیم؛ اگه حرف، تعجب و کنجکاوی و حیرت خودمونه، خیلی قشنگ میشه، ولی اگه حرف صرفا تلاشی برای جلب توجه دیگران باشه رو مخه! اینارو ما ناخوداگاه میفهمیم ولی از کجا؟ حرفهایی که از سر تعجب و حیرتن، تازن، انگار جدیدن، شاید حرف خیلی پیش پا افتاده‌ای باشه ولی ذوقی که برای گفتنش داریم، آدمارو مشتاق شنیدن میکنه! کودک هر چیزی رو که میبینه و ازش متعجب میشه رو توضیح میده؛ حیرت نیروی محرکه کودکه برای گفتن! در پی بی توجهی هایی که از طریق بزرگسالانش میبینه، حالا به دلایل مختلف، یکیش ممکنه اینجوری باشه که مادرشو از خواب بیدار کرده که بهش بگه توپ رو زدم به بخاری صدا داد، یا برادرش وسط بازیه میره صداش میزنه که یه پرنده اون بالا دیدم خیلی بزرگ بود و خب بدترم میشه، اگه باهاش دعوا کنن، تنبیهش کنن و باهاش مخالفت کنن! بعدش کودک تصمیم میگیره، بازگو کردن تعجب هاش رو پنهان کنه، یا بگرده ببینه چی بگه و چجوری رفتار کنه که احساس خطر نکنه از اینکه بزرگسالانش دوباره مخالفت کنن، پس مدام دنبال حرفایی میگرده که بنظرش برای اطرافیانش جالبن و نه برای خودش! این میشه که در بزرگسالی مدام در تلاشه که ادمارو سریع بشناسه که بتونه توجهشون رو جلب کنه، ارتباطات یک سوال بی جواب براش باقی میمونه! در مورد اون آدمی که سکوت میکنه، جریان اینه که در کودکیش انقدر هیچ راهی برای توجه گرفتن والدین و بزرگسالانش پیدا نکرده، چون احتمالا افسرده بودن، یا خیلی مضطرب، یا مدام درگیربودن و وقتی براش نداشتن، و حتی ممکنه انقدر جنگ و دعوا زیاد بوده که وقتی برای خودش پیدا نکرده، بصورت کلی سکوت میکنه، این علاقه ما به ادمهای ساکت، ارتباط ناآگاهانه ما با کودک رنج دیده درون اون آدمه، آدمای ساکت جذاب حرف میزنن، چون انقدر سبک سنگین میکنن کلمات رو، و تو ذهنشون ویرایش میکنن تا حرف شمرده و جذاب میشه! براش دست میزنن و اون یاد میگیره همیشه اینجوری حرف بزنه، و کسی به رنجی که در حین ویرایش کلمات در ذهنش میکشه توجهی نداره! در هردو حالت ما چیز خیلی بزرگی رو از دست دادیم و بخاطر همینم هست سردرگمیم! کنجکاوی و حیرت؛ احساس خطر کودک از بازگو نکردن چیزها، یعنی از بین رفتن تعجب، حیرت و کنجکاوی؛ و این یعنی مرگ انسان، یعنی خاموش شدن شور و ذوق زندگی! ما از آدمای ساکت خوشمون نمیاد، احساس ترحم و دلسوزی میکنیم نسبت بهشون، آدمای ساکت جذاب نیستن؛ ما با آدما ساکت ناخوداگاه احساس همدردی میکنیم! اثری نامشخص از خودمون رو، از کودکیمون رو توشون پیدا میکنیم! تمام ذهنیت هر دو دسته میشه اینکه الان چی بگم بقیه خوششون بیاد؟ چجوری حرف بزنم؟ و این یعنی مدام باید در حال آنالیز و شناسایی دیگران باشه؛ از چی خوششون میاد؟ به چی علاقمندن؟ سوالای بی جواب و بیهوده، چون احتمالا ما امروز حرف جدیدی میشنویم چیز باحالی میبینیم و قطعیتی نیست بگی سلایق و علایق ادمها رو میشه شناخت! و این مصیبت یعنی من دیگه وجود ندارم، یعنی دنبال کنجکاوی های خودم نمیرم، دنبال سوالات خودم نمیرم، مدام دارم در یک فرایند ذهنی پر فشار و رنج‌آور به کنجاوی هام و حیرت هام جهت میدم، جهتی که نیاز من به گرفتن توجه و محبت رو ارضا کنه! بنظرم بلوغ یعنی تعادل برقرار کردن بین اینا، دنبال کنجکاوی های خودمون رفتن و توضیح دادن به دیگران، به فرم و قالب خودمون، چیزایی که چنان برای خودمون جالب و حیرت انگیزن که هیچ اهمیتی برامون نداره که دیگران در موردش چه نظری میدن؟ دقیقا مثل همون دوران کودکی، سه، چهارسالگی که قشر لوب پیشانی (تحلیل و انالیز) تکامل پیدا نکرده! اینجوری دنبال چیزای باحال و تازه‌ایم برای خودمون! بنظرم از گفتن و حرف زدن نترسین، از این بترسین که ندونین این کنجکاوی خودتونه یا دارین برای دیگران کنجکاوی میکنین؟ 🖊️#معید_زاهدی @Hozanem

🖌️#آلن_دوباتن 📚#معنای‌زندگی @Hozanem

آنقدر از خودتان عکس نگیرید! از من می‌شنوید فیلم بگیرید، عکس شمارو از انسان به شیء تبدیل میکند! ما اشیاء را استفاده میکنیم، ولی با انسان‌ها صحبت میکنیم! زیادم کار کنید، آنقدر کار کنید تا از خودتان عصبانی شوید! دوستانتان را هم درست انتخاب کنید، دوستان رنج کشیده، دوستان رنج دیده، دوستان اهل زحمت! اگر دوستانتان آدمهای علاف باشند، از کار کردن متنفر می‌شوید، کسی که از کار کردن دوری می‌کند، از یادگیری هم فرار می‌کند. مجبور است با دوستانش عکس بگیرد، چون زندگی نمی‌کند، زندگی را نمی‌شود با عکس نشان داد، وسیله ها و اشیاء را چرا! می‌شود از بدن لخت عکس گرفت، ولی نمی‌شود از حرف‌های لخت و صادقانه عکس گرفت! اگر می‌خواهید خودتان را به اشتراک بگذارید، صدا ضبط کنید، از لحظاتتان فیلم بگیرید، دماغتان را جمع نکنید، نیم‌رختان را جلوی دوربین نندازید، تمام وجودتان را بندازید، صدایتان، حرکاتتان، خنده‌هایتان! سراغ چیز های سخت بروید، کارهای سخت بکنید، آنقدر سخت که خودتان و زندگیتان یادتان برود، زیاد کار کنید، بزور کار کنید، خودتان را مجبور به کار کردن کنید. کار کردن را یاد بگیرید، کار کردن از همه چیز مهم تر است، خسته شدن را لازم داریم، خستگی و نایی برای فکر کردن نداشتن! با گریه کردن به کار کردن ادامه دهید، با زخم شدن به کار کردن ادامه دهید، آنقدر کار کنید که دیگر خستگی معنایی نداشته باشد، که دیگر از کار کردن فرار نکنید، بعد دیگر کار نکنید! یاد بگیرید، آنقدر یاد بگیرید که بتوانید بسازید، انقدر یاد بگیرید که در یک عکس خلاصه نشوید، آن هم با نیم تنه، یا کراوات! اگر یادتان نیست یادتان بیندازم، استخری بزرگ منتظر شماست، بعضی ها خودشان را در آن پرت می‌کنند، بعضی‌ها اصلا به استخر فکر ‌نمی‌کنند، بعضی ها جرات ندارند، بعضی ها فکر ‌میکنند و می‌ترسند! هر شب شما وقت خواب، پاهایتان را داخل استخر می‌کنید، استخر دیروزتان را می‌بلعد، تخلیه می‌شود، صبح دوباره متولد می‌شوید، پر میشود، بعد یک روز دیگر متولد نمی‌شوید، استخر شمارو با خود می‌بلعد! همین الان دست به کار شوید، از زندگی انتقام بگیرید، دوستانتان را نقد کنید، بروید آنقدر کار کنید که هرشب تنی به استخر زده باشید! خانه نمانید، بیرون بروید، در جوانی یا پیری معلوم نیست، همه باید در آن استخر شنا کنند! اگر عکس می‌گیرید، یعنی کار نمی‌کنید، یعنی عصبانی نمی‌شوید، فقط غمگینید، اگر عکس می‌گیرید، یعنی نمی‌خندید، لبخند می‌زنید، اگر عکس می‌گیرید، یعنی زندگی نمی‌کنید فقط زنده‌اید، عکس نمی‌تواند زندگی را نشان دهد… و در آخر زیاد بازی کنید، وقت برای بازی کردن زیاد است، به اندازه کارتان بازی کنید و بخوانید و یاد بگیرید، جوری که نشود عکس گرفت از زندگیتان فیلم هم به سختی! منظور من این است با تمام وجود حضور داشته باشید! #معید_زاهدی @Hozanem

📚#نون_نوشتن 🖊️#محمود_دولت‌آبادی اگر در جریان نیستین کتاب نون نوشتن مجموعه یادداشت های محمود دولت آبادیه… @Hozanem

آیا رفتار و گفتارم تو را جذب کرده، می‌خواهی مرا گام به گام دنبال کنی؟ فقط به خویشتن وفادار بمان، در آن صورت آرام آرام از من پیروی کرده‌ای. #فریدریش_نیچه @Hozanem

📚#تسلی‌بخشی‌های‌فلسفی 🖊️#آلن‌دو‌باتن @Hozanem

انسان‌ها بیش از هرچیز دیگر، از اندیشیدن وحشت دارند، بیش از فقر، حتی بیش از مرگ؛ «اندیشه» انقلاب می‌کند. #برتراند_راسل @Hozanem

🖌️#ابله 📚#داستایوفسکی @Hozanem